۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
أسرار التنزيل و أنوار التأويل: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ن‌ر' به 'ن‌ر'
جز (جایگزینی متن - 'ی‌ب' به 'ی‌ب') |
جز (جایگزینی متن - 'ن‌ر' به 'ن‌ر') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
قسم چهارم: امور متعلق به مناجات و دعاها<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/25593/1/38 ر.ک: مقدمه مؤلف، ص38]</ref>. | قسم چهارم: امور متعلق به مناجات و دعاها<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/25593/1/38 ر.ک: مقدمه مؤلف، ص38]</ref>. | ||
وی کتاب را با بحث از شناخت الله در قالب مباحث اصولی (اصول دین) شروع می‌نماید و می‌نویسد: معرفت الله حاصل نمی‌شود مگر با شناخت امور پنجگانه ذیل: شناخت ذات و صفات و افعال و احکام و اسماء. | وی کتاب را با بحث از شناخت الله در قالب مباحث اصولی (اصول دین) شروع می‌نماید و می‌نویسد: معرفت الله حاصل نمی‌شود مگر با شناخت امور پنجگانه ذیل: شناخت ذات و صفات و افعال و احکام و اسماء. ازاین‌رو مباحث معرفت الله را بر این اصول پنجگانه استوار کردیم<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/25593/1/39 ر.ک: متن کتاب، ص39]</ref>. | ||
وی در توضیح معرفت ذات و بیان اسرار کلمه «لا إله إلا الله» می‌نویسد: «خداوند به پیامبرش فرمود: '''فَاعْلَمْ أَنَّهُ لَا إِلَـهَ إِلَّا اللَّـهُ وَ اسْتَغْفِرْ لِذَنبِك وَ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ وَ اللَّـهُ يعْلَمُ مُتَقَلَّبَكمْ وَ مَثْوَاكمْ''' ﴿محمد: ١٩﴾ (پس بدان که هیچ معبودى جز خدا نیست و برای گناه خویش آمرزش جوى و برای مردان و زنان باایمان [طلب مغفرت کن] و خداست که فرجام و مآل [هریک از] شما را مىداند). | وی در توضیح معرفت ذات و بیان اسرار کلمه «لا إله إلا الله» می‌نویسد: «خداوند به پیامبرش فرمود: '''فَاعْلَمْ أَنَّهُ لَا إِلَـهَ إِلَّا اللَّـهُ وَ اسْتَغْفِرْ لِذَنبِك وَ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ وَ اللَّـهُ يعْلَمُ مُتَقَلَّبَكمْ وَ مَثْوَاكمْ''' ﴿محمد: ١٩﴾ (پس بدان که هیچ معبودى جز خدا نیست و برای گناه خویش آمرزش جوى و برای مردان و زنان باایمان [طلب مغفرت کن] و خداست که فرجام و مآل [هریک از] شما را مىداند). | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
در بخشی از کتاب، شاهد استدلال بر اثبات صانع از جانب [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازی]]، با استناد به ادله عقلی و شرعی هستیم. او در کیفیت دلالت سماوات و ارض بر اثبات صانع، به دو آیه از قرآن کریم استشهاد می‌کند و به‌صورت مفصل آنها را توضیح می‌دهد؛ اولی، آیه 30 از سوره انبیاء است: '''أَ وَ لَمْ يرَ الَّذِينَ كفَرُوا أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ كانَتَا رَتْقًا فَفَتَقْنَاهُمَا وَ جَعَلْنَا مِنَ الْمَاءِ كلَّ شَيءٍ حَي أَ فَلَا يؤْمِنُونَ''' (آیا کسانى که کفر ورزیدند ندانستند که آسمان‌ها و زمین هر دو بههمپیوسته بودند و ما آن دو را از هم جدا ساختیم و هر چیز زنده‌اى را از آب پدید آوردیم؟ آیا [باز هم] ایمان نمىآورند؟) و دومی، آیه 11 از سوره فصلت: '''ثُمَّ اسْتَوَىٰ إِلَى السَّمَاءِ وَ هِي دُخَانٌ فَقَالَ لَهَا وَ لِلْأَرْضِ ائْتِيا طَوْعًا أَوْ كرْهًا قَالَتَا أَتَينَا طَائِعِينَ''' ﴿سپس آهنگ [آفرینش] آسمان کرد و آن بخارى بود. پس به آن و به زمین فرمود: «خواه یا ناخواه بیایید». آن دو گفتند: «فرمانپذیر آمدیم»). وی، استدلال به آیه اول را با بیان دو نکته در آیه در قالب دو پرسش آغاز می‌کند: اول اینکه مراد از «أ و لم ير...» در آیه شریفه، یا رؤیت است و یا علم و دوم، بیان معنی رتق و فتق در آن..<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/25593/1/224 ر.ک: همان، ص224]</ref>. | در بخشی از کتاب، شاهد استدلال بر اثبات صانع از جانب [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازی]]، با استناد به ادله عقلی و شرعی هستیم. او در کیفیت دلالت سماوات و ارض بر اثبات صانع، به دو آیه از قرآن کریم استشهاد می‌کند و به‌صورت مفصل آنها را توضیح می‌دهد؛ اولی، آیه 30 از سوره انبیاء است: '''أَ وَ لَمْ يرَ الَّذِينَ كفَرُوا أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ كانَتَا رَتْقًا فَفَتَقْنَاهُمَا وَ جَعَلْنَا مِنَ الْمَاءِ كلَّ شَيءٍ حَي أَ فَلَا يؤْمِنُونَ''' (آیا کسانى که کفر ورزیدند ندانستند که آسمان‌ها و زمین هر دو بههمپیوسته بودند و ما آن دو را از هم جدا ساختیم و هر چیز زنده‌اى را از آب پدید آوردیم؟ آیا [باز هم] ایمان نمىآورند؟) و دومی، آیه 11 از سوره فصلت: '''ثُمَّ اسْتَوَىٰ إِلَى السَّمَاءِ وَ هِي دُخَانٌ فَقَالَ لَهَا وَ لِلْأَرْضِ ائْتِيا طَوْعًا أَوْ كرْهًا قَالَتَا أَتَينَا طَائِعِينَ''' ﴿سپس آهنگ [آفرینش] آسمان کرد و آن بخارى بود. پس به آن و به زمین فرمود: «خواه یا ناخواه بیایید». آن دو گفتند: «فرمانپذیر آمدیم»). وی، استدلال به آیه اول را با بیان دو نکته در آیه در قالب دو پرسش آغاز می‌کند: اول اینکه مراد از «أ و لم ير...» در آیه شریفه، یا رؤیت است و یا علم و دوم، بیان معنی رتق و فتق در آن..<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/25593/1/224 ر.ک: همان، ص224]</ref>. | ||
[[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازی]]، در بخشی دیگر از کتاب، از خلقت انسان هم، بر وجود صانع استدلال می‌نماید. او حکمت خلقت انسان را که در مناظره بین خدا و ملائکه که در آیه 30 سوره بقره، ذکر شده، توضیح می‌دهد و می‌نویسد: علما در بیان استدلال به وجود صانع از کیفیت خلقت انسان، بر دو طریق رفته‌اند: برخی، مانند آیه مذکور، راه اجمال را پیموده‌اند؛ به این طریق که: خدای متعال بر همه مقدورات قادر و از جمیع حاجات منزه است، او دانای کل معلومات است و حال که چنین است، عالم به اینکه چه باید انجام داد و چه نباید انجام داد (خیر و شر افعال) نیز هست... انتهای این استدلال بر این است که خدای متعال از عبث منزه است و فعل باطل انجام نمی‌دهد که نتیجه آن این خواهد بود که در خلقت بشر حکمتهای بالغه، قدرت نافذه و اسرار عجیب و شریفی هست که جز خدای متعال، کسی واقف به آنها نیست. او نیز پرده از این اسرار برای بشر برنداشته است و | [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازی]]، در بخشی دیگر از کتاب، از خلقت انسان هم، بر وجود صانع استدلال می‌نماید. او حکمت خلقت انسان را که در مناظره بین خدا و ملائکه که در آیه 30 سوره بقره، ذکر شده، توضیح می‌دهد و می‌نویسد: علما در بیان استدلال به وجود صانع از کیفیت خلقت انسان، بر دو طریق رفته‌اند: برخی، مانند آیه مذکور، راه اجمال را پیموده‌اند؛ به این طریق که: خدای متعال بر همه مقدورات قادر و از جمیع حاجات منزه است، او دانای کل معلومات است و حال که چنین است، عالم به اینکه چه باید انجام داد و چه نباید انجام داد (خیر و شر افعال) نیز هست... انتهای این استدلال بر این است که خدای متعال از عبث منزه است و فعل باطل انجام نمی‌دهد که نتیجه آن این خواهد بود که در خلقت بشر حکمتهای بالغه، قدرت نافذه و اسرار عجیب و شریفی هست که جز خدای متعال، کسی واقف به آنها نیست. او نیز پرده از این اسرار برای بشر برنداشته است و ازاین‌رو ایمان به آن حکمتها به‌صورت اجمالی و ترک خوض تفصیلی در آن، واجب است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/25593/1/559 ر.ک: همان، ص559-560]</ref>. طریقه دوم، طریقه تفصیلی است که در آن مخلوقات به چهار دسته تقسیم می‌شوند: آفریدگان عاقل بدون شهوت یا ملائکه، آفریدگان شهوتمند بدون عقل یا حیوانات (به‌استثنای انسان)، آفریدگانی که هم شهوت دارند و هم عقل یا انسان (که با رجحان جانب شهوت، به بهائم یا بدتر از آنان ملحق می‌شوند و با رجحان جانب عقل، به ملائکه یا برتر از آنان) و آفریدگان بی عقل و شهوت یا جمادات<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/25593/1/560 ر.ک: همان، ص560-561]</ref>. | ||
وی در تقسیمی دیگر، موجودات را بهلحاظ عقلی سه قسم می‌کند: ارواح مقدس نورانی ربانی بدون جسد، اجساد بدون روح و موجودات مرکب از روح و جسد<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/25593/1/561 ر.ک: همان، ص561-562]</ref>. | وی در تقسیمی دیگر، موجودات را بهلحاظ عقلی سه قسم می‌کند: ارواح مقدس نورانی ربانی بدون جسد، اجساد بدون روح و موجودات مرکب از روح و جسد<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/25593/1/561 ر.ک: همان، ص561-562]</ref>. | ||