۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'هگ' به 'هگ') |
جز (جایگزینی متن - 'هع' به 'هع') |
||
خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
مـسعود سعد | مـسعود سعد بهعنوان شاعری حـبسیه سـرا در موقعیتی ویژه در بـین شـاعران ادب فـارسی قرار دارد، چراکه از کلام و گفتاری خاص در شـعر خـود بهره برده است که کنایه یکی از آنهاست. «ایماء» پربسامدترین کنایه در دیوان [[رشید ياسمی، غلامرضا|مسعود سعد]] است. این نوع از کنایه بـه دلیل سـادگی و بیپیرایگی در لفظ و بیان و نیز فهم آسان و بیواسطه آن از سوی مخاطب بیشترین کاربرد را در شعر [[مسعود سعد سلمان|مسعود سعد]] دارد. بهگونهای که از مجموع ١٢٧١ مورد کنایات دیوان وی تعداد ٩٩٧ مورد آن متعلق به کنایه ایماء است. کنایه «رمز» نیز که بیان آن نـیاز بـه درک و فـهم مشترک از سوی گوینده و مخاطب داشته و به همین دلیل فهم آن تا حـدی دشوار و پیچیده مینماید، در شعر [[مسعود سعد سلمان|مسعود سعد]] با بسآمد بسیار کمتری نسبت به سایر کنایات بهکاررفته اسـت. این نـوع از کنایه تنها ٥ مورد از کل ١٢٧١ مورد کنایه دیوان مسعود سعد را شامل میگردد<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/95180/43 ر.ک: توسلی، حجت، ص43] و [https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/95180/45 45]</ref>. | ||
در بررسی دستوری و زبانی کنایات شـعری مـسعود سـعد آنچه در نگاه اول به چشم میآید این است که: غالب کنایات شـعر وی در قـالب کـنایات فعل قرار دارند. ازآنجاکه کنایه فعل مخاطب عام را در بر میگیرد، بیشتر بـا هـدف و مـقصود مسعود سعد در کنایه پردازی همسو است. لذا او از این نوع کنایه با بسامد بالایی در شعر خود بهره جـسته اسـت<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/95180/46 ر.ک: همان، ص 46]</ref>. | در بررسی دستوری و زبانی کنایات شـعری مـسعود سـعد آنچه در نگاه اول به چشم میآید این است که: غالب کنایات شـعر وی در قـالب کـنایات فعل قرار دارند. ازآنجاکه کنایه فعل مخاطب عام را در بر میگیرد، بیشتر بـا هـدف و مـقصود مسعود سعد در کنایه پردازی همسو است. لذا او از این نوع کنایه با بسامد بالایی در شعر خود بهره جـسته اسـت<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/95180/46 ر.ک: همان، ص 46]</ref>. |
ویرایش