پرش به محتوا

درآمدی بر فلسفه اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۹ مارس ۲۰۲۰
جز
جایگزینی متن - 'ه‎ا' به 'ه‌ا'
جز (جایگزینی متن - '<references />' به '<references/>')
جز (جایگزینی متن - 'ه‎ا' به 'ه‌ا')
خط ۲۹: خط ۲۹:
   
   
==گزارش محتوا==
==گزارش محتوا==
نویسنده در پیشگفتار نوشته است: فلسفه اسلامی گنجینه‎ای از اندیشه‎های گران‌بها است که حاصل تلاش بی‎وقفه صدها متفکر بزرگ می‎باشد. این اندیشه‎ها در پنج بخش کلی: هستی‎شناسی، خداشناسی یا الهیات خاص، معرفت‎شناسی، نفس‎شناسی یا علم‎النفس و دین‎شناسی، قابل دسته‌بندی است.
نویسنده در پیشگفتار نوشته است: فلسفه اسلامی گنجینه‌ای از اندیشه‎های گران‌بها است که حاصل تلاش بی‎وقفه صدها متفکر بزرگ می‎باشد. این اندیشه‎ها در پنج بخش کلی: هستی‎شناسی، خداشناسی یا الهیات خاص، معرفت‎شناسی، نفس‎شناسی یا علم‎النفس و دین‎شناسی، قابل دسته‌بندی است.


در کتاب «هستی‎شناسی»، بخش بسیار ناچیزی از الهیات عام، شامل برخی از مباحث مواد ثلاث، علت و معلول، حرکت و ثبات، جوهر و عرض، به ضمیمه مدخلی در فلسفه‎شناسی ارائه شد.
در کتاب «هستی‎شناسی»، بخش بسیار ناچیزی از الهیات عام، شامل برخی از مباحث مواد ثلاث، علت و معلول، حرکت و ثبات، جوهر و عرض، به ضمیمه مدخلی در فلسفه‎شناسی ارائه شد.
خط ۳۷: خط ۳۷:
نویسنده در ادامه، تفاوت‌های کتاب حاضر را با کتاب هستی‎شناسی در ضمن 9 شماره بیان کرده است و در آخر نتیجه گرفته است که: اگر از بخش خداشناسی صرف نظر کنیم، با توجه به تفاوت‎های مذکور، اثر حاضر ویرایش جدیدی از هستی‎شناسی است، اما با توجه به وجود بخش خداشناسی در آن، عنوان «هستی‎شناسی» برای آن مناسب نیست؛ زیرا هستی‎شناسی شامل مباحثی است در عرض مباحث خداشناسی؛ پس ارجح استفاده از عنوان «فلسفه اسلامی» است، که شامل هر دو نوع مبحث است. طبعا به‌لحاظ قلت مباحث برگزیده‌شده، عنوان «درآمدی بر فلسفه اسلامی» برای آن مناسب به نظر آمد.
نویسنده در ادامه، تفاوت‌های کتاب حاضر را با کتاب هستی‎شناسی در ضمن 9 شماره بیان کرده است و در آخر نتیجه گرفته است که: اگر از بخش خداشناسی صرف نظر کنیم، با توجه به تفاوت‎های مذکور، اثر حاضر ویرایش جدیدی از هستی‎شناسی است، اما با توجه به وجود بخش خداشناسی در آن، عنوان «هستی‎شناسی» برای آن مناسب نیست؛ زیرا هستی‎شناسی شامل مباحثی است در عرض مباحث خداشناسی؛ پس ارجح استفاده از عنوان «فلسفه اسلامی» است، که شامل هر دو نوع مبحث است. طبعا به‌لحاظ قلت مباحث برگزیده‌شده، عنوان «درآمدی بر فلسفه اسلامی» برای آن مناسب به نظر آمد.


این کتاب، عمدتا بر اساس آراء [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن ‎سینا]] نگارش یافته است. در پاره‎ای از موارد از این قاعده عدول شده و آراء خاص [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالمتألهین]]، یا احیانا رأی برخی از فیلسوفان معاصر، مطرح گردیده است<ref>ر.ک: همان، ص13</ref>.
این کتاب، عمدتا بر اساس آراء [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن ‎سینا]] نگارش یافته است. در پاره‌ای از موارد از این قاعده عدول شده و آراء خاص [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالمتألهین]]، یا احیانا رأی برخی از فیلسوفان معاصر، مطرح گردیده است<ref>ر.ک: همان، ص13</ref>.


در این کتاب، هرگاه واژه «فلسفه» یا «فیلسوفان»، به‌کار رود، مقصود فلسفه اسلامی و فیلسوفان مسلمان است و نیز همواره مقصود از مجموعه آثار، کتاب مجموعه آثار [[مطهری، مرتضی|استاد مطهری]] است<ref>ر.ک: همان</ref>.
در این کتاب، هرگاه واژه «فلسفه» یا «فیلسوفان»، به‌کار رود، مقصود فلسفه اسلامی و فیلسوفان مسلمان است و نیز همواره مقصود از مجموعه آثار، کتاب مجموعه آثار [[مطهری، مرتضی|استاد مطهری]] است<ref>ر.ک: همان</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش