پرش به محتوا

فرمان فرماییان، محمدولی: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۹ ژوئن ۲۰۲۰
جز
جایگزینی متن - 'كيفيت' به 'کیفیت'
جز (جایگزینی متن - 'رده:25 اردیبهشت الی 24 خرداد' به '')
جز (جایگزینی متن - 'كيفيت' به 'کیفیت')
خط ۴۱: خط ۴۱:
آنچه از نوشته‌هاى او به دست ما رسيده است، حدود چهل دفتر، در ابعاد مختلف جيبى، پاکتى، پالتويى، تحريرى و خشتى مى‌شود و قديمى‌ترين آن‌ها، با شرح وقايع سفر فارس، از سال 1338ق1299/ش آغاز مى‌گردد و بعد از آن، در سراسر عمرش، ادامه مى‌يابد.
آنچه از نوشته‌هاى او به دست ما رسيده است، حدود چهل دفتر، در ابعاد مختلف جيبى، پاکتى، پالتويى، تحريرى و خشتى مى‌شود و قديمى‌ترين آن‌ها، با شرح وقايع سفر فارس، از سال 1338ق1299/ش آغاز مى‌گردد و بعد از آن، در سراسر عمرش، ادامه مى‌يابد.


از شواهد برمى‌آيد كه محمد ولى ميرزا، علاوه بر كيفيت دفترچه‌ها، در مورد نوع قلم نيز وسواس نداشته و با هرچه كه دم دستش بوده، يادداشت‌هايش را مى‌نوشته است. يادداشت‌هايى كه با مداد نوشته شده‌اند، به مرور زمان كمرنگ‌تر و كمرنگ‌تر و در بعضى جاها محو و ناخوانا شده‌اند. يادداشتهايى كه با خودنويس نوشته شده‌اند، در اثر رطوبت، در قسمت‌هايى پخش شده‌اند و اينك خواندن و بازنويسى آن‌ها دشوار است. او اهل پاکنويس و ويرايش يادداشت‌هايش نبوده و تنها در يكى دو مورد، كلمه‌اى را خط زده و به جايش كلمه ديگرى ثبت كرده است.
از شواهد برمى‌آيد كه محمد ولى ميرزا، علاوه بر کیفیت دفترچه‌ها، در مورد نوع قلم نيز وسواس نداشته و با هرچه كه دم دستش بوده، يادداشت‌هايش را مى‌نوشته است. يادداشت‌هايى كه با مداد نوشته شده‌اند، به مرور زمان كمرنگ‌تر و كمرنگ‌تر و در بعضى جاها محو و ناخوانا شده‌اند. يادداشتهايى كه با خودنويس نوشته شده‌اند، در اثر رطوبت، در قسمت‌هايى پخش شده‌اند و اينك خواندن و بازنويسى آن‌ها دشوار است. او اهل پاکنويس و ويرايش يادداشت‌هايش نبوده و تنها در يكى دو مورد، كلمه‌اى را خط زده و به جايش كلمه ديگرى ثبت كرده است.


كتاب سه جلدى «از روزگار رفته حكايت» از ميان همان دفترها گلچين شده‌اند. نوشتن خاطرات، براى او كه چندان اهل معاشرت نبود و از ديگران دورى مى‌كرد، نوعى گفت‌وگوى درونى و مكالمه با خويشتن بود: «براى من كه بيشتر با تنهايى به سر مى‌برم، يك نوع عادت شده است كه احساسات درونى خود را، كه با هم‌نوعان كمتر در ميان مى‌گذارم، به رشته تحرير درمى‌آورم».
كتاب سه جلدى «از روزگار رفته حكايت» از ميان همان دفترها گلچين شده‌اند. نوشتن خاطرات، براى او كه چندان اهل معاشرت نبود و از ديگران دورى مى‌كرد، نوعى گفت‌وگوى درونى و مكالمه با خويشتن بود: «براى من كه بيشتر با تنهايى به سر مى‌برم، يك نوع عادت شده است كه احساسات درونى خود را، كه با هم‌نوعان كمتر در ميان مى‌گذارم، به رشته تحرير درمى‌آورم».
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش