۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
موسوی غروی، محمدجواد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ه‌س' به 'ه‌س'
جز (جایگزینی متن - 'م‌ف' به 'م‌ف') |
جز (جایگزینی متن - 'ه‌س' به 'ه‌س') |
||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
== اطلاعات علمی و تحصیلات == | == اطلاعات علمی و تحصیلات == | ||
وی در زندگی‌نامه خودنوشتش درباره تحصیلاتش می‌نویسد: «مرحوم والد، مرا از چهارسالگی به مکتب فرستاد و مقدمات را نزد دو تن از علمای زادگاه خود فرا گرفتم و پس‌ازآن که به قریه نیسیان کوچ کردیم تا سن | وی در زندگی‌نامه خودنوشتش درباره تحصیلاتش می‌نویسد: «مرحوم والد، مرا از چهارسالگی به مکتب فرستاد و مقدمات را نزد دو تن از علمای زادگاه خود فرا گرفتم و پس‌ازآن که به قریه نیسیان کوچ کردیم تا سن یازده‌سالگی نزد «حاج ملا قاسم اثیمی» و «حاج ملا حسین فائق» شرایع الاسلام، مغنی، نجاة العباد، حاشیه ملاعبدالله، بخشی از شرح لمعه، مطول تفتازانی و معالم الاصول را خواندم و در همین ایام از محضر «حاج سید محمود روحانی» نیز بهره گرفتم.»<ref>همان</ref> | ||
در سن | در سن دوازده‌سالگی همراه مرحوم والد به اصفهان آمدیم. پدرم در مدرسه ملاعبدالله واقع در بازار بزرگ اصفهان حجره‌ای برایم گرفت. از این زمان در درس مرحوم «حاج شیخ علی یزدی» حاضر شدم و مغنی و تمام شرح لمعه و مطول را خواندم.<ref>ر.ک: همان، صفحه یا</ref> | ||
موسوی غروی، شیوه تحصیلش را اینچنین توضیح می‌دهد: «اینجانب از آغاز تحصیل به حفظ قرآن پرداختم. هنگام تعلم قواعد و ادبیات عرب، تمام اشعاری که در کتب ادبی مورد استشهاد بود، به حافظه می‌سپردم... نهجالبلاغه و بسیاری از روایات چهار کتاب [کتب اربعه شیعه] و کتب صدوق را حفظ کردم. قصائد سبعه ابن ابی الحدید و قصیده برده و قصیده فرزدق در مدح حضرت سجاد(ع) و قصیده شنفری و اشعار شعراء نامی عرب و اکثر دیوان متنبی و اشعار حکماء ادب فارسی مانند مولوی، سعدی، حافظ، سنایی و سائر شعرای معروف، هرچه را پسندیدم، حفظ نمودم. دوره بحارالانوار را مطالعه و اخباری که مورد استشهاد واقع می‌شد حفظ کردم و بسیاری از متون کلمات علماء را در مطالب عدیده و اکثر منظومه منطق و منظومه حکمت سبزواری را از بر نمودم. سرانجام در سن بیست‌وپنج سالگی حدود چهل هزار روایت در حافظه داشتم.»<ref>ر.ک: همان، صفحه یب</ref> | موسوی غروی، شیوه تحصیلش را اینچنین توضیح می‌دهد: «اینجانب از آغاز تحصیل به حفظ قرآن پرداختم. هنگام تعلم قواعد و ادبیات عرب، تمام اشعاری که در کتب ادبی مورد استشهاد بود، به حافظه می‌سپردم... نهجالبلاغه و بسیاری از روایات چهار کتاب [کتب اربعه شیعه] و کتب صدوق را حفظ کردم. قصائد سبعه ابن ابی الحدید و قصیده برده و قصیده فرزدق در مدح حضرت سجاد(ع) و قصیده شنفری و اشعار شعراء نامی عرب و اکثر دیوان متنبی و اشعار حکماء ادب فارسی مانند مولوی، سعدی، حافظ، سنایی و سائر شعرای معروف، هرچه را پسندیدم، حفظ نمودم. دوره بحارالانوار را مطالعه و اخباری که مورد استشهاد واقع می‌شد حفظ کردم و بسیاری از متون کلمات علماء را در مطالب عدیده و اکثر منظومه منطق و منظومه حکمت سبزواری را از بر نمودم. سرانجام در سن بیست‌وپنج سالگی حدود چهل هزار روایت در حافظه داشتم.»<ref>ر.ک: همان، صفحه یب</ref> | ||