پرش به محتوا

كتاب المعتمد في أصول‌الدين: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۶ سپتامبر ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'ه‎و' به 'ه‌و'
جز (جایگزینی متن - 'ن‎ه' به 'ن‌ه')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - 'ه‎و' به 'ه‌و')
خط ۳۹: خط ۳۹:
ابوالحسین در هنگام نگارش بابی درباره انکار رؤیت خدا در آخرت توسط مؤمنین، از دنیا رفت. [[ملاحمي خوارزمي، محمود بن محمد|ابن ملاحمی]] آن را با همان سبک و سیاقی که بر اصل کتاب حاکم بود، به پایان رساند؛ مخفی نماند که بخش موجود از کتاب «المعتمد» از پایان کتاب «تصفح الأدلة» جز اندکی، تجاوز نکرده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/19484/1/5 ر.ک: همان]</ref>.
ابوالحسین در هنگام نگارش بابی درباره انکار رؤیت خدا در آخرت توسط مؤمنین، از دنیا رفت. [[ملاحمي خوارزمي، محمود بن محمد|ابن ملاحمی]] آن را با همان سبک و سیاقی که بر اصل کتاب حاکم بود، به پایان رساند؛ مخفی نماند که بخش موجود از کتاب «المعتمد» از پایان کتاب «تصفح الأدلة» جز اندکی، تجاوز نکرده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/19484/1/5 ر.ک: همان]</ref>.


بااینکه «تصفح الأدلة» ابوالحسین بصری، مصدر اصلی و نمونه اصلی [[ملاحمي خوارزمي، محمود بن محمد|ابن ملاحمی]] برای نگارش این کتاب بوده، اما وی از کتاب‌های دیگری نیز (به‎صورت بررسی مستقیم یا غیر مستقیم) برای این منظور استفاده کرده است که البته اکثرشان مفقود شده‌اند؛ او از میان کتاب‌ها و رسائل ابوالحسین بصری به کتاب‌های «الغرر» و «شرح العمد» (شرح کتاب العمد قاضی عبدالجبار) و... استناد کرده است. ملاحمی در موارد بسیاری به مؤلفات قاضی عبدالجبار اشاره کرده و از آن نقل می‌کند، به‎ویژه کتاب «المغني» که البته نسخه‌ای که از این کتاب در دست [[ملاحمي خوارزمي، محمود بن محمد|ابن ملاحمی]] بوده، با نسخه منتشرشده از آن تفاوت دارد. وی کتاب «المحيط بالتكليف» و شرح و تعلیقه آن و «كتاب الدواعي و الصوارف» و «شرح الجمل و العقود» نیز بهره برده است..<ref>ر.ک: همان، صفحه ید - یه</ref>.
بااینکه «تصفح الأدلة» ابوالحسین بصری، مصدر اصلی و نمونه اصلی [[ملاحمي خوارزمي، محمود بن محمد|ابن ملاحمی]] برای نگارش این کتاب بوده، اما وی از کتاب‌های دیگری نیز (به‎صورت بررسی مستقیم یا غیر مستقیم) برای این منظور استفاده کرده است که البته اکثرشان مفقود شده‌اند؛ او از میان کتاب‌ها و رسائل ابوالحسین بصری به کتاب‌های «الغرر» و «شرح العمد» (شرح کتاب العمد قاضی عبدالجبار) و... استناد کرده است. ملاحمی در موارد بسیاری به مؤلفات قاضی عبدالجبار اشاره کرده و از آن نقل می‌کند، به‌ویژه کتاب «المغني» که البته نسخه‌ای که از این کتاب در دست [[ملاحمي خوارزمي، محمود بن محمد|ابن ملاحمی]] بوده، با نسخه منتشرشده از آن تفاوت دارد. وی کتاب «المحيط بالتكليف» و شرح و تعلیقه آن و «كتاب الدواعي و الصوارف» و «شرح الجمل و العقود» نیز بهره برده است..<ref>ر.ک: همان، صفحه ید - یه</ref>.


معظم استشهادات ملاحمی در این اثر به کتاب‌های دیگران، به احادیث و اخبار است..<ref>ر.ک: همان، صفحه یه</ref>.
معظم استشهادات ملاحمی در این اثر به کتاب‌های دیگران، به احادیث و اخبار است..<ref>ر.ک: همان، صفحه یه</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش