پرش به محتوا

بیاضی، احمد بن حسن: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۸ سپتامبر ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'ن‎ر' به 'ن‌ر'
جز (جایگزینی متن - 'ی‎ب' به 'ی‌ب')
جز (جایگزینی متن - 'ن‎ر' به 'ن‌ر')
خط ۳۶: خط ۳۶:


==زندگی‌نامه==
==زندگی‌نامه==
کمال‌الدین احمد بن حسن بیاضی (یا بیاضی‌زاده) حنفی، متولد 1048ق/1634م و متوفی 1098ق/1687م، از عالمان فقه و کلام در قلمرو دولت عثمانی است. پدرش حسام‌الدین حسن بیاضی، از عالمان بوسنی بود و ازاین‎رو، وی به بوسنوی و رومی نیز معروف شده است. احمد در استانبول زاده شد و تاریخ ولادت او را در 1042ق و درگذشت او را در 1096یا 1099ق، نیز آورده‌اند<ref>ر.ک: دیانت، علی‌اکبر، ج13، ص244</ref>.
کمال‌الدین احمد بن حسن بیاضی (یا بیاضی‌زاده) حنفی، متولد 1048ق/1634م و متوفی 1098ق/1687م، از عالمان فقه و کلام در قلمرو دولت عثمانی است. پدرش حسام‌الدین حسن بیاضی، از عالمان بوسنی بود و ازاین‌رو، وی به بوسنوی و رومی نیز معروف شده است. احمد در استانبول زاده شد و تاریخ ولادت او را در 1042ق و درگذشت او را در 1096یا 1099ق، نیز آورده‌اند<ref>ر.ک: دیانت، علی‌اکبر، ج13، ص244</ref>.


احمد در استانبول نزد استادان معروف زمان، همچون ملاچلبی و شیخ‎الاسلام ابوسعید، شاگردی کرد. آنگاه در مدارس معروف ادرنه، صحن ثمانیه، سلیمانیه و ایاصوفیه در استانبول به تدریس پرداخت. در شهرهای حلب، بروسه، مکه و استانبول نیز به قضا اشتغال یافت و سپس صدر و قاضی عسکر روم ایلی شد و سرانجام در قصبه قاکلیجه از ییلاق‌های اطراف استانبول درگذشت و در زاویه دیویتجی‌زاده واقع در منطقه اسکودار در شهر استانبول به خاک سپرده شد. صدور یک مورد حکم رجم و تأیید حکم اعدامی برای پاتی برون‎زاده، از منشیان دربار، به گفته مورخان عثمانی، موجب نفرت مردم از او شد<ref>ر.ک: همان</ref>.
احمد در استانبول نزد استادان معروف زمان، همچون ملاچلبی و شیخ‎الاسلام ابوسعید، شاگردی کرد. آنگاه در مدارس معروف ادرنه، صحن ثمانیه، سلیمانیه و ایاصوفیه در استانبول به تدریس پرداخت. در شهرهای حلب، بروسه، مکه و استانبول نیز به قضا اشتغال یافت و سپس صدر و قاضی عسکر روم ایلی شد و سرانجام در قصبه قاکلیجه از ییلاق‌های اطراف استانبول درگذشت و در زاویه دیویتجی‌زاده واقع در منطقه اسکودار در شهر استانبول به خاک سپرده شد. صدور یک مورد حکم رجم و تأیید حکم اعدامی برای پاتی برون‎زاده، از منشیان دربار، به گفته مورخان عثمانی، موجب نفرت مردم از او شد<ref>ر.ک: همان</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش