۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
اين اثر، كتابى است مفصل در باب مباحث علمى تصوف و آداب و رسوم و اذكار صوفيه كه در دو بخش، «أوراد الأحباب» و « فصوص الآداب»، تأليف شده است. هر بخش، داراى بخشهاى متعددى است اما متأسفانه بخش نخست تاكنون به چاپ نرسيده است. | اين اثر، كتابى است مفصل در باب مباحث علمى تصوف و آداب و رسوم و اذكار صوفيه كه در دو بخش، «أوراد الأحباب» و « فصوص الآداب»، تأليف شده است. هر بخش، داراى بخشهاى متعددى است اما متأسفانه بخش نخست تاكنون به چاپ نرسيده است. | ||
مأخذ اصلى نويسنده در بخش نخست، كتاب «[[قوت القلوب]]» [[ابوطالب مکی، محمد بن علی|ابوطالب مكى]] است و منابع بخش دوم، عبارتند از: «قوت القلوب» ابوطالب مكى؛ «[[آداب | مأخذ اصلى نويسنده در بخش نخست، كتاب «[[قوت القلوب]]» [[ابوطالب مکی، محمد بن علی|ابوطالب مكى]] است و منابع بخش دوم، عبارتند از: «قوت القلوب» ابوطالب مكى؛ «[[ آداب المریدین]]» [[سهروردی، عبد القاهر بن عبد الله |ابونجيب عبدالقاهر سهروردى]]؛ «رسالة الخلوة» و دو رساله ديگر از [[نجم الدين كبرى]]؛ رساله «وصية السفر» از [[سيف الدين باخرزى]]؛ «حلية الأبدال» و رساله «أمر المربوط» و كتاب «كنه مالابد للمريد» از ابن عربى و «منازل المريدين» از ابوعبدالله مرجانى. اما به نظر مىرسد كه نويسنده، بيش از همه، از كتاب «آداب المريدين» ابونجيب سهروردى استفاده كرده و در تعيين ابواب و فصول، حتى مقامات و احوال، به اين اثر نظر داشته و گاه برخى از موضوعات و مطالب را، با اندكى تغيير در عبارات، از آن كتاب برگرفته است. <ref>بجنوردى، سيد كاظم و همكاران، 1377، ج11، ص60</ref> | ||
كتاب سرشار از اشعار فارسى و عربى است، اما شمار اشعار عربى، بسيار كمتر از اشعار فارسى مىباشد. نثر كتاب، ساده و روان و به زبان فارسى گوياست. <ref>انوشه، حسن، 1380، ج1، ص145</ref> | كتاب سرشار از اشعار فارسى و عربى است، اما شمار اشعار عربى، بسيار كمتر از اشعار فارسى مىباشد. نثر كتاب، ساده و روان و به زبان فارسى گوياست. <ref>انوشه، حسن، 1380، ج1، ص145</ref> |
ویرایش