۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" | | | data-type="authorTeachers" |[[حمزه اصفهانی، حمزه بن حسن|حمزه اصفهانی]] | ||
عبدالباقی بن قانع | |||
ابوبکر بن کامل | |||
ابوبکر احمد بن سلیمان نجاد | |||
ابو سهل بن زیاد قطان | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
خط ۳۱: | خط ۳۹: | ||
</div> | </div> | ||
'''ابوبكر احمد بن موسى بن مردویه اصفهانى''' (323-410ق)، محدث، مفسر و مورخ اهل سنت از خانوادهاى اهل علم در اصفهان است. | '''ابوبكر احمد بن موسى بن مردویه اصفهانى''' (323-410ق)، محدث، مفسر و مورخ اهل سنت از خانوادهاى اهل علم در اصفهان است. پدرش، ابوعمران و برادر او، ابوعبدالله محمد از محدثان و عالمان اصفهان بودند. | ||
== تحصیلات == | |||
ابن مردویه در اصفهان بزرگ شد و در همان جا به تحصیل پرداخت. سپس، برای فراگیری حدیث به شهرهای بصره، کوفه، بغداد و اهواز رفت. وی در ۳۴۹ ق در بغداد و در ۳۵۱ ق در اهواز بود. ابن مردویه در محضر کسانی چون سلیمان بن احمد طبرانی، ابوالشیخ اصفهانی، [[حمزه اصفهانی، حمزه بن حسن|حمزه اصفهانی]]، عبدالباقی بن قانع، ابوبکر بن کامل، ابوبکر احمد بن سلیمان نجاد، ابو سهل بن زیاد قطان، دعلج بن احمد سجزی، ابو احمد عسال و همچنین پدرش حدیث آموخت و معلومات خود را در این زمینه تکمیل کرد. محدثان بسیار نیز برای فراگیری حدیث نزد او شاگردی کردند؛ از جمله ابونعیم اصفهانی، ابو منصور َمحمد بن احمد بن شکرویه، ابوالخیر محمد بن احمد بن ررا، احمد بن عبدالرحمان ذکوانی، عبدالوهاب و عبیدالله پسران محمد بن اسحاق بن منده و عبدالرزاق بن عمر. وی را در روایت حدیث از حافظان بزرگ شمرده اند. به همین علت، او را همانند حاکم نیشابوری و طبرانی پنداشته اند. در منابعی حدیث او را «ملک الحفاظ» و «طراز المحدثین» نامیده اند. ابوبکر احمد بن محمد بن احمد بن موسی (۴۰۹-۴۹۸ ه.ق) از نوادگان ابن مردویه بود که به «ابن مردویه صغیر» مشهور شد. | |||
مقام او در حديث به اندازهاى است كه به حافظ شهرت دارد و آثار متعددى از او بر جاى مانده است. چنانكه تعداد 140 تن از مشايخ و حدود 40 نفر راوى از او در مقدمه مصحح نام برده شده است. برخى اطلاعات درباره ابن مردویه به دليل اشتراك نام او با ديگران يا برخى اعضاى خانواده اش خلط شده و داراى ابهام است. | مقام او در حديث به اندازهاى است كه به حافظ شهرت دارد و آثار متعددى از او بر جاى مانده است. چنانكه تعداد 140 تن از مشايخ و حدود 40 نفر راوى از او در مقدمه مصحح نام برده شده است. برخى اطلاعات درباره ابن مردویه به دليل اشتراك نام او با ديگران يا برخى اعضاى خانواده اش خلط شده و داراى ابهام است. | ||
خط ۴۱: | خط ۵۲: | ||
آثار او فراوان و برخى از آنها عبارتند از: تفسيرالقرآن، الامالى، مسند في الحديث، کتاب العلم، کتاب الدعاء، تاريخ اصبهان، الجامع في الطب، فضائل ابىبكر و حدود 20 اثر ديگر. | آثار او فراوان و برخى از آنها عبارتند از: تفسيرالقرآن، الامالى، مسند في الحديث، کتاب العلم، کتاب الدعاء، تاريخ اصبهان، الجامع في الطب، فضائل ابىبكر و حدود 20 اثر ديگر. | ||
== منابع مقاله == | |||
==وابستهها== | ==وابستهها== |
ویرایش