پرش به محتوا

شرح و تعلیقه صدرالمتألهین بر الهیات شفا: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'الشفاء (ابهام زدایی)' به 'الشفاء (ابهام‌زدایی)'
جز (جایگزینی متن - '<references />' به '<references/>')
جز (جایگزینی متن - 'الشفاء (ابهام زدایی)' به 'الشفاء (ابهام‌زدایی)')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
 
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱۲: خط ۱۲:
[[حبیبی، نجفقلی]] (تصحیح، تحقیق و مقدمه)
[[حبیبی، نجفقلی]] (تصحیح، تحقیق و مقدمه)


[[خامنه‌ای، محمد]] (اشراف)
[[خامنه‌ای، سید محمد]] (اشراف)
| زبان =فارسی
| زبان =فارسی
| کد کنگره =‏‎‏BBR‎‏ ‎‏1071‎‏ ‎‏1382
| کد کنگره =‏‎‏BBR‎‏ ‎‏1071‎‏ ‎‏1382
خط ۳۰: خط ۳۰:
| شابک =964-7472-30-7
| شابک =964-7472-30-7
| تعداد جلد =2
| تعداد جلد =2
| کتابخانۀ دیجیتال نور =16517
| کتابخانۀ دیجیتال نور =13910
| کتابخوان همراه نور =13910
| کتابخوان همراه نور =13910
| کد پدیدآور =
| کد پدیدآور =
خط ۳۷: خط ۳۷:
}}
}}
   
   
'''شرح و تعلیقه صدرالمتألهین بر الهیات شفا'''، از آثار ارزنده [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالمتألهين شيرازى]] (979- 1050ق) است كه در آن، مقاله‌هاى اول تا پايان مقاله ششم از مقالات ده‌گانه بخش الهيات كتاب شفاء نوشته حكيم بزرگ [[ابن‌سینا، حسین بن عبدالله|بوعلى سينا]] (370- 428ق) در دو جلد شرح شده است و در نتيجه، اين كتاب از آثار ناتمام [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]] به شمار مى‌رود. با دقت در اين اثر تفاوت‌هاى دو روش و جريان مهمّ حكمت مشاء و حكمت متعاليه بيشتر آشكار مى‌شود زيرا [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] مهمترين حكيم در حوزه حكمت مشاء و مؤسّس آن است و [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]] نيز شخصيت بس بزرگى است كه قرنها بعد از [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|شيخ‌الرئيس]]، حكمت متعاليه را پديد آورده است.
 
{{کاربردهای دیگر| الشفاء (ابهام‌زدایی)}}
'''شرح و تعلیقه صدرالمتألهین بر الهیات شفا'''، از آثار ارزنده [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالمتألهين شيرازى]] (979- 1050ق) است كه در آن، مقاله‌هاى اول تا پايان مقاله ششم از مقالات ده‌گانه بخش الهيات كتاب شفاء نوشته حكيم بزرگ [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|بوعلى سينا]] (370- 428ق) در دو جلد شرح شده است و در نتيجه، اين كتاب از آثار ناتمام [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]] به شمار مى‌رود. با دقت در اين اثر تفاوت‌هاى دو روش و جريان مهمّ حكمت مشاء و حكمت متعاليه بيشتر آشكار مى‌شود زيرا [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] مهمترين حكيم در حوزه حكمت مشاء و مؤسّس آن است و [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]] نيز شخصيت بس بزرگى است كه قرنها بعد از [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|شيخ‌الرئيس]]، حكمت متعاليه را پديد آورده است.


درباره اين شرح ارزشمند چند نكته گفتنى است:
درباره اين شرح ارزشمند چند نكته گفتنى است:
خط ۵۹: خط ۶۱:
#فرامرز قراملكى، احد، روش‌شناسى فلسفه [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]]، تهران، بنياد حكمت اسلامى صدرا، چاپ اول، 1388ش.
#فرامرز قراملكى، احد، روش‌شناسى فلسفه [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]]، تهران، بنياد حكمت اسلامى صدرا، چاپ اول، 1388ش.


==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}




[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:فلسفه، مذهب و روانشناسی]]
[[رده:فلسفه اسلامی]]
[[رده:عصر تجديد حيات فلسفه اسلامی، قرن یازدهم]]
[[رده:کتابهای فیلسوفان، آ–ی]]
[[رده:صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم، 979-1050ق]]
[[رده:آثار انفرادی صدرالدین شیرازی]]