۱۴۶٬۰۶۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| data-type="authorTeachers" |[[شیرازی، محمدتقی بن محبعلی|ميرزا محمدتقى شيرازى]] | | data-type="authorTeachers" |[[شیرازی، محمدتقی بن محبعلی|ميرزا محمدتقى شيرازى]] | ||
[[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن موسوى اصفهانى]] | [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سيد ابوالحسن موسوى اصفهانى]] | ||
[[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضياءالدين عراقى]]، | [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضياءالدين عراقى]]، | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|زنجانی (ابهامزدایی)}} | |||
''' | '''ميرزا محمدباقر زنجانى''' (1312-1394ق)، معروف به «جمالالدين»، فقیه، استاد فقه و اصول حوزه زنجان، از او حدود ۲۴ جلد کتاب در علوم مختلف بر جای مانده است. | ||
== ولادت == | == ولادت == | ||
| خط ۴۹: | خط ۵۰: | ||
== تحصیلات == | == تحصیلات == | ||
خواندن و نوشتن، قرائت قرآن و كتب مقدماتى را در مكتب آموخت، سپس به حوزه علميه زنجان رفت. نخستين استادش در ادبيات عرب، برادرش، | خواندن و نوشتن، قرائت قرآن و كتب مقدماتى را در مكتب آموخت، سپس به حوزه علميه زنجان رفت. نخستين استادش در ادبيات عرب، برادرش، خطیب و شاعر توانا، محمدحسن زنجانى (سعيد) بود. علامه فقيه ميرزا عبدالرحيم طارمى زنجانى، خوئينى زنجانى، علامه رياضى هيوى، ميرزاى ابراهيم زنجانى (نویسنده الرد على البابية)، حجتالاسلام حاج سيد حسن قنادزاده و شيخ زينالعابدين زنجانى، ديگر استادان وى بودند. | ||
ايشان در آغاز جوانى، از مدرسان مشهور زنجان بود و كتب سطح عالى را هم تدريس مىكرد. | ايشان در آغاز جوانى، از مدرسان مشهور زنجان بود و كتب سطح عالى را هم تدريس مىكرد. | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۶: | ||
او پس از درگذشت پدر به قصد زيارت و تحصيل در 17 ربيعالثانى 1338ق، بهسوى نجف اشرف مهاجرت كرد و پس از زيارت، براى استفاده از درس آيتالله [[شیرازی، محمدتقی بن محبعلی|ميرزا محمدتقى شيرازى]]، به كربلا رفت و تا زمان وفات استاد، از درس فقهش بهره برد، سپس به نجف بازگشت و در درسهاى فرزانگان علم و دانش حاضر شد. | او پس از درگذشت پدر به قصد زيارت و تحصيل در 17 ربيعالثانى 1338ق، بهسوى نجف اشرف مهاجرت كرد و پس از زيارت، براى استفاده از درس آيتالله [[شیرازی، محمدتقی بن محبعلی|ميرزا محمدتقى شيرازى]]، به كربلا رفت و تا زمان وفات استاد، از درس فقهش بهره برد، سپس به نجف بازگشت و در درسهاى فرزانگان علم و دانش حاضر شد. | ||
آيات [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن موسوى اصفهانى]]، [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضياءالدين عراقى]]، [[نائینی، محمدحسین|ميرزا محمدحسين غروى نائينى]] و شيخ اسماعيل غروى محلاتى، اساتيد وى در نجف اشرف بودهاند. | آيات [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سيد ابوالحسن موسوى اصفهانى]]، [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضياءالدين عراقى]]، [[نائینی، محمدحسین|ميرزا محمدحسين غروى نائينى]] و شيخ اسماعيل غروى محلاتى، اساتيد وى در نجف اشرف بودهاند. | ||
وى بيش از چهارده سال در درسهاى فقه و اصول [[نایینی، محمدحسین|ميرزاى نائينى]] شركت كرد و در شمار برترين شاگردان وى جاى گرفت. | وى بيش از چهارده سال در درسهاى فقه و اصول [[نایینی، محمدحسین|ميرزاى نائينى]] شركت كرد و در شمار برترين شاگردان وى جاى گرفت. | ||
| خط ۸۲: | خط ۸۳: | ||
و اين چنين شد كه مرحوم ميرزا باقر پس از تشرف به نجف در سال 1338ق تا سال وفات (1394ق)، هيچگاه نتوانست به ايران بيايد. | و اين چنين شد كه مرحوم ميرزا باقر پس از تشرف به نجف در سال 1338ق تا سال وفات (1394ق)، هيچگاه نتوانست به ايران بيايد. | ||
تقريرات بحثهاى فقهى و اصولى ايشان را بسيارى از شاگردانش، مانند آيتالله نجومى و شيخ احمد رضوانى زنجانى (بحث صوم، زكات، خمس، حج، اجاره، مضاربه، شركت، نكاح، طهارت، [[كتاب المكاسب|مكاسب]] و بحث كامل اصول) بهصورت كامل نگاشتهاند. | تقريرات بحثهاى فقهى و اصولى ايشان را بسيارى از شاگردانش، مانند آيتالله نجومى و شيخ احمد رضوانى زنجانى (بحث صوم، زكات، خمس، حج، اجاره، مضاربه، شركت، نكاح، طهارت، [[كتاب المكاسب|مكاسب]] و بحث كامل اصول) بهصورت كامل نگاشتهاند. | ||
| خط ۹۳: | خط ۹۲: | ||
== آثار == | == آثار == | ||
از آن فقيه بزرگ، كتابهاى فراوان در علوم گوناگون بر جاى مانده كه عبارتند از: | از آن فقيه بزرگ، كتابهاى فراوان در علوم گوناگون بر جاى مانده كه عبارتند از: | ||
| خط ۱۲۲: | خط ۱۲۰: | ||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | |||
[[کتاب الاستصحاب و يليه البحث عن تعارض الادلة الشرعية]] | [[کتاب الاستصحاب و يليه البحث عن تعارض الادلة الشرعية]] | ||
| خط ۱۳۲: | خط ۱۳۱: | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||