۱۴۶٬۲۴۳
ویرایش
جز (Mhosseini@noornet.net صفحهٔ مبداء و معاد (ابهری) را به مبدأ و معاد (ابهری) منتقل کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'معاد (ابهام زدایی)' به 'معاد (ابهامزدایی)') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
| عنوان =چهارده رساله | | عنوان =چهارده رساله | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[ | [[فخر رازی، محمد بن عمر]]، [[سهروردی، یحیی بن حبش|شيخ اشراق]]، [[اثیرالدین ابهری، مفضل بن عمر|اثيرالدين ابهرى]]، ذوالفضائل اخسیکتی، و دیگران (نویسنده) | ||
[[سبزواری، محمدباقر]] (گردآوری، ترجمه، تصحیح، مقدمه و تراجم احوال) | |||
[[ | |||
| زبان =فارسی | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره =BBR 9 /س2چ9 | | کد کنگره =BBR 9 /س2چ9 | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۴: | ||
| شابک =964-03-4992-5 | | شابک =964-03-4992-5 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =01201 | ||
| کتابخوان همراه نور =01201 | | کتابخوان همراه نور =01201 | ||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۰: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر|المبدأ و المعاد (ابهامزدایی)}} | |||
{{کاربردهای دیگر|معاد (ابهامزدایی)}} | |||
'''مبدأ و معاد''' یا کلمات عشره تألیف [[اثیرالدین ابهری، مفضل بن عمر|اثيرالدين ابهرى مفضل بن عمر بن مفضل]] فيلسوف، منطقى، منجم و رياضىدان ایرانی | '''مبدأ و معاد''' یا کلمات عشره تألیف [[اثیرالدین ابهری، مفضل بن عمر|اثيرالدين ابهرى مفضل بن عمر بن مفضل]] فيلسوف، منطقى، منجم و رياضىدان ایرانی | ||
از آنجا كه مهمترين جهانبينى انسان شناخت مبداء و معاد است از اينروى اكثر فلاسفۀ اسلامى كوشيدند تا دراين زمينه تأليفاتى داشته باشند [[اثیرالدین ابهری، مفضل بن عمر|اثيرالدين ابهرى]] هم به اين مسالۀ مهم پىبرده و به نوشتن اين رساله همت گماشته است البته سطح اين نوع کتابها غالباً متفاوت است مثلاًمبداء و معاد [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدر المتألهين]] به مراتب بالاتر از اينگونه رسالههاست ولى رسالۀ حاضر در زمان خودش حائز اهميت است.ابهرى از دانشمندان معروفيست كه در عصر [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصيرالدين طوسى]] مىزيست. | از آنجا كه مهمترين جهانبينى انسان شناخت مبداء و معاد است از اينروى اكثر فلاسفۀ اسلامى كوشيدند تا دراين زمينه تأليفاتى داشته باشند [[اثیرالدین ابهری، مفضل بن عمر|اثيرالدين ابهرى]] هم به اين مسالۀ مهم پىبرده و به نوشتن اين رساله همت گماشته است البته سطح اين نوع کتابها غالباً متفاوت است مثلاًمبداء و معاد [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدر المتألهين]] به مراتب بالاتر از اينگونه رسالههاست ولى رسالۀ حاضر در زمان خودش حائز اهميت است.ابهرى از دانشمندان معروفيست كه در عصر [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصيرالدين طوسى]] مىزيست. | ||
این | این اثر به همراه سیزده رساله دیگر در کتابی به نام «[[چهارده رساله]]» توسط محمدباقر سبزواری گردآوری و منتشر شدهاست. | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
| خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
كلمه ششم: | كلمه ششم: | ||
در كلمۀ ششم دربارۀ قواى ادراكى و تحريكى انسان صحبت مىكند و | در كلمۀ ششم دربارۀ قواى ادراكى و تحريكى انسان صحبت مىكند و مدرکات ظاهرى و باطنى انسان را مورد بررسى قرار مىدهد ادراك باطنى انسان پنج تاست كه عبارتند از:حس مشترك، خيال، وهم، حفظ، متخيّله | ||
كلمه هفتم: | كلمه هفتم: | ||
| خط ۷۴: | خط ۷۴: | ||
كلمه هشتم: | كلمه هشتم: | ||
در كلمۀ هشتم دربارۀ منبع خير و | در كلمۀ هشتم دربارۀ منبع خير و شر بودن باريتعالى بحث مىكند كه از او هيچ شرّى صادر نمىشود و تمامى مخلوقات باريتعالى خير است. | ||
كلمه نهم: | كلمه نهم: | ||
| خط ۸۲: | خط ۸۲: | ||
كلمه دهم: | كلمه دهم: | ||
كلمۀ دهم كه آخرين كلمۀ رساله را تشكيل مىدهد دربارۀ وجود ذهنى و عينى بحث مىكند.يكى از تقسيمات وجود آنست كه موجود بما هو موجود يا ذهنى است و يا عينى.عينى آنست كه آثار خارجى بر آن مترتّب مىشود ولى ذهنى آنست كه آثار خارجى ندارد ابهرى در اين كلمه به مطلب لطيفى اشاره مىكند كه روح انسان وقتى از بدن مفارقت مىكند علم و افعال خود را يكبهيك به ياد مىآورد هر فعل و علمى كه الهى بود بر اثر آن روح احساس راحتى مىكند ولى اگر علوم و افعال او وهمى و يا شيطانى بودند ترس و نفرت روح را دربرمىگيرد و از اينجاست كه انسان مىتواند به | كلمۀ دهم كه آخرين كلمۀ رساله را تشكيل مىدهد دربارۀ وجود ذهنى و عينى بحث مىكند.يكى از تقسيمات وجود آنست كه موجود بما هو موجود يا ذهنى است و يا عينى.عينى آنست كه آثار خارجى بر آن مترتّب مىشود ولى ذهنى آنست كه آثار خارجى ندارد ابهرى در اين كلمه به مطلب لطيفى اشاره مىكند كه روح انسان وقتى از بدن مفارقت مىكند علم و افعال خود را يكبهيك به ياد مىآورد هر فعل و علمى كه الهى بود بر اثر آن روح احساس راحتى مىكند ولى اگر علوم و افعال او وهمى و يا شيطانى بودند ترس و نفرت روح را دربرمىگيرد و از اينجاست كه انسان مىتواند به حشرونشر وقوف پيدا كند.در پايان به سرّى از اسرار اشاره كرده و رساله را به پايان مىرساند. | ||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
| خط ۸۸: | خط ۸۸: | ||
[[چهارده رساله]] | [[چهارده رساله]] | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:فلسفه اسلامی]] | [[رده:فلسفه اسلامی]] | ||
[[رده:کلیات فلسفه اسلامی]] | [[رده:کلیات فلسفه اسلامی]] | ||