اشکوری گیلانی نجفی، سید ابوالقاسم بن معصوم: تفاوت میان نسخه‌ها

اشکوری گیلانی نجفی، سید ابوالقاسم بن معصوم (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۴ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۴۷

۲ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۴ سپتامبر ۲۰۱۹

بدون خلاصۀ ویرایش

Hbaghizadeh@noornet.net

۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش

@@ خط ۴۹: / خط ۴۹: @@
 او در اشکور به د نیا آمد و در آنجا مقدمات علوم از حفظ قرآن و صرف و نحو و... از مقدمات ادبی را آموخت. وی همچنین به آموختن برخی علوم کلامی و حکمت یونانی در قزوین پرداخت. پس از مدتی عزم سفر به نجف اشرف کرد. او در نجف همواره در دروس علما در رفت‌وآمد بود و شب و روزش به درس و بحث و تدریس می‌گذشت، تا اینکه محضر میرزای رشتی را درک کرد و در محضر او و میرزای شیرازی ماند و پس از وفات اساتیدش به مرجعیت در گیلان رسید<ref>ر.ک: همان، ص6-7</ref>.
-==وفات و مدفن==
-او پس از طی مرضی طولانی و سختی و تحلیل قوای حسی و عروض فراموشی و سکوت که از روی تعطیلی حواسش برایش رخ داده بود، در روز یکشنبه، هفدهم شوال سال 1325ق، مطابق با 1907م، از دنیا رفت و در نجف اشرف در حجره کنار باب سلطانی در سمت راست صحن شریف، دفن شد<ref>ر.ک: همان، ص9</ref>.
 ==فرزندان==
 از وی دو فرزند پسر به‌جا مانده است: سید حسین از علمای شهر رشت و سید محمد<ref>ر.ک: همان</ref>.
@@ خط ۶۷: / خط ۶۶: @@
 ==شاگردان==
 شاگردانش نیز افرادی از طلاب گیلان و سایرین بودند که از میان آنان می‌توان سید محمود حسینی مرعشی، پدر آیت‌الله سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی را نام برد<ref>ر.ک: همان، ص7-8</ref>.
+==وفات و مدفن==
+او پس از طی مرضی طولانی و سختی و تحلیل قوای حسی و عروض فراموشی و سکوت که از روی تعطیلی حواسش برایش رخ داده بود، در روز یکشنبه، هفدهم شوال سال 1325ق، مطابق با 1907م، از دنیا رفت و در نجف اشرف در حجره کنار باب سلطانی در سمت راست صحن شریف، دفن شد<ref>ر.ک: همان، ص9</ref>.
 ==آثار==