دیوان کمال خجندی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[کرمی، احمد]] (مصحح)

| کد کنگره =‏‏PIR‎‏ ‎‏5597‎‏ ‎‏/‎‏ک‎‏8‎‏د‎‏9

| ناشر = ما  

| شابک =

| تعداد جلد =1

| کتابخوان همراه نور =13318

| کد پدیدآور =

#:از مطلع‌های زیبای غزلیات دو نمونه نقل می‌شود:{{شعر}}

#:{{ب|''مشنو که مرا به ز تو یار دگری هست''|2=''مسموع نباشد که ز جان‌دوست تری هست''}}

# طبیعت:

#:یکی از مایه‌های زیبایی و جاذبه شعر [[خجندی، کمال‌الدین مسعود|کمال]]، حضور طبیعت در شعر اوست. گل، به‌تنهایی، در غزلیات [[خجندی، کمال‌الدین مسعود|کمال]] نقشی رنگین و دل‌انگیز دارد و حسن مطلع شمار بسیاری از غزل‌های او، مرهون حضور گل و ریحان و بوی خوش طبیعت است. در دیوان کمال، به غزل‌هایی برمی‌خوریم که گل‌ها و ریاحین مضمون ساز بیت بیت آن‌ها شده‌اند و از سخن شاعر، رایحه‌ای روح‌پرور به مشام می‌رسد؛ مثلاً غزلی به مطلع:{{شعر}}

#اخلاقی و تربیتی:{{شعر}}

#انتقادی و اجتماعی:{{شعر}}

#:{{ب|''از سر کوی تو هرگز نشود دور کمال''|2=''تا در مرگ ز دریوزه گدا بس نکند''}}{{پایان شعر}}

#[[:noormags:48628|معدن کن، معصومه، «ویژگی‌های ممتاز شعر کمال خجندی»، پایگاه مجلات تخصصی نور، مجله: نامه فرهنگستان، بهار 1376، شماره 9 ISC ‏(10 صفحه، از 55 تا 64)]].

   

[[رده:کتاب‌شناسی]]

   

[[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]]