۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
کرمانشاهی، محمدعلی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'بونه‌اى' به 'به‌گونه‌اى'
جز (جایگزینی متن - 'ه‌گ' به '') |
جز (جایگزینی متن - 'بونه‌اى' به 'به‌گونه‌اى') |
||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
حضور آقا محمد على در کرمانشاه باعث رشد معنوى مردم و عمران و آبادى و شهرت آن شهر شد. چنان قدرت و نفوذى پيدا كرد كه همه مردم، اوامر آن عالم شريعت‌مدار را مطاع و آن را حكم الهى مى‌دانستند. مردم کرمانشاه هم ايشان را به نام «آقا» مى‌شناسند و [[قمی، عباس|شيخ عباس قمى]] هم در الفوائد الرضویه این مطلب را مى‌گوید. اولاد ايشان كه عمدتاً به نام «آل آقا» مشهورند، بيشتر در کرمانشاه و بعضاً در نهاوند، قم، كاشان و تهران ساكنند. | حضور آقا محمد على در کرمانشاه باعث رشد معنوى مردم و عمران و آبادى و شهرت آن شهر شد. چنان قدرت و نفوذى پيدا كرد كه همه مردم، اوامر آن عالم شريعت‌مدار را مطاع و آن را حكم الهى مى‌دانستند. مردم کرمانشاه هم ايشان را به نام «آقا» مى‌شناسند و [[قمی، عباس|شيخ عباس قمى]] هم در الفوائد الرضویه این مطلب را مى‌گوید. اولاد ايشان كه عمدتاً به نام «آل آقا» مشهورند، بيشتر در کرمانشاه و بعضاً در نهاوند، قم، كاشان و تهران ساكنند. | ||
در حقيقت آن فقيه بزرگوار یکى از نمونه‌هاى عينى در اجراى ولايت فقيه در عصر و زمان خود بوده و از جايگاه سياسى و اجتماعى والايى برخوردار بود، | در حقيقت آن فقيه بزرگوار یکى از نمونه‌هاى عينى در اجراى ولايت فقيه در عصر و زمان خود بوده و از جايگاه سياسى و اجتماعى والايى برخوردار بود، به‌گونه‌اى كه جان ملكم، سفير دولت انگليس در ایران، درباره اوضاع آن روز و میزان نفوذ علما به‌خصوص آقا محمد على مى‌نویسد: علماى ملت كه عبارت از قضات و مجتهدين است، همیشه مرجع رعاياى بى‌دست‌وپا و حامى فقرا و ضعفاى بى‌چاره‌اند. اعاظم این طايفه به حدى محترمند كه از سلاطين كمتر بيم دارند و هر وقت واقعه‌اى مخالف شريعت و عدالت حادث شود، خلق رجوع به ايشان كنند و احكام ايشان عموماًجارى است. | ||
از اقدامات بزرگ ايشان، مبارزه بى‌امان با صوفيه بود. این فقيه بزرگ و روشن‌بين، با شهامت و صلابت خاص خود، بر فرقه‌هاى منحرف درویشان و قلندران شوريد و جامعه تشيع را از فتنه تصوف نجات داد. | از اقدامات بزرگ ايشان، مبارزه بى‌امان با صوفيه بود. این فقيه بزرگ و روشن‌بين، با شهامت و صلابت خاص خود، بر فرقه‌هاى منحرف درویشان و قلندران شوريد و جامعه تشيع را از فتنه تصوف نجات داد. | ||