۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
حفظ البدن: رساله‌ای کهن در باب بهداشت تن: تفاوت میان نسخه‌ها
حفظ البدن: رساله‌ای کهن در باب بهداشت تن (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۸ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۸:۴۴
، ۸ سپتامبر ۲۰۱۹جایگزینی متن - 'ت‌و' به 'ت‌و'
جز (جایگزینی متن - 'ى‌ب' به 'ى‌ب') |
جز (جایگزینی متن - 'ت‌و' به 'ت‌و') |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
کتاب، دارای پیشگفتار، مقدمه مصحح، رساله حفظ البدن در هفت مقاله، به‌علاوه رسالة الفراسة در سه مقاله و باب | کتاب، دارای پیشگفتار، مقدمه مصحح، رساله حفظ البدن در هفت مقاله، به‌علاوه رسالة الفراسة در سه مقاله و باب بیست‌وهفتم جامع العلوم است. | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
چنان‌که به‌تفصیل در مقدمه آمده، شواهد فراوانى در دست است که بتواند اثبات کند این تألیف از آثار [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]] است. در همسنجى کارنامه آثارش مىتوان دریافت که شیفته طرح پرسش است که در این کتاب نیز به فراوانى نشانه‌هاى آن دیده مىشود. بر آن است تا ذهن خواننده را به تکاپو وادارد تا همانند او به دنبال چرایىها باشد. تأثیر اندیشه‌هاى کلامىاش نیز در این اثر هویداست. نثر روشن و زنده و گیرایى که در فراست، أسرار التّنزيل، جامع العلوم و شرح قانون وجود دارد، در حفظ البدن نیز به چشم مىخورد. مىتوان گفت که [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]]، شیفته دسته‌بندى ریاضى است. یکى از مشخّصه‌هاى آثارش، [که] بخشبندىها و فصلبندىهاست، در این اثر نیز دیده مىشود»<ref>پیشگفتار، ص5-6</ref>. | چنان‌که به‌تفصیل در مقدمه آمده، شواهد فراوانى در دست است که بتواند اثبات کند این تألیف از آثار [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]] است. در همسنجى کارنامه آثارش مىتوان دریافت که شیفته طرح پرسش است که در این کتاب نیز به فراوانى نشانه‌هاى آن دیده مىشود. بر آن است تا ذهن خواننده را به تکاپو وادارد تا همانند او به دنبال چرایىها باشد. تأثیر اندیشه‌هاى کلامىاش نیز در این اثر هویداست. نثر روشن و زنده و گیرایى که در فراست، أسرار التّنزيل، جامع العلوم و شرح قانون وجود دارد، در حفظ البدن نیز به چشم مىخورد. مىتوان گفت که [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]]، شیفته دسته‌بندى ریاضى است. یکى از مشخّصه‌هاى آثارش، [که] بخشبندىها و فصلبندىهاست، در این اثر نیز دیده مىشود»<ref>پیشگفتار، ص5-6</ref>. | ||
«[[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]] در مقدّمه، به منابعش اشاره نکرده است. در میانه متن بیش از همه، از اسماعیل جرجانى (434-531) پزشک بالینى فارسى‌نویس معاصرش یاد کرده است. چند نقل قول هم از [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سینا]] و ارسطو دیده مىشود. بر سر هم، مىتوان گفت با تکیه بر قانون و ذخیره خوارزمشاهى و شمارى آثار [[ارسطو]]، به‌ویژه رساله شراب منسوب به او استفاده کرده است؛ رساله‌اى که | «[[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]] در مقدّمه، به منابعش اشاره نکرده است. در میانه متن بیش از همه، از اسماعیل جرجانى (434-531) پزشک بالینى فارسى‌نویس معاصرش یاد کرده است. چند نقل قول هم از [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سینا]] و ارسطو دیده مىشود. بر سر هم، مىتوان گفت با تکیه بر قانون و ذخیره خوارزمشاهى و شمارى آثار [[ارسطو]]، به‌ویژه رساله شراب منسوب به او استفاده کرده است؛ رساله‌اى که بیست‌ودو پرسش و پاسخ درباره شرب خمر است»<ref>مقدمه مصحح، ص67</ref>. | ||
«پزشکى‌نگار دیگرى در تاریخ ادبیات فارسى سراغ نداریم که مانند [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]]، ادیبى عربىدان و فارسىدان باشد و به هر دو زبان، نوشته‌هایى به نظم و نثر از او مانده باشد. فلسفه، منطق، کلام و فقه بداند و ذهن شفّاف و پرسشگر و شاداب و پرجنبوجوشى مانند او داشته باشد. سبکى کممانند و اینچنین، در پزشکى‌نگارى را شاید تنها بتوان در «الأبنية عن حقائق الأدوية» موفّق هروى دید که از قضا هر دو بهنحوى با شهر هرات مربوطند و شاید از انرژى فراوان مردمان آن دیار بهره‌مند شده باشند»<ref>همان، ص59</ref>. | «پزشکى‌نگار دیگرى در تاریخ ادبیات فارسى سراغ نداریم که مانند [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]]، ادیبى عربىدان و فارسىدان باشد و به هر دو زبان، نوشته‌هایى به نظم و نثر از او مانده باشد. فلسفه، منطق، کلام و فقه بداند و ذهن شفّاف و پرسشگر و شاداب و پرجنبوجوشى مانند او داشته باشد. سبکى کممانند و اینچنین، در پزشکى‌نگارى را شاید تنها بتوان در «الأبنية عن حقائق الأدوية» موفّق هروى دید که از قضا هر دو بهنحوى با شهر هرات مربوطند و شاید از انرژى فراوان مردمان آن دیار بهره‌مند شده باشند»<ref>همان، ص59</ref>. | ||
| خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
برخى لغزشها در متن، به‌ویژه در عنوانبندى وجود داشت که به اصلاح آنها پرداخته شده است. براى رفع ابهامها، کوشیده شد از دیگر آثار [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]]، به‌ویژه جامع العلوم و الفراسة استفاده شود. در پانویس متن، به نمونه‌هایى اشاره شده که [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]] از ذخیره خوارزمشاهى یا أغراض الطّبية و المباحث العلائية بهره برده است. گاهى در متن افتادگى وجود داشت که به قرینه دیگر بخشهاى کتاب یا بر پایه آثار دیگر رازى، افزوده شد که با قلاب مشخص شده است. | برخى لغزشها در متن، به‌ویژه در عنوانبندى وجود داشت که به اصلاح آنها پرداخته شده است. براى رفع ابهامها، کوشیده شد از دیگر آثار [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]]، به‌ویژه جامع العلوم و الفراسة استفاده شود. در پانویس متن، به نمونه‌هایى اشاره شده که [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]] از ذخیره خوارزمشاهى یا أغراض الطّبية و المباحث العلائية بهره برده است. گاهى در متن افتادگى وجود داشت که به قرینه دیگر بخشهاى کتاب یا بر پایه آثار دیگر رازى، افزوده شد که با قلاب مشخص شده است. | ||
براى آنکه کتاب براى غیر متخصّصین نیز کاربردى و قابل استفاده باشد، به شکل کوتاه در پانوشتها، توضیح مختصرى داده شد و شمارى توضیحات بیشتر در بخش تعلیقات پایانى کتاب آمده است. ترجمه کهن فراست فخر رازى که از مجموعه آثار پزشکى او بشمار مىرفت، سالها پیش در نشریه‌اى به چاپ رسید که با خوانش جدید و لغزشزدایى ابهامهاى پیشین به مجموعه حاضر افزوده شد. چنان‌که یاد شد براى اثبات انتساب این رساله به [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]]، بخش | براى آنکه کتاب براى غیر متخصّصین نیز کاربردى و قابل استفاده باشد، به شکل کوتاه در پانوشتها، توضیح مختصرى داده شد و شمارى توضیحات بیشتر در بخش تعلیقات پایانى کتاب آمده است. ترجمه کهن فراست فخر رازى که از مجموعه آثار پزشکى او بشمار مىرفت، سالها پیش در نشریه‌اى به چاپ رسید که با خوانش جدید و لغزشزدایى ابهامهاى پیشین به مجموعه حاضر افزوده شد. چنان‌که یاد شد براى اثبات انتساب این رساله به [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]]، بخش بیست‌وهفتم کتاب جامع العلوم بر پایه چاپ سید على آل داود، بازبینى و رفع ابهام شد و در پایان کتاب پیوست گردید. | ||
براى دریافت بهتر متن و به‌ویژه آنان که در خارج از ایران به سر مى‌برند، معادلهاى انگلیسى مفردات طبى در پانوشت یاد شد و به شکل مستقل در پایان کتاب نیز آورده شد»<ref>همان، ص71-72</ref>. | براى دریافت بهتر متن و به‌ویژه آنان که در خارج از ایران به سر مى‌برند، معادلهاى انگلیسى مفردات طبى در پانوشت یاد شد و به شکل مستقل در پایان کتاب نیز آورده شد»<ref>همان، ص71-72</ref>. | ||