۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
كشف المحجوب (تصنیف): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ی‌ر' به 'ی‌ر'
جز (جایگزینی متن - 'یا' به 'یا') |
جز (جایگزینی متن - 'ی‌ر' به 'ی‌ر') |
||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
اثر حاضر مورد استفاده غالب متصوفان قرار گرفته است؛ چنانکه در «تذكرة الأولياء» عطار و «نفحات الأنس» جامی بهخصوص از قسمت شرح حالهای صوفیان که در «كشف المحجوب» آمده، بسیار استفاده شده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | اثر حاضر مورد استفاده غالب متصوفان قرار گرفته است؛ چنانکه در «تذكرة الأولياء» عطار و «نفحات الأنس» جامی بهخصوص از قسمت شرح حالهای صوفیان که در «كشف المحجوب» آمده، بسیار استفاده شده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
در فارسی، قبل از «كشفالمحجوب»، کتاب «شرح تعرف» تألیف امام ابوابراهیم اسماعیل بن محمد مستملی بخاری در علم تصوف نوشته شده است که در چهار مجلد تنظیم شده است و نام اصلی آن «نور المريدين و فضيحة المدعين» است و در حقیقت شرحی است بر کتاب «التصرف لمذهب أهل التصوف» کلابادی، اما گویا هجویری این کتاب را که بسیار با «كشف المحجوب» وجه اشتراک دارد، ندیده بوده است. درهرحال باید گفت که «كشف المحجوب»، دومین کتاب فارسی موجود در زمینه تصوف است که اینک در دست است. در «كشف المحجوب» داستانها و افسانه‌های خرافی بسیار از مشایخ صوفیه نقل شده است که باورکردن آنها مشکل است؛، گرچه همانها و مشابهات آنها در «تذكرة الاولياء» و در «نفخات الأنس» هم تکرار شده است؛ مثل آنکه وقتی یکی از مشایخ صوفیه قرآن میخواند، چهار پری از هیبت آن مُردند؛ یا زُرارة بن ابی‌اوفی در هنگام نماز، آیتی خواند و نعره‌ای زد و مُرد و زن دیگری در کوفه با شنیدن آیتی جان داد؛ یا اینکه صد شتر با باری دو برابر معمولی با آواز حُدی یک غلام راه طولانی را یکسره طی کردند و مردند؛ یا از صوت خوش حضرت داود یک بار 700 کنیزک عذراء مردند و در باب سماع از این افسانه‌ها بسیار گفته است، اما به زبانی که گویی بهراستی واقع شده است؛ یا ابراهیم خواص با شنیدن بیتی شعر، که صوفی‌ای خواند چنان به وجد آمد که شروع کرد به پای کوبیدن بر زمین و پاهایش در سنگ مثل موم فرو | در فارسی، قبل از «كشفالمحجوب»، کتاب «شرح تعرف» تألیف امام ابوابراهیم اسماعیل بن محمد مستملی بخاری در علم تصوف نوشته شده است که در چهار مجلد تنظیم شده است و نام اصلی آن «نور المريدين و فضيحة المدعين» است و در حقیقت شرحی است بر کتاب «التصرف لمذهب أهل التصوف» کلابادی، اما گویا هجویری این کتاب را که بسیار با «كشف المحجوب» وجه اشتراک دارد، ندیده بوده است. درهرحال باید گفت که «كشف المحجوب»، دومین کتاب فارسی موجود در زمینه تصوف است که اینک در دست است. در «كشف المحجوب» داستانها و افسانه‌های خرافی بسیار از مشایخ صوفیه نقل شده است که باورکردن آنها مشکل است؛، گرچه همانها و مشابهات آنها در «تذكرة الاولياء» و در «نفخات الأنس» هم تکرار شده است؛ مثل آنکه وقتی یکی از مشایخ صوفیه قرآن میخواند، چهار پری از هیبت آن مُردند؛ یا زُرارة بن ابی‌اوفی در هنگام نماز، آیتی خواند و نعره‌ای زد و مُرد و زن دیگری در کوفه با شنیدن آیتی جان داد؛ یا اینکه صد شتر با باری دو برابر معمولی با آواز حُدی یک غلام راه طولانی را یکسره طی کردند و مردند؛ یا از صوت خوش حضرت داود یک بار 700 کنیزک عذراء مردند و در باب سماع از این افسانه‌ها بسیار گفته است، اما به زبانی که گویی بهراستی واقع شده است؛ یا ابراهیم خواص با شنیدن بیتی شعر، که صوفی‌ای خواند چنان به وجد آمد که شروع کرد به پای کوبیدن بر زمین و پاهایش در سنگ مثل موم فرو می‌رفت. مرحوم علامه قزوینی درباره این قبیل مطالب، در مقدمه‌ای که بر «تذكرة الأولياء» عطار نوشته‌اند، تحت عنوان «امور مکذوبه» شرحی آورده است<ref>ر.ک: همان، ص162-163</ref>. | ||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== | ||