۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'نگ' به 'نگ') |
جز (جایگزینی متن - 'هل' به 'هل') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''چون حسین بن علی باید که جان خویش را ''|2=''در زمین کربلا بذل ره جانان کند''}} | {{ب|''چون حسین بن علی باید که جان خویش را ''|2=''در زمین کربلا بذل ره جانان کند''}} | ||
{{ب|''ز اکبر و اصغر بپوشد چشم و چون عباس را''|2='' در منای عشقبازی | {{ب|''ز اکبر و اصغر بپوشد چشم و چون عباس را''|2='' در منای عشقبازی تشنهلب قربان کند''}} | ||
{{ب|''سیّد سجّاد باید تا تمام حال خویش ''|2=''وقف روز و شب به راه طاعت یزدان کند''}} | {{ب|''سیّد سجّاد باید تا تمام حال خویش ''|2=''وقف روز و شب به راه طاعت یزدان کند''}} | ||
{{ب|''یادم آمد شرح حالی زان امام حقپرست ''|2='' ترسم ار گویم جهان را سربهسر ویران کند''}} | {{ب|''یادم آمد شرح حالی زان امام حقپرست ''|2='' ترسم ار گویم جهان را سربهسر ویران کند''}} | ||
خط ۷۲: | خط ۷۲: | ||
{{ب|''اولین معنی سردفتر دیوان وفا ''|2=''دومین آینه صورت تصویر عطا''}} | {{ب|''اولین معنی سردفتر دیوان وفا ''|2=''دومین آینه صورت تصویر عطا''}} | ||
{{ب|''آیت اعظم و سالار و سپهدار حیا ''|2=''پرچم رایت اقبال و علمدار رجا''}} | {{ب|''آیت اعظم و سالار و سپهدار حیا ''|2=''پرچم رایت اقبال و علمدار رجا''}} | ||
{{ب|''پشت و پیشانی و قلب دل شاه شهدا ''|2=''پیشتاز سپه عشق شه | {{ب|''پشت و پیشانی و قلب دل شاه شهدا ''|2=''پیشتاز سپه عشق شه تشنهلبان''<ref>ر.ک: همان، ص99</ref>}} | ||
{{پایان شعر}}. | {{پایان شعر}}. | ||
از جمله مثنویهای رفعت در مورد اولین زائر امام حسین(ع)، جابر بن عبدالله انصاری است که اینگونه سروده است: | از جمله مثنویهای رفعت در مورد اولین زائر امام حسین(ع)، جابر بن عبدالله انصاری است که اینگونه سروده است: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''هست مروی که پس از قتل شه | {{ب|''هست مروی که پس از قتل شه تشنهلبان ''|2=''این خبر گوشزد آمد به همه [اهل] جهان''}} | ||
{{ب|''آنکه اول بهسوی قبر حسین روی نمود''|2=''شیعیان! جابر عبداللّه انصاری بود''}} | {{ب|''آنکه اول بهسوی قبر حسین روی نمود''|2=''شیعیان! جابر عبداللّه انصاری بود''}} | ||
{{ب|''زد به سر، خون ز بصر ریخت پس آن پیرِ گرام''|2=''با ادب گفت که ای شاه بهخونخفته سلام''}} | {{ب|''زد به سر، خون ز بصر ریخت پس آن پیرِ گرام''|2=''با ادب گفت که ای شاه بهخونخفته سلام''}} |
ویرایش