پرش به محتوا

العروة الوثقی مع تعليقة السيد علي الحسيني السيستاني: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'سیستانی، علی' به 'سیستانی، سید علی'
جز (جایگزینی متن - 'ن‎ه' به 'ن‌ه')
جز (جایگزینی متن - 'سیستانی، علی' به 'سیستانی، سید علی')
خط ۵: خط ۵:
[[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم]](نویسنده)
[[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم]](نویسنده)
   
   
[[سیستانی، علی]](حاشيه نويس)
[[سیستانی، سید علی]](حاشيه نويس)
| زبان =عربي
| زبان =عربي
| کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏183‎‏/‎‏5‎‏ ‎‏/‎‏ي‎‏4‎‏ع‎‏4‎‏ ‎‏1389  
| کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏183‎‏/‎‏5‎‏ ‎‏/‎‏ي‎‏4‎‏ع‎‏4‎‏ ‎‏1389  
خط ۲۵: خط ۲۵:
}}
}}


'''العروة الوثقی مع تعليقة السيد‌‎علي الحسيني السيستاني'''، مشتمل است بر حواشی [[سیستانی، علی|آیت‌الله سید علی سیستانی]] بر کتاب شریف [[العروة الوثقی]] که به زبان عربی و در دو جلد تألیف شده است.
'''العروة الوثقی مع تعليقة السيد‌‎علي الحسيني السيستاني'''، مشتمل است بر حواشی [[سیستانی، سید علی|آیت‌الله سید علی سیستانی]] بر کتاب شریف [[العروة الوثقی]] که به زبان عربی و در دو جلد تألیف شده است.
   
   
کتاب با نسخه‌ای به خط مؤلف و یک نسخه مطبوع تصحیح‎شده‎ به قلم مؤلف مقابله شده است.  
کتاب با نسخه‌ای به خط مؤلف و یک نسخه مطبوع تصحیح‎شده‎ به قلم مؤلف مقابله شده است.  


متن کتاب عروه به خط درشت‎تر در بالای صفحه و تعلیقه [[سیستانی، علی|آیت‌الله سیستانی]] با خط ریزتر در پایین صفحه آمده است. عبارات متن و تعلیقه با ذکر عبارت متن در پرانتز، از یکدیگر متمایز شده است.
متن کتاب عروه به خط درشت‎تر در بالای صفحه و تعلیقه [[سیستانی، سید علی|آیت‌الله سیستانی]] با خط ریزتر در پایین صفحه آمده است. عبارات متن و تعلیقه با ذکر عبارت متن در پرانتز، از یکدیگر متمایز شده است.


حواشی [[سیستانی، علی|آیت‌الله سیستانی]] مشتمل بر دیدگاه‌ها و نظرات جدیدی است که در جای-جای کتاب ذکر شده است. وی در انتهای کتاب طهارت، بر عبارت [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|صاحب عروه]] که باقی‌مانده غذای کافر را نجس دانسته، حاشیه زده و توضیح این مطلب را به بعد موکول می‌کند<ref>ر.ک: متن کتاب، ج1، ص50</ref>.
حواشی [[سیستانی، سید علی|آیت‌الله سیستانی]] مشتمل بر دیدگاه‌ها و نظرات جدیدی است که در جای-جای کتاب ذکر شده است. وی در انتهای کتاب طهارت، بر عبارت [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|صاحب عروه]] که باقی‌مانده غذای کافر را نجس دانسته، حاشیه زده و توضیح این مطلب را به بعد موکول می‌کند<ref>ر.ک: متن کتاب، ج1، ص50</ref>.


سپس آنجا که [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|صاحب عروه]] در هشتمین مورد از نجاسات، تمامی اقسام کافر را نجس می‎‎داند، اشتمال این حکم بر اهل کتاب را احتیاط مستحب می‎‎داند<ref>ر.ک: همان، ص59</ref>.
سپس آنجا که [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|صاحب عروه]] در هشتمین مورد از نجاسات، تمامی اقسام کافر را نجس می‎‎داند، اشتمال این حکم بر اهل کتاب را احتیاط مستحب می‎‎داند<ref>ر.ک: همان، ص59</ref>.
خط ۳۷: خط ۳۷:
در مورد غلات و خوارج نیز قائل به تفکیک است؛ مثلاً خوارجی را که اعلان به بغض اهل‎بیت(ع) می‎‎کنند، داخل در نواصب دانسته و غیر آن‌ها را اگرچه خوارج شمرده می‎-شوند، اما محکوم به نجاست نمی‌داند<ref>ر.ک: همان، ص60-61</ref>.
در مورد غلات و خوارج نیز قائل به تفکیک است؛ مثلاً خوارجی را که اعلان به بغض اهل‎بیت(ع) می‎‎کنند، داخل در نواصب دانسته و غیر آن‌ها را اگرچه خوارج شمرده می‎-شوند، اما محکوم به نجاست نمی‌داند<ref>ر.ک: همان، ص60-61</ref>.


