۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'تو' به 'تو') |
جز (جایگزینی متن - 'هس' به 'هس') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
</div> | </div> | ||
'''میرآقا مفتون همدانی''' یا سید میر آقا کبریایی(1268-1334ش)، در سال 1268ش در همدان متولد شد. علوم ادب، مقدمات عربی و فنون شعر را از مظهر همدانی و حکمت و منطق را هم از سید تقی قلندر که از دانشوران و حکمای متأخر همدان بود آموخت. مفتون همدانی در انواع شعر تسلط داشت؛ غزل و قصیده و مسمط را خوب میگفت ولی بیشتر کار او در شعر | '''میرآقا مفتون همدانی''' یا سید میر آقا کبریایی(1268-1334ش)، در سال 1268ش در همدان متولد شد. علوم ادب، مقدمات عربی و فنون شعر را از مظهر همدانی و حکمت و منطق را هم از سید تقی قلندر که از دانشوران و حکمای متأخر همدان بود آموخت. مفتون همدانی در انواع شعر تسلط داشت؛ غزل و قصیده و مسمط را خوب میگفت ولی بیشتر کار او در شعر قصیدهسرائی بود. وی در مهرماه 1334 به سن شصتویک سالگی درگذشت. [[دیوان اشعار مفتون همدانی|دیوان اشعار مفتون]] با مقدمه استاد [[نفیسی، سعید|سعید نفیسی]] منتشر شده است. | ||
==تولد و تحصیل== | ==تولد و تحصیل== | ||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
وی یکی از اعضاء مؤثر انجمن ادبی همدان شد. انجمن ادبی همدان که در آن هنگام به ریاست مرحوم سید عبدالحسین نیسان شهشهانی تکمیل میشد، یکی از بارونقترین و پرکارترین انجمنهای ادبی ایران بود و علاوه بر مرحوم نیسان شهشهانی که از علما و ادبای جلیلالقدر بود، استادانی چون مرحوم «غمام»، «شیخ موسی نثری»، «آزاد همدانی» و «بدیع همدانی» در آن انجمن عضویت داشتند<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/8775/306 ر.ک: صفایی ملایری، ابراهیم، ص306]</ref>. | وی یکی از اعضاء مؤثر انجمن ادبی همدان شد. انجمن ادبی همدان که در آن هنگام به ریاست مرحوم سید عبدالحسین نیسان شهشهانی تکمیل میشد، یکی از بارونقترین و پرکارترین انجمنهای ادبی ایران بود و علاوه بر مرحوم نیسان شهشهانی که از علما و ادبای جلیلالقدر بود، استادانی چون مرحوم «غمام»، «شیخ موسی نثری»، «آزاد همدانی» و «بدیع همدانی» در آن انجمن عضویت داشتند<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/8775/306 ر.ک: صفایی ملایری، ابراهیم، ص306]</ref>. | ||
مفتون در انواع شعر تسلط داشت غزل و قصیده و مسمط را خوب میگفت ولی بیشتر کار او در شعر | مفتون در انواع شعر تسلط داشت غزل و قصیده و مسمط را خوب میگفت ولی بیشتر کار او در شعر قصیدهسرائی بود؛ بسیاری از غزلهای خوب «حافظ» و «شمس» و «صفی» را تضمین کرده و الحق نیکو از عهده برآمده است. در اقسام شعر طبعی قادر و توانا داشت و لفظها و جملهها را خوب ترکیب میکرد و مضمونهای لطیف و نو و اصطلاحهای تازه بکار میبرد و فصیح و استادانه سخن میراند. در بعض آثار او ضعف تألیف و حشو و اصطلاحات نامأنوس زیاد به چشم میخورد و گاهی ردیفهای ثقیل در قصاید خود اختیار کرده است؛ ولی آثار خوب او بیشتر است و در ردیف آثار فصیح و خوب ادب این زمان بهشمار میرود و احاطه او را به علوم ادب و عرفان کاملاً حکایت میکند<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/8775/306 ر.ک: همان، ص307-306]</ref>. | ||
در آثار مفتون الفاظ و اصطلاحهای محلی و عامیانه هم با مهارت بکار برده شده است. مفتون عرفان مشرب و درویشمسلک بود. به شعائر مذهبی صمیمانه علاقه داشت و گرد مناهی نمیگشت و بسیار پاکدل و صریحاللهجه بود. از تملق و چاپلوسی سخت تنفر داشت و به صاحبان زر و زور و شاغلان مقامهای پوشالی اعتنائی نداشت، بهزحمت کار میکرد و با شرافت لقمه نانی به دست میآورد و با آزادگی هرچهتمامتر زندگی را بسر میبرد و به طبع زبون و جبون دنیاداران خودخواه میخندید<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/8775/307 ر.ک: همان، ص307]</ref>. | در آثار مفتون الفاظ و اصطلاحهای محلی و عامیانه هم با مهارت بکار برده شده است. مفتون عرفان مشرب و درویشمسلک بود. به شعائر مذهبی صمیمانه علاقه داشت و گرد مناهی نمیگشت و بسیار پاکدل و صریحاللهجه بود. از تملق و چاپلوسی سخت تنفر داشت و به صاحبان زر و زور و شاغلان مقامهای پوشالی اعتنائی نداشت، بهزحمت کار میکرد و با شرافت لقمه نانی به دست میآورد و با آزادگی هرچهتمامتر زندگی را بسر میبرد و به طبع زبون و جبون دنیاداران خودخواه میخندید<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/8775/307 ر.ک: همان، ص307]</ref>. |
ویرایش