۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
مجموعه رسائل عرفانی و فلسفی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ه‌ن' به 'ه‌ن'
جز (جایگزینی متن - 'ی‌ه' به 'ی‌ه') |
جز (جایگزینی متن - 'ه‌ن' به 'ه‌ن') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
کتاب مجموعه رسائل عرفانی و فلسفی، مجموعه‌ای از آثار مهم مرحوم [[فاضل توني، محمد حسين|فاضل تونی]] است که «با بیانی رسا و شیوا بـه تـبیین و تفسیر مباحثی از شرح فصوص قـیصری، الهـیات، طبیعیات، منطق و مباحث عالی عرفان نظری پرداخته‌اند که در عین مختصر بودن، بسیار مفید است. ایشان بحثهای منطق، طبیعیات، الهیات و تعلیقه بر شرح فصوص را بـه زبـان فارسی نگاشته‌اند، اما رسـاله مـوجز و عمیق مراتب خمس که تقریرات درس عارف نامدار، میرزا هاشم اشکوری است را به زبان عربی نوشته‌اند»<ref>ر.ک: رضوی، مسعود، ص87</ref>. خوشبختانه ایـن رسـاله تـوسط حجت‌الاسلام حمید پارسانیا به فارسی بـرگردانده شـده و در ضمن مجموعه رسائل عرفانی و فلسفی منتشر شده است<ref>ر.ک: همان، ص88، پی‌نوشت 5؛ متن کتاب، ص129</ref>. | کتاب مجموعه رسائل عرفانی و فلسفی، مجموعه‌ای از آثار مهم مرحوم [[فاضل توني، محمد حسين|فاضل تونی]] است که «با بیانی رسا و شیوا بـه تـبیین و تفسیر مباحثی از شرح فصوص قـیصری، الهـیات، طبیعیات، منطق و مباحث عالی عرفان نظری پرداخته‌اند که در عین مختصر بودن، بسیار مفید است. ایشان بحثهای منطق، طبیعیات، الهیات و تعلیقه بر شرح فصوص را بـه زبـان فارسی نگاشته‌اند، اما رسـاله مـوجز و عمیق مراتب خمس که تقریرات درس عارف نامدار، میرزا هاشم اشکوری است را به زبان عربی نوشته‌اند»<ref>ر.ک: رضوی، مسعود، ص87</ref>. خوشبختانه ایـن رسـاله تـوسط حجت‌الاسلام حمید پارسانیا به فارسی بـرگردانده شـده و در ضمن مجموعه رسائل عرفانی و فلسفی منتشر شده است<ref>ر.ک: همان، ص88، پی‌نوشت 5؛ متن کتاب، ص129</ref>. | ||
نویسنده، تعلیقه بر شرح فصوص الحكم را با این عبارات آغاز کرده است: «چنین گوید بنده خاطی فانی، محمدحسین شهیر به [[فاضل توني، محمد حسين|فاضل تونی]]، که چون کتابت شرح فصوص الحكم تصنیف عارف کامل داوود بن محمود قیصری ساوی از مهمترین کتب اهل عرفان است و عمده در فهم کتاب فصوص الحكم مقدماتی است که شارح در اول کتاب ذکر کرده و فهم بعضی از عبارات آن مشکل و محتاج به توضیح و بیان است، لذا بر آن شدم که بر پاره‌ای از عبارات مشکله آن | نویسنده، تعلیقه بر شرح فصوص الحكم را با این عبارات آغاز کرده است: «چنین گوید بنده خاطی فانی، محمدحسین شهیر به [[فاضل توني، محمد حسين|فاضل تونی]]، که چون کتابت شرح فصوص الحكم تصنیف عارف کامل داوود بن محمود قیصری ساوی از مهمترین کتب اهل عرفان است و عمده در فهم کتاب فصوص الحكم مقدماتی است که شارح در اول کتاب ذکر کرده و فهم بعضی از عبارات آن مشکل و محتاج به توضیح و بیان است، لذا بر آن شدم که بر پاره‌ای از عبارات مشکله آن به‌نحوی که از اساتید عظام شنیده یا از کتب اهل عرفان استفاده کرده‌ام، شرحی بنویسم تا فهم آن کتاب بر قارئین محترم آسان گردد و در انجام این مقصود از خدا استعانت می‌جویم و این رساله را به نام تعلیقه بر شرح فصوص مسمی ساختم»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص41</ref>. | ||
[[فاضل توني، محمد حسين|تونی]]، رساله مراتب خمس را اگرچه با این عنوان یاد کرده است، اما در آن تنها به شرح برخی از مراتب پرداخته که مستقر در حضرات خمس نیست، ولکن رساله مشتمل بر مطالب مربوط به بعضی از مراتب خمس، از جمله: اشاره به امتیاز اسماء ذات و اسماء ذاتی، بیان نهایت حکمی که درباره حق می‌توان نمود، تبیین محدوده علم انسان کامل و مسئله بداء و وجه خوف کمل و جزع و بکاء آنان. همچنین در رساله به‌مناسبت برخی از عبارات [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالمتألهین]] در اسفار که در باب نسبت تردد و ابتلاء به خداوند و مسئله بداء می‌باشد نیز آمده است و به‌گونه‌ای بدیع توضیح داده شده و به‌مناسبت تعلیقه مرحوم [[سبزواری، هادی|حکیم سبزواری]] در شرح عبارات [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالمتألهین]] بررسی و نقد شده است<ref>ر.ک: همان، ص130</ref>. | [[فاضل توني، محمد حسين|تونی]]، رساله مراتب خمس را اگرچه با این عنوان یاد کرده است، اما در آن تنها به شرح برخی از مراتب پرداخته که مستقر در حضرات خمس نیست، ولکن رساله مشتمل بر مطالب مربوط به بعضی از مراتب خمس، از جمله: اشاره به امتیاز اسماء ذات و اسماء ذاتی، بیان نهایت حکمی که درباره حق می‌توان نمود، تبیین محدوده علم انسان کامل و مسئله بداء و وجه خوف کمل و جزع و بکاء آنان. همچنین در رساله به‌مناسبت برخی از عبارات [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالمتألهین]] در اسفار که در باب نسبت تردد و ابتلاء به خداوند و مسئله بداء می‌باشد نیز آمده است و به‌گونه‌ای بدیع توضیح داده شده و به‌مناسبت تعلیقه مرحوم [[سبزواری، هادی|حکیم سبزواری]] در شرح عبارات [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالمتألهین]] بررسی و نقد شده است<ref>ر.ک: همان، ص130</ref>. | ||