۱۵٬۴۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ': ==' به '==') |
جز (جایگزینی متن - '↵↵| ' به ' | ') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
(۴۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR03776J1.jpg | |||
| عنوان =الأسماء الثلاثة | |||
| عنوانهای دیگر =الاله، الرب، و العباده | |||
| | |||
رساله موجزه فی تفسیر الاسماء الثلاثه الوارده فی القرآن، و التی تدور علیها رحی البحث عن التوحید و الشرک | رساله موجزه فی تفسیر الاسماء الثلاثه الوارده فی القرآن، و التی تدور علیها رحی البحث عن التوحید و الشرک | ||
| | | پدیدآوران = | ||
[[سبحانی تبریزی، جعفر]] (نویسنده) | |||
| زبان =عربی | |||
| کد کنگره =BP 218 /س2الف5 | |||
|زبان | | موضوع = | ||
اله (واژه) در قرآن | |||
|کد کنگره | |||
|موضوع | |||
خدا - نامها | خدا - نامها | ||
خط ۲۸: | خط ۱۷: | ||
عبادت (واژه) در قرآن | عبادت (واژه) در قرآن | ||
| ناشر = | |||
|ناشر | مؤسسة الإمام الصادق علیهالسلام | ||
| مکان نشر =قم - ایران | |||
|- | | سال نشر = 1417 ق | ||
| | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE03776AUTOMATIONCODE | ||
| | | چاپ =1 | ||
|- | | شابک =964-6243-00-2 | ||
| | | تعداد جلد =1 | ||
| | | کتابخانۀ دیجیتال نور =03776 | ||
| | | کتابخوان همراه نور =03776 | ||
|کد | | کد پدیدآور = | ||
| | | پس از = | ||
| پیش از = | |||
}} | |||
'''الاسماء الثلاثة الإله، الرب، العبادة''' عنوان كتابچهاى است كه به زبان عربى توسط [[سبحانی تبریزی، جعفر|آيتالله جعفر سبحانى]] به رشته تحرير در آمده است. این كتاب شرح سه كلمه فوق مىباشد كه معانى آنها را در كتاب و سنت مورد دقت قرار داده است. | |||
== انگیزه تأليف == | |||
نویسنده در مقدمه، سه كلمه: اله، رب عبادت را از مهمترين تعاليم قرآن كريم مىشمارد. وى شايسته مىداند كه مسلمان باهوش به معناى آن اطلاع يافته و پردههاى ابهام را از معناى این كلمات كنار بزند؛ لذا در این رساله به مطالعه این كلمات در قرآن كريم، سنت نبوى و كلمات علماى ابرار اقدام مىكند. | |||
==ساختار== | |||
تنظيم مباحث كتاب در چهار فصل صورت گرفته است. شرح معناى كلمات مذكور به ترتيب در سه فصل اول انجام شده است. فصل چهارم با فصل سوم كتاب مرتبت بوده و در آن موضوع توسل و عدم تنافى آن با حصر استغاثه به خداوند متعال تبيين شده است. | |||
" | ==گزارش محتوا== | ||
در اولین فصل از رساله، معناى لغوى " اله " و موارد استعمال و مفهوم آن در قرآن كريم مورد كنكاش قرار گرفته و چنين نتيجهگیرى كرده است كه به معناى معبود نبوده، بلكه مراد از آن همان مراد از لفظ " الله " است و فرق آنها جزئى و كلى است. | |||
در تبيين معناى " رب " همانند فصل قبل ابتدا معناى لغوى بررسى شده است. در این مقال به یک نقص در كتب لغت اشاره شده است: مفروض در كتب لغت ضبط موارد استعمال كلمه است، خواه مستعمل فيه همانى باشد كه لفظ برای آن وضع شده است يا نه، و لذا معانى مجازى در كنار معانى لغوى - با این استدلال كه همه مستعمل فيه است - آمده است. این نقص واضحى است كه در كتب لغت و معاجم ديده مىشود. وى سپس به ذكر پنج معنا از طرف " مودودى " با استشهاد به قرآن كريم مثال مىزند كه در حقيقت صور مختلفه برای یک معناى واحد اصيل است؛ يعنى كسى است كه امور شىء مربّى از حيث اصلاح و تدبير و تربيت به او تفويض شده است. در ادامه مباحث این فصل با استشهاد به آيات قرآن كريم، خالقيت را بر خلاف نظر وهابيت، از معانى رب نمىشمارد و برای روشن شدن این مطلب در هفت عنوان معانى مختلف توحيد را شرح مىدهد. | |||
كلمه سوم مورد بحث " عبادت " است كه با نقل معناى آن از معاجم مختلف، چنين نتيجه مىگیرد كه معناى عبادت صرف خضوع و خشوع نيست، بلكه عبادت خضوع برای شىء از جهت ربوبيت و الوهيت اوست. در ادامه مباحث این فصل به عقائد مشركين و آيات ربوبيت پرداخته شده و در خاتمه نيز به برخى از ثمرات این بحث كه وهابيون آنها را انكار مىكنند، اشاره شده است: | |||
# توسل به انبيا و اولیا در قضاء حوائج | |||
# طلب شفاعت از صالحين | |||
# تعظيم اولیاء الله و قبور آنها و زنده نگه داشتن يادشان | |||
# استعانه به اولیاء | |||
در آخرين فصل از كتاب، مبحث مهم توسل تبيين و به شبهات پيرامون آن پاسخ داده شده است. استعانه از غير خداوند به دو گونه قابل تصور است: | |||
# استعانت به غير خدا با اعتقاد به اينكه در وجود يا عملش مستقل از خداست | |||
# استعانت با اعتقاد به عدم استقلال | |||
مورد اول شرك بوده واما استعانت به غير خدا به معناى دوم تجويز شده است و در قرآن كريم شواهدى فراوانى دارد و بسيارى از آيات به سلسلهاى از مواردى كه از جانب خداوند مأذون هستند، دلالت دارند. در حقيقت مرز بين توحيد و شرك استقلال و عدم استقلال است و لذا اعتقاد به عواملى كه از جانب او مأذونند، عين توحيد است. نویسنده با این استدلال در بحث كوتاهى به شبهات علماء اهل سنت، مانند صاحب المنار پاسخ مىدهد. | |||
مورد اول شرك بوده واما استعانت به غير خدا به معناى دوم تجويز شده است و در قرآن كريم شواهدى فراوانى دارد و بسيارى از آيات به سلسلهاى از مواردى كه از جانب خداوند مأذون هستند، دلالت دارند . در حقيقت مرز بين توحيد و شرك استقلال و عدم استقلال است و لذا اعتقاد به عواملى كه از جانب او مأذونند، عين توحيد است . | |||
== منابع مقاله== | == منابع مقاله== | ||
متن و مقدمه كتاب | |||
==وابستهها== | |||
{{وابستهها}} | |||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
[[رده:کلام و عقاید]] | [[رده:کلام و عقاید]] | ||
[[رده:مباحث خاص کلامی]] | [[رده: مباحث خاص کلامی]] | ||
[[رده:الهیات (توحید)]] | [[رده:الهیات (توحید)]] |