۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
ابن عاشور، محمدطاهر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR02703.jpg|بندانگشتی|ابنعاشور، محمدطاهر]] | [[پرونده:NUR02703.jpg|بندانگشتی|ابنعاشور، محمدطاهر]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |ابنعاشور، محمدطاهر | ||
|- | |- | ||
|نام‌های دیگر | |نام‌های دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | ابنعاشور، محمدطاهر بن محمد ال‍ش‍اذل‍ی | ||
طاهر بن عاشور | طاهر بن عاشور | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |عاشور | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |1879 م | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |مرسى از نواحى شمالى تونس | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |1394 ق یا 1973 م | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |محمد النّجار، سالم بو حاجب، صالح‌الشریف و عمر بن عاشور | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[تفسير التحرير و التنوير المعروف بتفسير ابن عاشور]] | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE02703AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''محمدطاهر ابن عاشور''' (1296- | '''محمدطاهر ابن عاشور''' (1296-1393ق)، ادیب، دانشمند، مفسر، اصولی، سیاستمدار و محقق تونسی | ||
== ولادت == | |||
به سال 1296 قمرى1879/ میلادى، در «مرسى» از نواحى شمالى تونس و در خانواده‌اى دانشمند و با موقعيت اجتماعى مناسب متولد شد. پدر و مادر وى را محمد طاهر نام نهادند. | |||
==تحصیلات== | |||
وی در نوجوانى قرآن را حفظ كرد و در سال 1310 قمرى در حالى كه كمتر از 15 سال داشت، وارد دانشگاه زيتونه شد و پس از هفت سال در سال 1899م گواهى فارغ التحصيلى گرفت. مشهور‌ترین استادان او محمد النّجار، سالم بو حاجب، صالح‌الشریف و عمر بن عاشور بوده‌اند. در ۱۹۱۱، به شورای قضایی تونس پیوست و در ۱۹۱۳، «قاضی‌القضاة» مذهب مالکی تونس شد. | |||
وی در | در سال 1931م به شيخ الاسلامى مالكيان تونس برگزيده شد. وی تا قبل از استقلال تونس مدتی به دلایل سیاسی از این منصب کناره‌گیری کرد. | ||
ابن عاشور به عضویت انجمن خلدونیه درآمد و از ۱۹۰۵ نایب‌رئیس این انجمن شد و در باشگاه پیش‌کسوتان مدرسه صادقیه و انجمن خلدونیه، درس‌گفتارهایی تدریس نمود. نخستین کسی است که به عربی در تونس سخنرانی کرد. بن عاشور در تأسیس مجلۀ ''السعادة العظمی'' در تونس در ۱۹۵۴، مشارکت ورزید و پژوهش‌ها و مقالات متعددی در شماری از مجلات و روزنامه‌ها نوشت. در ۱۹۴۰م، عضو فرهنگستان زبان عربی (مجمع‌اللغة العربیة) در قاهره و در ۱۹۵۵، عضو فرهنگستان زبان عربی دمشق شد. | |||
ابن عاشور در لغت، نحو، ادبيات، علوم و معارف نوین عصر، تاريخ و ديگر علوم اسلامى و قرآنى دست داشت و در تفسير قرآن مبرّز بود.«التحرير و التنویر» از مشهورترين و كامل‌ترين تفاسير مغرب اسلامى در قرن چهاردهم هجرى و اثرى تحليلى، ادبى و اجتماعى است. | ابن عاشور در لغت، نحو، ادبيات، علوم و معارف نوین عصر، تاريخ و ديگر علوم اسلامى و قرآنى دست داشت و در تفسير قرآن مبرّز بود.«التحرير و التنویر» از مشهورترين و كامل‌ترين تفاسير مغرب اسلامى در قرن چهاردهم هجرى و اثرى تحليلى، ادبى و اجتماعى است. | ||
ابن عاشور، مجتهدى اديب، مفسّرى اصولى و سياست مدارى مورّخ بود.او در همان حال كه به تفسير مى‌پرداخت، در حال دفاع از آموزه‌هاى اجتماعى و سياسى اسلام بود.لذا به نقد انديشه‌هاى كسانى چون عبدالرزاق مى‌پرداخت.او در ضمن آنكه خود را متكفل پرداختن به دانش مقاصد الشريعة به عنوان جايگزينى مناسب برای دانش اصول مى‌دانست، به شأن قضاوت مبتنى بر دين نيز اشتغال داشت. | ابن عاشور، مجتهدى اديب، مفسّرى اصولى و سياست مدارى مورّخ بود. او در همان حال كه به تفسير مى‌پرداخت، در حال دفاع از آموزه‌هاى اجتماعى و سياسى اسلام بود.لذا به نقد انديشه‌هاى كسانى چون عبدالرزاق مى‌پرداخت.او در ضمن آنكه خود را متكفل پرداختن به دانش مقاصد الشريعة به عنوان جايگزينى مناسب برای دانش اصول مى‌دانست، به شأن قضاوت مبتنى بر دين نيز اشتغال داشت. | ||
یکى از بهترين راه‌هاى شناختن وى مراجعه به پاره‌اى از تأليفات او است كه علاوه بر نوآورى به ستيز با سنت نيز نينجامیده است. | یکى از بهترين راه‌هاى شناختن وى مراجعه به پاره‌اى از تأليفات او است كه علاوه بر نوآورى به ستيز با سنت نيز نينجامیده است. | ||