پرش به محتوا

ابن فارس، احمد بن فارس: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ه‌گ' به ''
جز (جایگزینی متن - '‌ ' به ' ')
جز (جایگزینی متن - 'ه‌گ' به '')
خط ۴۵: خط ۴۵:
ابوالفضل محمد بن عمید، على بن ابراهيم بن سلمه‌ى قطان، [[طبرانی، سلیمان بن احمد|ابوالقاسم سليمان ابن احمد بن ايوب طبرانى]]، [[سیرافی، حسن بن عبدالله|ابوسعيد سيرافى]] و گروهى ديگر.
ابوالفضل محمد بن عمید، على بن ابراهيم بن سلمه‌ى قطان، [[طبرانی، سلیمان بن احمد|ابوالقاسم سليمان ابن احمد بن ايوب طبرانى]]، [[سیرافی، حسن بن عبدالله|ابوسعيد سيرافى]] و گروهى ديگر.


چند تن از چهره‌هاى بزرگ ادبى و سياسى در سده‌ى 4ق از شاگردان او بوده‌اند. نخستين آنها بديع الزمان همدانى پايه‌گذار فن مقامه‌نویسى است كه گفته‌اند، این فن را از وى آموخت، [[صاحب بن عباد، اسماعیل بن عباد|صاحب بن عباد]] وزير دانشمند و ادب دوست ديلمیان از ديگر شاگردان او بود، ابوالفتح ابن عمید، فرزند ابوالفضل ابن عمید كه جانشين پدر در مقام وزارت شد، ابوطالب مجدالدوله. زهير عبدالمحسن سلطان فهرستى نسبتاً جامع از شاگردان وى فراهم آورده است.
چند تن از چهره‌هاى بزرگ ادبى و سياسى در سده‌ى 4ق از شاگردان او بوده‌اند. نخستين آنها بديع الزمان همدانى پايذار فن مقامه‌نویسى است كه گفته‌اند، این فن را از وى آموخت، [[صاحب بن عباد، اسماعیل بن عباد|صاحب بن عباد]] وزير دانشمند و ادب دوست ديلمیان از ديگر شاگردان او بود، ابوالفتح ابن عمید، فرزند ابوالفضل ابن عمید كه جانشين پدر در مقام وزارت شد، ابوطالب مجدالدوله. زهير عبدالمحسن سلطان فهرستى نسبتاً جامع از شاگردان وى فراهم آورده است.


برخى از جنبه‌هاى شخصيت ابن فارس نيز قابل تأمل است، وى به امور دنيا سخت بى‌اعتنا بود و به همین سبب همواره از رفتار هم روزگاران خویش شكوه داشت و چندان بخشنده بود كه گاه حتى جامه و فرش خانه‌ى خویش را به نيازمندان مى‌بخشيد. [[ابن‌انباری، عبدالرحمن بن محمد|ابن انبارى]] داستان جالبى در این باره نقل كرده است.
برخى از جنبه‌هاى شخصيت ابن فارس نيز قابل تأمل است، وى به امور دنيا سخت بى‌اعتنا بود و به همین سبب همواره از رفتار هم روزگاران خویش شكوه داشت و چندان بخشنده بود كه گاه حتى جامه و فرش خانه‌ى خویش را به نيازمندان مى‌بخشيد. [[ابن‌انباری، عبدالرحمن بن محمد|ابن انبارى]] داستان جالبى در این باره نقل كرده است.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش