|
|
خط ۳۶: |
خط ۳۶: |
| ==ولادت== | | ==ولادت== |
|
| |
|
| '''سید ابو القاسم خویى''' از فقیه و اصولی و یکی از مراجع تقلید شیعه، شب پانزدهم ماه رجب سال 1317 هجرى قمرى، در خانوادۀ علم و دانش و تقوا در شهرستان خوى دیده به جهان گشود. | | '''سید ابوالقاسم خویى'''، از مراجع تقلید شیعه، در شب پانزدهم ماه رجب سال 1317ق، در خانواده علم و دانش و تقوا در شهرستان خوى دیده به جهان گشود. |
| | |
| ==خاندان==
| |
| | |
| پدر او مرحوم آیت الله حاج سید على اکبر، فرزند سید هاشم موسوى خویى، یکى از شخصیتهاى برجستۀ خوى بود و مردم به او به دیدۀ اکرام و احترام مىنگریستند.
| |
| | |
| آیت الله سید على اکبر خویى در 28 صفر 1285 هجرى قمرى در شهرستان خوى به دنیا آمد.وى در سال 1307 هجرى قمرى، براى فراگیرى علوم دینى به عتبات عالیات رفت و در محضر اساتید بزرگ سامرا و نجف، از جمله علامه فاضل شربیانى و علامه شیخ محمد حسن مامقانى به فراگیرى علوم اسلامى پرداخت.
| |
| | |
| او در سال 1315 هجرى قمرى، به زادگاه خویش بازگشت و ریاست دینى شهر را برعهده گرفت.
| |
| | |
| سید على اکبر در سال 1328 هجرى قمرى، به علت عدم موافقت با مشروطۀ غیر مشروعه به نجف مهاجرت کرد و در آنجا مورد اعتماد آیت الله سید محمد کاظم یزدى (صاحب عروة) قرار گرفت و در ادارۀ حوزۀ نجف، فعالیتهاى چشمگیرى از خود نشان داد.
| |
| | |
| وى در سال 1346 هجرى به مشهد مقدس هجرت نمود و در سن هشتاد و شش سالگى، در سفر زیارت مولاى متقیان على علیه السلام، در 18 شعبان 1371 هجرى بدرود حیات گفت و پس از تشییع و نماز علامه شیخ آقا بزرگ تهرانى بر پیکرش، در حرم امیر المؤمنین علیه السلام به خاک سپرده شد.
| |
|
| |
|
| ==کسب علم و دانش== | | ==کسب علم و دانش== |
|
| |
|
| آیت الله سید ابو القاسم خویى در دامان پاک پدر و مادرش دوران کودکى را پشت سر نهاده، پس از آموختن قرآن و خواندن و نوشتن، در 13 سالگى (سال 1330 هجرى قمرى) همراه برادر بزرگ خویش مرحوم سید عبد الله خویى و دیگر افراد خانواده رهسپار نجف شد.
| | آیتالله سید ابوالقاسم خویى در دامان پاک پدر و مادرش دوران کودکى را پشت سر نهاده و پس از آموختن قرآن و خواندن و نوشتن، در 13 سالگى (سال 1330ق) همراه برادر بزرگ خویش مرحوم سید عبدالله خویى و دیگر افراد خانواده رهسپار نجف شد. |
|
| |
|
| ایشان از دوران کودکى و نوجوانى به هوش و ذکاوت و حافظه و استعداد در میان همسالان خود معروف بوده و در اندک زمانى گوى سبقت را از همگان ربود. | | ایشان از دوران کودکى و نوجوانى به هوش و ذکاوت و حافظه و استعداد در میان همسالان خود معروف بود و در اندک زمانى گوى سبقت را از همگان ربود. |
|
| |
|
| ==تدریس== | | ==تدریس== |
|
| |
|
| آیت الله خویى در خلال تحصیل، به تدریس نیز مىپرداخت و هر کتابى را که مىآموخت، کتاب پیش از آن را تدریس مىکرد. معظم له خود در این باره چنین مىفرماید:
| | آیتالله خویى در خلال تحصیل، به تدریس نیز مىپرداخت و هر کتابى را که مىآموخت، کتاب پیش از آن را تدریس مىکرد. |
| | |
| «زمانى که دومین جلد شرح لمعه را فرا مىگرفتم. خود به تدریس و تعلیم اولین جلد این کتاب پرداختم.»
| |
|
| |
|
| ایشان سالها به تدریس خارج فقه و اصول و تفسر قرآن کریم اشتغال داشت. | | ایشان سالها به تدریس خارج فقه و اصول و تفسیر قرآن کریم اشتغال داشت. |
|
| |
|
| آیت الله خویى در هر روز چهار نوبت به تدریس پرداخته و اکثر اوقات خویش را به تتبع، تحقیق، تألیف، تدریس و تعلیم شاگردان سپرى ساخته و حتى از استراحت خود براى ازدیاد ساعات مطالعه مىکاستند و این همه پر کارى و بزرگوارى نشان بارز دانش دوستى آن فقیه فرزانه بود.
| | وی در هر روز چهار نوبت به تدریس پرداخته و اکثر اوقات خویش را به تتبع، تحقیق، تألیف، تدریس و تعلیم شاگردان سپرى ساخته و حتى از استراحت خود براى ازدیاد ساعات مطالعه مىکاستند. |
|
| |
|
| او پس از درس، مدتى طولانى نزدیک به یک ساعت براى پاسخ به پرسشهاى علمى شاگردان خویش در محفل درس مىنشست و در مجالس خصوصى نیز صحبت علمى به میان مىآورد و حتى در کوچه و خیابان هم به سؤالات شاگردان و افراد دیگر پاسخ مىداد. | | او پس از درس، مدتى طولانى نزدیک به یک ساعت براى پاسخ به پرسشهاى علمى شاگردان خویش در محفل درس مىنشست و در مجالس خصوصى نیز صحبت علمى به میان مىآورد و حتى در کوچه و خیابان هم به سؤالات شاگردان و افراد دیگر پاسخ مىداد. |
|
| |
|
| == ویژگیهاى اخلاقى == | | == ویژگیهاى اخلاقى == |
|
| |
|
| فقهاى بزرگ شیعه در زندگى خویش پیوسته اخلاق نیکوى پیامبران را الگوى خویش قرار داده و با حرکت در مسیر انبیا براى هدایت و سعادت بشریت اسوۀ حسنه هستند.
| | ===یارى ضعیفان=== |
|
| |
|
| علماى تشیع با نصب العین قرار دادن خُلق عظیم پیامبران الهى و ائمۀ اطهار علیهم السلام والاترین حماسههاى شکوهمند تاریخ بشریت را ایجاد کردهاند. آیت الله العظمى خویى یکى از عالىترین نمونهها است که در اینجا برخى از خصایص اخلاقى آن راد مرد فرزانه را برمىشماریم:
| | از ویژگیهاى بارز رفتار ایشان دستگیرى از نیازمندان و کمک به درماندگان بود . هر جا احساس مىنمود عدهاى به کمک و رسیدگى نیاز دارند بدون درنگ به یارى آنان مىشتافت؛ لذا مىبینیم که مؤسسات خیریه زیادى به نام ایشان در هند و پاکستان و تایلند و ایران و عراق و لبنان تأسیس شده است. |
|
| |
|
| === '''یارى ضعیفان''' ===
| | بهخصوص در ماههاى رمضان و ذىالحجه، توجه و اهتمام ایشان به زندگى فقرا و ایتام، بیشتر مىشد. |
|
| |
|
| از ویژگیهاى بارز رفتار ایشان دستگیرى از نیازمندان و کمک به درماندگان بود . هر جا احساس مىنمود عدهاى به کمک و رسیدگى نیاز دارند بدون درنگ به یارى آنان مىشتافت لذا مىبینیم که مؤسسات خیریۀ زیادى به نام ایشان در هند و پاکستان و تایلند و ایران و عراق و لبنان تأسیس شده است.
| | ===عفو و گذشت=== |
|
| |
|
| به خصوص در ماههاى رمضان و ذى الحجه، توجه و اهتمام ایشان به زندگى فقرا و ایتام، بیشتر مىشد.
| | آیتالله خویى با بدخواهان و حسودان و مخالفان خویش، با بزرگى و متانت رفتار مینمود و از سر تقصیرات و اشتباهات آنان مىگذشت و حتى به آنان احسان مىکرد. |
|
| |
|
| === '''عفو و گذشت''' === | | === بهرهبردارى از وقت=== |
| آیت الله خویى در طول زندگانى خویش با بدخواهان و حسودان و مخالفان زیادى مواجه شد و با وجود اینکه آنان بر علیه ایشان سخن گفتند و حرکاتى انجام دادند؛ اما آیت الله فقید با آنان به بزرگى و متانت رفتار نموده و از سر تقصیرات و اشتباهات آنان درمىگذشت و حتى وقتى که با آنان مواجه مىشد بذل توجهى نیز به حالشان مىنمود.
| |
|
| |
|
| === '''بهره بردارى از وقت''' ===
| |
| ایشان هیچ وقتِ اضافه و باطلى نداشت و تمام اوقات شبانه روز خود را به تدریس، مطالعه، عبادت و تهجد، قرائت قرآن، جواب استفتائات، ملاقات با مردم، تألیف، نماز جماعت و زیارات مىگذرانید. | | ایشان هیچ وقتِ اضافه و باطلى نداشت و تمام اوقات شبانه روز خود را به تدریس، مطالعه، عبادت و تهجد، قرائت قرآن، جواب استفتائات، ملاقات با مردم، تألیف، نماز جماعت و زیارات مىگذرانید. |
|
| |
|