پرش به محتوا

تبصره و دو رساله دیگر در منطق: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۱۱ سپتامبر ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'ن‎گ' به 'ن‌گ'
جز (جایگزینی متن - 'ن‎ش' به 'ن‌ش')
جز (جایگزینی متن - 'ن‎گ' به 'ن‌گ')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۳۲: خط ۳۲:


==گزارش محتوا==
==گزارش محتوا==
در پیشگفتار ابتدا منطق چینی، هندی و یونانی معرفی شده و پس از آن دستگاه منطقی ارسطو، فارابی و ابن سینا مورد مطالعه قرار گفته است. مصحح، روش متأخران در منطق را با این عبارت ادامه می‌دهد: «ابن سینا در عروضیه که در بیست‌ویک سالگى نوشته است، از روش ارسطو پیروى کرد و با اختصار همه اجزای منطق را در آن آورد و در کتاب شفا به‌طور مبسوط از آن بحث نمود». سپس ابن سینا را بنیان‎گذار روش متأخران دانسته و دانشمندانى مانند [[غزالی، محمد بن محمد|غزالى]] و ساوى و دیگران را از پیروان او می‌داند<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص11</ref>.
در پیشگفتار ابتدا منطق چینی، هندی و یونانی معرفی شده و پس از آن دستگاه منطقی ارسطو، فارابی و ابن سینا مورد مطالعه قرار گفته است. مصحح، روش متأخران در منطق را با این عبارت ادامه می‌دهد: «ابن سینا در عروضیه که در بیست‌ویک سالگى نوشته است، از روش ارسطو پیروى کرد و با اختصار همه اجزای منطق را در آن آورد و در کتاب شفا به‌طور مبسوط از آن بحث نمود». سپس ابن سینا را بنیان‌گذار روش متأخران دانسته و دانشمندانى مانند [[غزالی، محمد بن محمد|غزالى]] و ساوى و دیگران را از پیروان او می‌داند<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص11</ref>.
   
   
در ادامه مباحث پیشگفتار، تاریخ پاره‌ای از مسائل منطقی، سرگذشت ساوی و کتاب‌های او و نسخه‌های مورد استفاده مصحح در تصحیح این اثر ذکر شده است.<ref>ر.ک: همان، ص61-27</ref>.  
در ادامه مباحث پیشگفتار، تاریخ پاره‌ای از مسائل منطقی، سرگذشت ساوی و کتاب‌های او و نسخه‌های مورد استفاده مصحح در تصحیح این اثر ذکر شده است.<ref>ر.ک: همان، ص61-27</ref>.  
خط ۳۸: خط ۳۸:
الف)- «كتاب التبصرة»: کتاب تبصره همواره مورد توجه بوده و از کتاب‌های درسی بشمار می‌رفته است.<ref>ر.ک: موحد، صمد، 727</ref>. [[ابن سهلان ساوی، عمر بن سهلان|ابن سهلان]] این کتاب را از روی کتاب بصائر خود که در چهار جا از آن یاد می‌کند و کتاب‌های ابن سینا نگاشته است.<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص46</ref>.  
الف)- «كتاب التبصرة»: کتاب تبصره همواره مورد توجه بوده و از کتاب‌های درسی بشمار می‌رفته است.<ref>ر.ک: موحد، صمد، 727</ref>. [[ابن سهلان ساوی، عمر بن سهلان|ابن سهلان]] این کتاب را از روی کتاب بصائر خود که در چهار جا از آن یاد می‌کند و کتاب‌های ابن سینا نگاشته است.<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص46</ref>.  
   
   
نویسنده در ابتدای کتاب غرض از منطق را این‎گونه تبیین می‌کند: «غرض از منطق، شناخت این دو راه است؛ یعنى «قول شارح» و «حجّت» و جدا کردن آنچه راست است از این هر دو، از آنچه ناراست است»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص5</ref>. سپس پس از طرح مباحث مختلف منطق با طرح موضوع برهان و مغالطه و اقسام آنها کتاب را به پایان آورده است.
نویسنده در ابتدای کتاب غرض از منطق را این‌گونه تبیین می‌کند: «غرض از منطق، شناخت این دو راه است؛ یعنى «قول شارح» و «حجّت» و جدا کردن آنچه راست است از این هر دو، از آنچه ناراست است»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص5</ref>. سپس پس از طرح مباحث مختلف منطق با طرح موضوع برهان و مغالطه و اقسام آنها کتاب را به پایان آورده است.


ب)- «رساله در منطق»: این رساله گویا همان است که ساوى در دیباچه رساله سنجریه، نوشتن آن را به سنجر نوید داده است؛ بدین‏گونه: «و اگر سعادت بخت، مر این دعاگوى را یار بود و به موقع ارتضا و پسند اوفتد، توفیق و یارى خواهد از یارى‏دهنده به‎حق، تا عوایق و موانع را بازدارد و قوت و معونت دهد بر تصنیف کتابى که جمله انواع علوم حکمت را جامع بود؛ چنان‌که هیچ‎کس از پیشینگان بدان تحقیق و روشنى نکرده باشند و چنان سازد که با اقاویل شرع راست بود تا خدمتى کرده باشد که هیچ‎کس از اهل علم چنان خدمتى هیچ پادشاهى را [نکرده باشند] و چون اقبال و کمال دولت پادشاه عالم یار بود، این اندیشه و عزم دعاگوى سخت آسان شود؛ إن‌شاء‎اللّه‎ تعالى»<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص46</ref>.
ب)- «رساله در منطق»: این رساله گویا همان است که ساوى در دیباچه رساله سنجریه، نوشتن آن را به سنجر نوید داده است؛ بدین‏گونه: «و اگر سعادت بخت، مر این دعاگوى را یار بود و به موقع ارتضا و پسند اوفتد، توفیق و یارى خواهد از یارى‏دهنده به‎حق، تا عوایق و موانع را بازدارد و قوت و معونت دهد بر تصنیف کتابى که جمله انواع علوم حکمت را جامع بود؛ چنان‌که هیچ‎کس از پیشینگان بدان تحقیق و روشنى نکرده باشند و چنان سازد که با اقاویل شرع راست بود تا خدمتى کرده باشد که هیچ‎کس از اهل علم چنان خدمتى هیچ پادشاهى را [نکرده باشند] و چون اقبال و کمال دولت پادشاه عالم یار بود، این اندیشه و عزم دعاگوى سخت آسان شود؛ إن‌شاء‎اللّه‎ تعالى»<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص46</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش