آقاجمال خوانساری، محمد بن حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

وی محدث، اصولی، حکیم، متکلم و فقیه امامی بوده است. در مقام روایی او گفته شده که از [[مجلسی، محمدتقی|ملا محمدتقی مجلسی]] اجازه نقل حدیث داشته است. اردبیلی او را رفیع‌الشأن و از راویان فقه خوانده است. شیخ یوسف بحرانی صاحب «الحدائق» او را از مشایخ خود در نقل حدیث برشمرده است. آقاجمال عالمی نکته‌سنج بود و طبعی ظریف داشت و بسیار پرکار بود؛ بونه‌ای که خوانساری صاحب «[[روضات الجنات في أحوال العلماء و السادات|روضات الجنات]]» او را بسیار ستوده است.<ref>ر.ک: همان</ref>

به نظر می‌رسد نفوذ او در مردم بونه‌ای بوده که پادشاهان صفوی معاصرش به او ابراز ارادت می‌کرده‌اند و با عطایای خود او را می‌نواخته‌اند. او از کمک به مردم دریغ نمی‌کرد و مورد مراجعه خاص و عام بود.<ref>ر.ک: همان</ref>