۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
جز (جایگزینی متن - 'كيفيت' به 'کیفیت') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
| چاپ =2 | | چاپ =2 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =11021 | ||
| کتابخوان همراه نور =11021 | | کتابخوان همراه نور =11021 | ||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
[[حکیم ترمذی، محمد بن علی|حكيم ترمذى]] در كتاب «رياضة النفس»، | [[حکیم ترمذی، محمد بن علی|حكيم ترمذى]] در كتاب «رياضة النفس»، کیفیت رياضت نفس و مجاهدت و سير الى الله را بيان كرده و نحوهى جهاد صديقين را مورد بررسى قرار مىدهد. اين اثر، حاوى مطالب زير است: | ||
وقتى ظاهر انسان به سبب شهوات و معاصى آلوده مىگردد، اين آلودگى از ظاهر به باطن سرايت كرده و قلب انسان را كه همان حقيقت اوست، خراب كرده و نابود مىسازد و بالعكس وقتى ظاهر انسان متصف به صفات عاليه شد، اين صفات، كمكم در جان او رسوخ كرده و حقيقت وى را يكپارچه نورانى مىكند؛ در اين صورت، قلب، حلاوت محبت و نور توحيد را درمىيابد. | وقتى ظاهر انسان به سبب شهوات و معاصى آلوده مىگردد، اين آلودگى از ظاهر به باطن سرايت كرده و قلب انسان را كه همان حقيقت اوست، خراب كرده و نابود مىسازد و بالعكس وقتى ظاهر انسان متصف به صفات عاليه شد، اين صفات، كمكم در جان او رسوخ كرده و حقيقت وى را يكپارچه نورانى مىكند؛ در اين صورت، قلب، حلاوت محبت و نور توحيد را درمىيابد. | ||
خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
اهل مجاهده دو فرقهاند: يكى، فرقهاى كه به حفظ جوارح و اداى فرائض مىپردازند و با دل بهسوى خدا سير مىنمايند، پس بر هيچ چيز عروج نمىكنند جز آنكه به خدا مىرسند و ديگرى، فرقهاى كه با رنج و زحمت بسيار به حفظ جوارح و اداى فرائض مىپردازند، ولى پياپى در خطا مىافتند و برمىخيزند. | اهل مجاهده دو فرقهاند: يكى، فرقهاى كه به حفظ جوارح و اداى فرائض مىپردازند و با دل بهسوى خدا سير مىنمايند، پس بر هيچ چيز عروج نمىكنند جز آنكه به خدا مىرسند و ديگرى، فرقهاى كه با رنج و زحمت بسيار به حفظ جوارح و اداى فرائض مىپردازند، ولى پياپى در خطا مىافتند و برمىخيزند. | ||
[[حکیم ترمذی، محمد بن علی|حكيم ترمذى]] بعد از بيان فرق اهل مجاهده، به | [[حکیم ترمذی، محمد بن علی|حكيم ترمذى]] بعد از بيان فرق اهل مجاهده، به کیفیت محافظت از جوارح پرداخته و بيان مىكند كه اعضاء و جوارح چگونه حضرت آدم(ع) را به معصيت سوق داده؛ بهطورى كه باعث اخراج وى از بهشت شدند. | ||
در مشرب عرفان سير دو نوع است: سير الى الله و سير فى الله. براى سير الى الله نهايتى هست، ولى براى سير فى الله نهايتى وجود ندارد. عبدتا رسيدن به منزل دارالسلام بايد سير و سلوك كند و در ابتداى اين كار بايد خود را به روزه گرفتن عادت دهد تا نفس براى عبوديت و سير آماده گردد. | در مشرب عرفان سير دو نوع است: سير الى الله و سير فى الله. براى سير الى الله نهايتى هست، ولى براى سير فى الله نهايتى وجود ندارد. عبدتا رسيدن به منزل دارالسلام بايد سير و سلوك كند و در ابتداى اين كار بايد خود را به روزه گرفتن عادت دهد تا نفس براى عبوديت و سير آماده گردد. | ||
خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
تمام هم و غم ابليس و جنود وى اغواگرى است، لذا با ابزار و وسايل مختلف به سراغ انسان مىآيد تا وى را به هلاكت برساند و انسان با توجه كردن به خداوند سبحان مىتواند مانع اغواگرى وى شود. | تمام هم و غم ابليس و جنود وى اغواگرى است، لذا با ابزار و وسايل مختلف به سراغ انسان مىآيد تا وى را به هلاكت برساند و انسان با توجه كردن به خداوند سبحان مىتواند مانع اغواگرى وى شود. | ||
فرشتگان الهى داراى مراتب و وظايف خاصى هستند؛ مثلاً حضرت اسرافيل، صاحب صور، حضرت جبرائيل، صاحب رسالت، حضرت ميكائيل، قابض ارزاق آدمى و موكل معاش آنها و حضرت عزرائيل، قابض ارواح مىباشد. ترمذى دراين بخش به انواع مختلف فرشتگان و موكلان اشاره مىكند و كتاب خود را با | فرشتگان الهى داراى مراتب و وظايف خاصى هستند؛ مثلاً حضرت اسرافيل، صاحب صور، حضرت جبرائيل، صاحب رسالت، حضرت ميكائيل، قابض ارزاق آدمى و موكل معاش آنها و حضرت عزرائيل، قابض ارواح مىباشد. ترمذى دراين بخش به انواع مختلف فرشتگان و موكلان اشاره مىكند و كتاب خود را با کیفیت تأديب نفس و اخذ تقواى ظاهرى و باطنى به پايان مىرساند. | ||
قشيرى در كتاب «نحو القلوب» مىكوشد تا احكام تصوف را كه به تعبير وى، «نحو القلوب الكبير» است، با نحو ادبى كه «نحو القلوب الصغير» است، تطبيق داده و مبانى عرفان را به اين صورت به رشتهى تحرير درآورد. وى در بخش اول، از مباحثى همچون نحو، كلام و اقسام آن، اسم، كلام مفيد و غير مفيد و اعراب و بناء در علم نحو و در علم عرفان سخن مىگويد؛ مثلا: | قشيرى در كتاب «نحو القلوب» مىكوشد تا احكام تصوف را كه به تعبير وى، «نحو القلوب الكبير» است، با نحو ادبى كه «نحو القلوب الصغير» است، تطبيق داده و مبانى عرفان را به اين صورت به رشتهى تحرير درآورد. وى در بخش اول، از مباحثى همچون نحو، كلام و اقسام آن، اسم، كلام مفيد و غير مفيد و اعراب و بناء در علم نحو و در علم عرفان سخن مىگويد؛ مثلا: |
ویرایش