پرش به محتوا

حبیب خراسانی، حبیب‌الله بن محمدهاشم: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ی‎‎خ' به 'ی‌خ'
جز (جایگزینی متن - 'ع‎ا' به 'ع‌ا')
جز (جایگزینی متن - 'ی‎‎خ' به 'ی‌خ')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۵۷: خط ۵۷:


==عرفان==
==عرفان==
حشر و نشر میرزا با عرفا، بیشتر از طریق میرزا مهدی‎ گیلانی، متخلص به خدیو ‎(متوفی 1309ق) بود. میرزا حبیب و خدیو و یکی دو تن دیگر در‎ بغداد‎ تحت تعلیم مرشدی هندی به نام غلامعلی‎‎خان‎ بودند‎ و در بغداد به محافل صوفیان شیعه و سنی‎ رفت‎ و آمد داشتند. بعدها در مشهد حلقه‌ای عرفانی به نام «اصحاب سراچه» تشکیل دادند که‎ عوام‎ بر آنان شوریدند و جمعشان را‎ پراکنده‎ کردند. او‎ در‎ اواخر عمر با سید ابوالقاسم درگزی‎ و میرزا‎ ابراهیم بقراط آشنا شد که اولی او را به انزوا ترغیب کرد‎ و دیگری‎ مقدمات انتقال مناصب میرزا حبیب به‎ دیگران را فراهم نمود‎ تا‎ میرزا با فراغ بال عزلت‎نشین‎ شود.
حشر و نشر میرزا با عرفا، بیشتر از طریق میرزا مهدی‎ گیلانی، متخلص به خدیو ‎(متوفی 1309ق) بود. میرزا حبیب و خدیو و یکی دو تن دیگر در‎ بغداد‎ تحت تعلیم مرشدی هندی به نام غلامعلی‌خان‎ بودند‎ و در بغداد به محافل صوفیان شیعه و سنی‎ رفت‎ و آمد داشتند. بعدها در مشهد حلقه‌ای عرفانی به نام «اصحاب سراچه» تشکیل دادند که‎ عوام‎ بر آنان شوریدند و جمعشان را‎ پراکنده‎ کردند. او‎ در‎ اواخر عمر با سید ابوالقاسم درگزی‎ و میرزا‎ ابراهیم بقراط آشنا شد که اولی او را به انزوا ترغیب کرد‎ و دیگری‎ مقدمات انتقال مناصب میرزا حبیب به‎ دیگران را فراهم نمود‎ تا‎ میرزا با فراغ بال عزلت‎نشین‎ شود.


منزوی بودن میرزا حبیب، نشان‌دهنده روحیه عرفانی و سلوک اوست؛ وی از سال 1316‎ق/1277ش تا پایان عمر‎، یعنی‎ 11‎ سال، کنج عزلت‎ اختیار‎ کرد. اهمیت این‎ نکته‎ زمانی بیشتر می‌شود که بدانیم این انزوا اولاً پس از مرجعیت دینی و ریاست روحانی‎ و حکومت‎ شرعی در خراسان بوده است و ثانیاً‎ در‎ روزگاری اتفاق‎ افتاده‎ که‎ همه علما، شعرا و اهل‎ فضل به‌شدت به فعالیت اجتماعی روی آورده بودند تا انقلاب مشروطه را سامان دهند‎.
منزوی بودن میرزا حبیب، نشان‌دهنده روحیه عرفانی و سلوک اوست؛ وی از سال 1316‎ق/1277ش تا پایان عمر‎، یعنی‎ 11‎ سال، کنج عزلت‎ اختیار‎ کرد. اهمیت این‎ نکته‎ زمانی بیشتر می‌شود که بدانیم این انزوا اولاً پس از مرجعیت دینی و ریاست روحانی‎ و حکومت‎ شرعی در خراسان بوده است و ثانیاً‎ در‎ روزگاری اتفاق‎ افتاده‎ که‎ همه علما، شعرا و اهل‎ فضل به‌شدت به فعالیت اجتماعی روی آورده بودند تا انقلاب مشروطه را سامان دهند‎.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش