۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'مىر' به 'میر') |
جز (جایگزینی متن - 'ىها' به 'یها') |
||
خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
برخی از مزیتهای کتاب حاضر عبارتند از: | برخی از مزیتهای کتاب حاضر عبارتند از: | ||
# عمده مطالب این مقتل از احادیث و اخبار مأثورى است که از پیشوایان پاک دینى و چهارده معصوم(ع) بهویژه [[علی بن حسین(ع)، امام چهارم|امام سجاد]]، امام صادق و [[امام رضا(ع)]] نقل شده است. | # عمده مطالب این مقتل از احادیث و اخبار مأثورى است که از پیشوایان پاک دینى و چهارده معصوم(ع) بهویژه [[علی بن حسین(ع)، امام چهارم|امام سجاد]]، امام صادق و [[امام رضا(ع)]] نقل شده است. | ||
# همه اخبار و احادیث این مقتل بهصورت مستند و با ثبت دقیق اسناد و سلسله راویان، نقل شده است. البته نویسنده به ذکر اسامى معصومان(ع)، که گاه روایتى را نسل به نسل از یکدیگر نقل کردهاند و همچنین نام نزدیکترین راوى - یعنى کسى که سخن را از گوینده اصلى یا امام معصوم(ع) شنیده است - بسنده کرده است؛ زیرا با ذکر منابع و مآخذ در | # همه اخبار و احادیث این مقتل بهصورت مستند و با ثبت دقیق اسناد و سلسله راویان، نقل شده است. البته نویسنده به ذکر اسامى معصومان(ع)، که گاه روایتى را نسل به نسل از یکدیگر نقل کردهاند و همچنین نام نزدیکترین راوى - یعنى کسى که سخن را از گوینده اصلى یا امام معصوم(ع) شنیده است - بسنده کرده است؛ زیرا با ذکر منابع و مآخذ در پاورقیها نیازى به این کار دیده نشده است. افزون بر این، معنعننویسى در صدر احادیث و اخبار، خواننده فارسىزبان را خسته مىکند. | ||
# این مقتل، از لحاظ زمانى به عصر عصمت و زمان حضور امامان معصوم(ع) نزدیک است. [[ابن بابویه، محمد بن علی|شیخ صدوق]] که در نیمه نخست سده چهارم هجرى مىزیست، گاه بهواسطه پدر و دو یا سه واسطه دیگر که همگى شناختهشده و موثّق هستند، به اصل سخن و منبع نور و عصمت مىرسد. مقتل او از این نظر نیز، بىمانند و بىنظیر است. | # این مقتل، از لحاظ زمانى به عصر عصمت و زمان حضور امامان معصوم(ع) نزدیک است. [[ابن بابویه، محمد بن علی|شیخ صدوق]] که در نیمه نخست سده چهارم هجرى مىزیست، گاه بهواسطه پدر و دو یا سه واسطه دیگر که همگى شناختهشده و موثّق هستند، به اصل سخن و منبع نور و عصمت مىرسد. مقتل او از این نظر نیز، بىمانند و بىنظیر است. | ||
# این کتاب از | # این کتاب از پیشداوریها و ارزشگذاریهاى ایدئولوژیکى و سیاسى، خالى است. از آنجا که [[ابن بابویه، محمد بن علی|شیخ صدوق]] در آثارش تنها به آوردن متن احادیث و اخبار بسنده کرده و حتى عناوین فصول و ابواب را از متن روایات برگزیده است، مقتلش بیش از هر چیز، به اصول اعطایى پیشوایان معصوم مبتنى است. به لحاظ نزدیکى این مقتل به عصر عصمت و زمان حضور، تحلیلهاى تحمیلى و ابزارانگارانه، به آن راه نیافته است<ref>ر.ک: همان، ص25-24</ref> | ||
از جمله مطالب جالب توجهی که در فصل هفتم کتاب آمده پیشبینی [[امام على(ع)]] از اقبال مردم به کربلاست. [[ابن بابویه، محمد بن علی|شیخ صدوق]] با اسناد خود از امام على(ع) نقل مىکند که: «کاخهایى را میبینم که پیرامون قبر حسین(ع) ساخته شده اند و کجاوه هایى که از کوفه بهسوى قبر حسین(ع) بیرون میروند. شبها و روزهاى زیادى نمیگذرد که از آفاق عالم، بهسوى او میآیند و آن زمانى است که حکومت فرزندان مروان، پایان پذیرد»<ref>همان، ص237</ref> | از جمله مطالب جالب توجهی که در فصل هفتم کتاب آمده پیشبینی [[امام على(ع)]] از اقبال مردم به کربلاست. [[ابن بابویه، محمد بن علی|شیخ صدوق]] با اسناد خود از امام على(ع) نقل مىکند که: «کاخهایى را میبینم که پیرامون قبر حسین(ع) ساخته شده اند و کجاوه هایى که از کوفه بهسوى قبر حسین(ع) بیرون میروند. شبها و روزهاى زیادى نمیگذرد که از آفاق عالم، بهسوى او میآیند و آن زمانى است که حکومت فرزندان مروان، پایان پذیرد»<ref>همان، ص237</ref> |
ویرایش