تعلیقات [[سیستانی، علی|آیت‌الله سیستانی]]، حاکی از دقت فراوان ایشان و تسلط وی بر نصوص است؛ به‌عنوان مثال در بحث طهارت، [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|صاحب عروه]]، شستشوی اماکنی مانند معبد یهود و نصاری و مجوس را برای اقامه نماز در آن اماکن مستحب می‎‎داند. [[سیستانی، علی|آیت‌الله سیستانی]] به بخش مجوس آن اشکال گرفته و متذکر می‎‎شود که: آنچه در نصوص آمده «بيوت المجوس» است و اراده معبد از آن، روشن نیست<ref>ر.ک: همان، ص120</ref>.
تعلیقات [[سیستانی، سید علی|آیت‌الله سیستانی]]، حاکی از دقت فراوان ایشان و تسلط وی بر نصوص است؛ به‌عنوان مثال در بحث طهارت، [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|صاحب عروه]]، شستشوی اماکنی مانند معبد یهود و نصاری و مجوس را برای اقامه نماز در آن اماکن مستحب می‎‎داند. [[سیستانی، سید علی|آیت‌الله سیستانی]] به بخش مجوس آن اشکال گرفته و متذکر می‎‎شود که: آنچه در نصوص آمده «بيوت المجوس» است و اراده معبد از آن، روشن نیست<ref>ر.ک: همان، ص120</ref>.
جالب آنکه مسئله 213 که [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|صاحب عروه]] در آخر فصل مطهرات ذکر کرده است، مؤیدی برای این مطلب است. وی شستشو و جریان آب بر معابد یهود و نصاری در صورت شک در نجاست آن را مستحب می‎‎داند، ولی ذکری از «مجوس» در آن دیده نمی-شود<ref>ر.ک: همان، ص64</ref>.
جالب آنکه مسئله 213 که [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|صاحب عروه]] در آخر فصل مطهرات ذکر کرده است، مؤیدی برای این مطلب است. وی شستشو و جریان آب بر معابد یهود و نصاری در صورت شک در نجاست آن را مستحب می‎‎داند، ولی ذکری از «مجوس» در آن دیده نمی-شود<ref>ر.ک: همان، ص64</ref>.


عظمت [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|صاحب عروه]]، سبب نشده است که نویسنده از نقد آراء وی صرف نظر کند؛ ولذا در مسائل فراوانی نظریات [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سید کاظم یزدی]] را به چالش کشانده است. در یکی از مسائل، [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|صاحب عروه]]، هرگونه استفاده از ظروف طلا و نقره، اعم از خوردن و آشامیدن، وضو گرفتن، غسل و تطهیر نجاسات و مانند آن را حرام می‎‎داند. [[سیستانی، علی|آیت‌الله سیستانی]]، حرمت استعمال را منحصر در خوردن و آشامیدن دانسته و حرمت باقی موارد استفاده را صحیح نمی‌داند<ref>ر.ک: همان، ص123</ref>.
عظمت [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|صاحب عروه]]، سبب نشده است که نویسنده از نقد آراء وی صرف نظر کند؛ ولذا در مسائل فراوانی نظریات [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سید کاظم یزدی]] را به چالش کشانده است. در یکی از مسائل، [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|صاحب عروه]]، هرگونه استفاده از ظروف طلا و نقره، اعم از خوردن و آشامیدن، وضو گرفتن، غسل و تطهیر نجاسات و مانند آن را حرام می‎‎داند. [[سیستانی، سید علی|آیت‌الله سیستانی]]، حرمت استعمال را منحصر در خوردن و آشامیدن دانسته و حرمت باقی موارد استفاده را صحیح نمی‌داند<ref>ر.ک: همان، ص123</ref>.


فهرست هریک از جلدهای کتاب، در انتهای آن آمده است.
فهرست هریک از جلدهای کتاب، در انتهای آن آمده است.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش