پرش به محتوا

دیوان فانی خویی (موسوم به گنج‌الله): تفاوت میان نسخه‌ها

جز (جایگزینی متن - 'م‎ن' به 'م‌ن')
خط ۵۳: خط ۵۳:
شعر شگفتی‌ساز این شاعر، نهاد آرمان‌گرایی در نقش‌بند وجودی است که خود هم فقیه و هم شاعر است و چون قاضی ارجانی و ابوحنیفه اسکافی اجتماع دو جنبه روحانی و شاعری در وجود وی می‌باشد و نتیجه‌اش آزادگی و وارستگی است. باید گفت صفا و پاکی و همچنین شیرین‎ترین موضوعات شعری در جنبه‌های ظاهری و معنوی بر تار و پود این دیوان سایه انداخته است که نشانه‌های آن را در سخن عشق و وجود عاشقانه [[فانی زنوزی، محمدحسن|میرزا حسن زنوزی خویی]] می‌توان یافت و لمس کرد:
شعر شگفتی‌ساز این شاعر، نهاد آرمان‌گرایی در نقش‌بند وجودی است که خود هم فقیه و هم شاعر است و چون قاضی ارجانی و ابوحنیفه اسکافی اجتماع دو جنبه روحانی و شاعری در وجود وی می‌باشد و نتیجه‌اش آزادگی و وارستگی است. باید گفت صفا و پاکی و همچنین شیرین‎ترین موضوعات شعری در جنبه‌های ظاهری و معنوی بر تار و پود این دیوان سایه انداخته است که نشانه‌های آن را در سخن عشق و وجود عاشقانه [[فانی زنوزی، محمدحسن|میرزا حسن زنوزی خویی]] می‌توان یافت و لمس کرد:
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|'' دل‌نشان شد سخنم تا تو قبولش کردی''|2='' آری آری سخن عشق نشانی دارد''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: همان، صفحه ‎سی‌وهفت – سی‌ونه</ref>.
{{ب|'' دل‌نشان شد سخنم تا تو قبولش کردی''|2='' آری آری سخن عشق نشانی دارد''<ref>ر.ک: همان، صفحه ‎سی‌وهفت – سی‌ونه</ref>}}{{پایان شعر}}.


هنر والای شعر [[فانی زنوزی، محمدحسن|فانی]] که احساسات و عواطف درونی را به گفتار درمی‌آورد، مبیّن غم‎ها و شادی‌ها و سایر بازتاب‌های روانی در قالب و اشعار است که با دمیدن شور عرفانی، دنیای دیگری را در زاویه نگاه خود خلق می‌کند و با برداشتی از «خلاف‌آمد عادت» و بهره‌گیری از مظاهر ناهمگون، دنیای درونی خود را در ایمان و اعتقاد و درک از واقعیت‎ها و رسالت خلقت درمی‌آمیزد و از دهلیز ظاهر به شبستان انس خیمه می‌زند. اشعار و رسایل ارغنون در دیوان فانی نمود و عرصه چنین اندیشه باریک و مایه شاعری اوست:
هنر والای شعر [[فانی زنوزی، محمدحسن|فانی]] که احساسات و عواطف درونی را به گفتار درمی‌آورد، مبیّن غم‎ها و شادی‌ها و سایر بازتاب‌های روانی در قالب و اشعار است که با دمیدن شور عرفانی، دنیای دیگری را در زاویه نگاه خود خلق می‌کند و با برداشتی از «خلاف‌آمد عادت» و بهره‌گیری از مظاهر ناهمگون، دنیای درونی خود را در ایمان و اعتقاد و درک از واقعیت‎ها و رسالت خلقت درمی‌آمیزد و از دهلیز ظاهر به شبستان انس خیمه می‌زند. اشعار و رسایل ارغنون در دیوان فانی نمود و عرصه چنین اندیشه باریک و مایه شاعری اوست:
خط ۶۶: خط ۶۶:
{{ب|'' به جستجوی رو هر سو نهادند''|2='' نشان در خانه تاریک دادند''}}
{{ب|'' به جستجوی رو هر سو نهادند''|2='' نشان در خانه تاریک دادند''}}


{{ب|'' به عضوی هر یکی دستی نهادند''|2='' نشان هریک به‌قدر دیده دادند''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: همان، صفحه ‎سی‌ونه – چهل‌ودو</ref>.
{{ب|'' به عضوی هر یکی دستی نهادند''|2='' نشان هریک به‌قدر دیده دادند''<ref>ر.ک: همان، صفحه ‎سی‌ونه – چهل‌ودو</ref>}}{{پایان شعر}}.


حکایت مجنون و لیلی و دلدادگی آنان در دیوان میرزا حسن، مبیّن دیدگاه عرفانی شاعر در چشم‎دوزی از دنیا و عقبی می‌باشد که در ورای آن دو شور عشق معشوق را به سر دارد:
حکایت مجنون و لیلی و دلدادگی آنان در دیوان میرزا حسن، مبیّن دیدگاه عرفانی شاعر در چشم‎دوزی از دنیا و عقبی می‌باشد که در ورای آن دو شور عشق معشوق را به سر دارد:
خط ۸۵: خط ۸۵:
{{ب|'' ای یار شکردهان عطا کن''|2='' از شکر خود نبات ما را''}}
{{ب|'' ای یار شکردهان عطا کن''|2='' از شکر خود نبات ما را''}}


{{ب|'' سرچشمه زندگی لب توست''|2='' زان چشمه بده حیات ما را''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: همان، صفحه ‎چهل‌ودو – چهل‌وچهار</ref>.
{{ب|'' سرچشمه زندگی لب توست''|2='' زان چشمه بده حیات ما را''<ref>ر.ک: همان، صفحه ‎چهل‌ودو – چهل‌وچهار</ref>}}{{پایان شعر}}.


آشنایی کامل و عمیق [[فانی زنوزی، محمدحسن|فانی]] با رموز و اصطلاحات عرفانی و طرز استدراک و کیفیت انتزاع و دخل و تصرف ذهنی، که باید آن را مکتب [[فانی زنوزی، محمدحسن|فانی]] نامید، نگاه ژرف او را در ورای ظاهر مسائل و معانی لغات آشکار می‌سازد:
آشنایی کامل و عمیق [[فانی زنوزی، محمدحسن|فانی]] با رموز و اصطلاحات عرفانی و طرز استدراک و کیفیت انتزاع و دخل و تصرف ذهنی، که باید آن را مکتب [[فانی زنوزی، محمدحسن|فانی]] نامید، نگاه ژرف او را در ورای ظاهر مسائل و معانی لغات آشکار می‌سازد:
خط ۱۱۰: خط ۱۱۰:
{{ب|'' یا علی سر کاینات تویی''|2='' ذات را مظهر صفات تویی''}}
{{ب|'' یا علی سر کاینات تویی''|2='' ذات را مظهر صفات تویی''}}


{{ب|'' دو جهان روشن از جمال تو شد''|2='' نور حقی صفات و ذات تویی''}}<ref>ر.ک: همان، صفحه ‎چهل‌وپنج – چهل‌ونه</ref>.
{{ب|'' دو جهان روشن از جمال تو شد''|2='' نور حقی صفات و ذات تویی''<ref>ر.ک: همان، صفحه ‎چهل‌وپنج – چهل‌ونه</ref>}}.
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
==وضعیت کتاب==
==وضعیت کتاب==
فهرست مطالب در ابتدای کتاب و فهارس فنی در انتهای آن ذکر گردیده است.
فهرست مطالب در ابتدای کتاب و فهارس فنی در انتهای آن ذکر گردیده است.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش