۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
ابن دبیثی، محمد بن سعید: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'گي' به 'گی'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'گي' به 'گی') |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
== تحصیلات == | == تحصیلات == | ||
او در واسط به تحصيل مقدماتى پرداخت و سپس به بغداد رفت و در آنجا به | او در واسط به تحصيل مقدماتى پرداخت و سپس به بغداد رفت و در آنجا به فراگیرى علوم قرآنى، حديث و فقه مشغول شد و ظاهراً در همین دوره نوجوانى، قرآن را از حفظ داشته است. | ||
ورود وى به بغداد با آغاز خلافت ناصر (575-622ق) و ايجاد جو آزادىِ نسبى برای مذاهب مختلف همراه بود. اگرچه ظاهراً ابن دبيثى از آن پس در بغداد اقامت گزيد، ولى ابن نجار قول اقامت وى در بغداد را نپذيرفته است، زيرا مىگوید: «وى چندين بار به بغداد سفر كرده است». | ورود وى به بغداد با آغاز خلافت ناصر (575-622ق) و ايجاد جو آزادىِ نسبى برای مذاهب مختلف همراه بود. اگرچه ظاهراً ابن دبيثى از آن پس در بغداد اقامت گزيد، ولى ابن نجار قول اقامت وى در بغداد را نپذيرفته است، زيرا مىگوید: «وى چندين بار به بغداد سفر كرده است». | ||
| خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
وى ادبيات را نزد استادانى چون مصدق بن شبيب، قرائات را نزد مشايخى چون ابوبكر بن باقلانى و ابن كيال و فلسفه و اصول و كلام را نزد مجيرالدين محمود بن مبارك و ابوالحسن بن بوقى كه از فقهاى شافعى بودند، فراگرفت. گفتهاند كه مشايخ حديث وى بالغ بر صدها تن بودهاند. او بسيارى از آنان را در «ذيل» خود ذكر كرده است كه از آن جملهاند: | وى ادبيات را نزد استادانى چون مصدق بن شبيب، قرائات را نزد مشايخى چون ابوبكر بن باقلانى و ابن كيال و فلسفه و اصول و كلام را نزد مجيرالدين محمود بن مبارك و ابوالحسن بن بوقى كه از فقهاى شافعى بودند، فراگرفت. گفتهاند كه مشايخ حديث وى بالغ بر صدها تن بودهاند. او بسيارى از آنان را در «ذيل» خود ذكر كرده است كه از آن جملهاند: | ||
# [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابوالفرج ابن جوزى]]؛ | |||
# ابن ابىالفوارس؛ | |||
# ابوبكر حازمى؛ | |||
# ابن مندائى؛ | |||
# ابن مخلد ازدى؛ | |||
# ابن كتانى؛ | |||
# ابن شاتيل. | |||
گاهى وى از مشايخ ساير مراكز علمى چون اصفهان و دمشق اجازه روايت و گاه متون نوشتههاى آنان را دريافت مىكرد كه از جمله آنان مىتوان از ابوالمواهب ابن صُصْرى ياد كرد. میان ابن دبيثى و برخى از مشايخ او چون ابوموسى مدينى اصفهانى رابطهاى متقابل بود و مقام وى نزد استادانش در حدى بود كه از وى حديث نقل میكردند. | گاهى وى از مشايخ ساير مراكز علمى چون اصفهان و دمشق اجازه روايت و گاه متون نوشتههاى آنان را دريافت مىكرد كه از جمله آنان مىتوان از ابوالمواهب ابن صُصْرى ياد كرد. میان ابن دبيثى و برخى از مشايخ او چون ابوموسى مدينى اصفهانى رابطهاى متقابل بود و مقام وى نزد استادانش در حدى بود كه از وى حديث نقل میكردند. | ||
| خط ۸۵: | خط ۷۹: | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
# ذيل تاريخ مدينة السلام بغداد؛ | |||
# تاريخ واسط (منسوب به وى)؛ | |||
# معجم شيوخ ابن دبيثى (منسوب به وى).<ref>پاکتچی، احمد، ج3، ص497</ref>. | |||
==پانویس== | |||
<references/> | |||
==منابع مقاله== | |||
پاکتچی، احمد، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1378 | |||