۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
شرح حكمة العين: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'س‌ا' به 'س‌ا'
جز (جایگزینی متن - 'ه‌ها' به 'ه‌ها') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'س‌ا' به 'س‌ا') |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
}} | }} | ||
'''شرح حكمة العين'''، مجموعه شرح و حواشی [[میرک بخاری، محمد بن مبارکشاه| | '''شرح حكمة العين'''، مجموعه شرح و حواشی [[میرک بخاری، محمد بن مبارکشاه|شمس‌الدین محمد بن مبارکشاه بخاری]] (معروف به [[میرک بخاری، محمد بن مبارکشاه|میرک بخاری]])، به زبان عربی بر حكمة العين [[کاتبی قزوینی، علی بن عمر|نجمالدین علی بن عمر کاتبی قزوینی]] (معروف به کاتبی و دبیران) به همان زبان است، که به تصحیح [[زاهدی، جعفر|جعفر زاهدی]] رسیده و همو بر آن مقدمه‌ای به زبان پارسی نوشته است. این کتاب حاوی مباحث الهیات و طبیعیات در فلسفه است. | ||
«شمس‌الدین محمد بن مبارکشاه هروى که از علماى نامى و حکماى اسلامى اواخر قرن هشتم هجرى بوده (زیرا میر سید شریف جرجانى متوفاى 816 هجرى بر شرح وى حاشیه نگاشته و خلف ارجمندش به نام احمد بن محمد بن مبارکشاه بخارى که پس از فوت پدر کرسى تدریس داشته، در سال 862 وفات یافته است)، شرح حاضر را بر کتاب حكمة العين آمیخته با متن نوشته و به متابعت مصنف در بیشتر موارد از نظریات [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]] پیروى نموده و از او بهعنوان «امام فخرالدین» یاد کرده و در مباحث بسیارى از کتاب المنصص في شرح الملخص و المفصل في شرح المحصل استفاده نموده، افکار مصنف آن دو کتاب ([[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]]) و شارح آنها ([[کاتبی قزوینی، علی بن عمر|کاتبى قزوینى]]) را ستوده است. | |||
[[میرک بخاری، محمد بن مبارکشاه|میرک بخارى]] تمام حواشى قطبالدین شیرازى را در طى مسائل کتاب خویش آورده و در بعضى مباحث بر وى انتقاداتى نموده و بیشتر از یکصدوپنجاه موضع نام حواشي القطبية را و در چند مورد نام [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] (الفاضل الشارح) را یاد کرده است. | [[میرک بخاری، محمد بن مبارکشاه|میرک بخارى]] تمام حواشى قطبالدین شیرازى را در طى مسائل کتاب خویش آورده و در بعضى مباحث بر وى انتقاداتى نموده و بیشتر از یکصدوپنجاه موضع نام حواشي القطبية را و در چند مورد نام [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] (الفاضل الشارح) را یاد کرده است. | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
این شرح پیوسته مورد علاقه و توجه مدرسین و محصلین بوده و همیشه در حوزه‌هاى علمى از کتب درسى متداول بشمار مىآمد؛ چنانکه نسخه‌هاى خطى آن فراوان و بیش از بیست حاشیه بر آن نگاشته‌اند. | این شرح پیوسته مورد علاقه و توجه مدرسین و محصلین بوده و همیشه در حوزه‌هاى علمى از کتب درسى متداول بشمار مىآمد؛ چنانکه نسخه‌هاى خطى آن فراوان و بیش از بیست حاشیه بر آن نگاشته‌اند. | ||
این کتاب در دو بخش (طبیعیات، الهیات) با حاشیه [[جرجانی، علی بن محمد|میر سید شریف جرجانى]] و حاشیه مولى میرزا جان باغنوى در قازان به سال 1321 و 1322ق، چاپ شده است. [[میرک بخاری، محمد بن مبارکشاه| | این کتاب در دو بخش (طبیعیات، الهیات) با حاشیه [[جرجانی، علی بن محمد|میر سید شریف جرجانى]] و حاشیه مولى میرزا جان باغنوى در قازان به سال 1321 و 1322ق، چاپ شده است. [[میرک بخاری، محمد بن مبارکشاه|شمس‌الدین محمد بن مبارکشاه]] در موارد متعددى بر شرح خود حاشیه نوشته و در بیشتر نسخه‌هاى خطى آن حاشیه (منه) دیده می‌شود»<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، ص14-15</ref>. | ||
در کتابخانه آستان قدس رضوی هفت نسخه از شرح [[میرک بخاری، محمد بن مبارکشاه|میرک بخاری]] بر حكمه العين [[کاتبی قزوینی، علی بن عمر|کاتبی قزوینی]] موجود است که هرکدام بهنوعی ناقص هستند<ref>ر.ک: همان، ص19</ref>؛ البته در همین کتابخانه نسخه کاملی به شماره 790 وجود دارد که محتوای هر دو قسمت را دارد و ظاهرا در اوایل قرن نهم هجری تحریر شده و در مقاله سوم (فلکیات) صورتهای هیوی با شنگرف ترسیم گردیده و مصحح کتاب ([[زاهدی، جعفر|جعفر زاهدی]])، بهخاطر ترجیح آن از لحاظ قدمت و صحت بر دیگر نسخه‌ها، آن را اصل در تصحیح و مقابله قرار داده و با علامت اختصاری «ضاد» به آن اشاره کرده است<ref>ر.ک: همان، ص20</ref>. | در کتابخانه آستان قدس رضوی هفت نسخه از شرح [[میرک بخاری، محمد بن مبارکشاه|میرک بخاری]] بر حكمه العين [[کاتبی قزوینی، علی بن عمر|کاتبی قزوینی]] موجود است که هرکدام بهنوعی ناقص هستند<ref>ر.ک: همان، ص19</ref>؛ البته در همین کتابخانه نسخه کاملی به شماره 790 وجود دارد که محتوای هر دو قسمت را دارد و ظاهرا در اوایل قرن نهم هجری تحریر شده و در مقاله سوم (فلکیات) صورتهای هیوی با شنگرف ترسیم گردیده و مصحح کتاب ([[زاهدی، جعفر|جعفر زاهدی]])، بهخاطر ترجیح آن از لحاظ قدمت و صحت بر دیگر نسخه‌ها، آن را اصل در تصحیح و مقابله قرار داده و با علامت اختصاری «ضاد» به آن اشاره کرده است<ref>ر.ک: همان، ص20</ref>. | ||