قاعدة الدرء: تفاوت میان نسخه‌ها

در فصل پنجم کتاب، قاعده الدرء در حکومت نبوی و علوی و نیز در زمان خلفا مورد بررسی قرار گرفته است. با مراجعه به مصادر روایی و تاریخی می‎بینیم که رسول اکرم(ص) اقرارکننده به گناه را تخطئه کرد و اصرار بر کتمان آن نمود و اظهار گناه را دوست نداشت و از افشای آن کراهت داشت. هرگاه کسی نزد آن حضرت می‎آمد و اقرار به حدی می‎کرد، در ابتدا از او نمی‎پذیرفت، بلکه از او روی برمی‎گر‎داند و به گفته او توجه نمی‎کرد تا شاید از اقرارش عدول کند، ولکن اگر اقرارکننده اصرار می‎کرد، حد را جاری می‎نمود و البته کتمان را بهتر می‎دانست<ref>ر.ک: همان، ص120</ref>‏.