پرش به محتوا

روشن، محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۵ سپتامبر ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'موسس' به 'مؤسس'
جز (جایگزینی متن - 'فعاليت‌هاى' به 'فعالیت‌های')
جز (جایگزینی متن - 'موسس' به 'مؤسس')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۳۱: خط ۳۱:
</div>
</div>


'''محمد روشن''' به سال 1312ش در رشت‌زاده شد. تحصيلات ابتدايى و متوسطه را در رشت به پايان برد و به تحصيل در دانشكده ادبيات دانشگاه تهران پرداخت. وى دوره فوق ليسانس را در پژوهشكده فرهنگ ايران گذرانيد. وى از سال 1337ش تا 1348ش به دبيرى در دبيرستان‌هاى رشت اشتغال داشت و از سال 1350ش به هيئت علمى پژوهشكده فرهنگ ايران پيوست. از اسفندماه 1348ش كه به تهران منتقل گرديد، با بنياد فرهنگ ايران همكارى كرد كه تا انقلاب اسلامى همكارى خود را در بخش «فرهنگ تاريخى زبان فارسى» اين موسسه ادامه داد. وى به سال 1350 از وزارت آموزش و پرورش به فرهنگستان ادب و هنر منتقل گشت و از آن پس در بيشتر فعالیت‌های فرهنگى داخلى و خارجى اعم از كنگره‌ها، سمينارها، بزرگداشت‌ها و... حضور داشته است.
'''محمد روشن''' به سال 1312ش در رشت‌زاده شد. تحصيلات ابتدايى و متوسطه را در رشت به پايان برد و به تحصيل در دانشكده ادبيات دانشگاه تهران پرداخت. وى دوره فوق ليسانس را در پژوهشكده فرهنگ ايران گذرانيد. وى از سال 1337ش تا 1348ش به دبيرى در دبيرستان‌هاى رشت اشتغال داشت و از سال 1350ش به هيئت علمى پژوهشكده فرهنگ ايران پيوست. از اسفندماه 1348ش كه به تهران منتقل گرديد، با بنياد فرهنگ ايران همكارى كرد كه تا انقلاب اسلامى همكارى خود را در بخش «فرهنگ تاريخى زبان فارسى» اين مؤسسه ادامه داد. وى به سال 1350 از وزارت آموزش و پرورش به فرهنگستان ادب و هنر منتقل گشت و از آن پس در بيشتر فعالیت‌های فرهنگى داخلى و خارجى اعم از كنگره‌ها، سمينارها، بزرگداشت‌ها و... حضور داشته است.


وى تحصيلات ابتدايى و متوسطه را در رشت به پايان برد و بر اثر تشويق‌هاى استاد پورداود به تحصيل در دانشكده ادبيات دانشگاه تهران پرداخت. وى دوره فوق ليسانس را در پژوهشكده فرهنگ ايران گذرانيد. وى از محضر استادانى همچون استاد پورداود و دكتر محمد معين استفاده برد.
وى تحصيلات ابتدايى و متوسطه را در رشت به پايان برد و بر اثر تشويق‌هاى استاد پورداود به تحصيل در دانشكده ادبيات دانشگاه تهران پرداخت. وى دوره فوق ليسانس را در پژوهشكده فرهنگ ايران گذرانيد. وى از محضر استادانى همچون استاد پورداود و دكتر محمد معين استفاده برد.


وى با سيد محمدتقى مدرس رضوى از روزگار دانشجويى همكارى داشت. همكارى او پس از انتقال به تهران، از اسفند 1348 آغاز گرديد و اين همكارى با بنياد فرهنگ ايران همكارى آغاز كرد كه تا انقلاب اسلامى در آن موسسه، در بخش «فرهنگ تاريخى زبان فارسى» ادامه داشت. وى به سال 1350 از وزارت آموزش و پرورش به فرهنگستان ادب و هنر منتقل گشت. از سال 1350 به پيشنهاد استاد شادروان [[مینوی، مجتبی|مجتبى مينوى]] در شمار 5 تن از پژوهشگران نخستين بنياد شاهنامه فردوسى از جمله: آقايان دكتر زرياب خويى، [[شفیعی کدکنی، محمدرضا|شفيعى كدكنى]] و [[رواقی، علی|على رواقى]] برگزيده شد.
وى با سيد محمدتقى مدرس رضوى از روزگار دانشجويى همكارى داشت. همكارى او پس از انتقال به تهران، از اسفند 1348 آغاز گرديد و اين همكارى با بنياد فرهنگ ايران همكارى آغاز كرد كه تا انقلاب اسلامى در آن مؤسسه، در بخش «فرهنگ تاريخى زبان فارسى» ادامه داشت. وى به سال 1350 از وزارت آموزش و پرورش به فرهنگستان ادب و هنر منتقل گشت. از سال 1350 به پيشنهاد استاد شادروان [[مینوی، مجتبی|مجتبى مينوى]] در شمار 5 تن از پژوهشگران نخستين بنياد شاهنامه فردوسى از جمله: آقايان دكتر زرياب خويى، [[شفیعی کدکنی، محمدرضا|شفيعى كدكنى]] و [[رواقی، علی|على رواقى]] برگزيده شد.


وى از نخستين دوره كنگره تحقيقات ايرانى كه از سوى دانشگاه تهران به سال 1349 بر پا گرديد تا هشتمين دوره آن كه هريك از سوى دانشگاه‌هاى فردوسى مشهد، تبريز، اصفهان، شيراز و ملى سابق (دكتر بهشتى)، بنياد فرهنگ ايران و فرهنگستان ادب و هنر در کرمان عضويت موثر داشت چنان كه 5 دفتر از خطابه‌هاى كنگره‌هاى بنياد فرهنگ ايران و فرهنگستان ادب و هنر با نظارت و ويراستارى وى منتشر گرديد. او همچنين در كنگره جهانى هزارمين سال تدوين شاهنامه فردوسى كه از سوى يونسكو در دانشگاه تهران به سال 1369 بر پا گرديد، عضويت داشت و براى نخستين بار خدشه‌دار بودن نسخه خطى شاهنامه فلورانس را كه تاريخ مجعول 614 دارد و خود توفيق بررسى عين نسخه را در كتابخانه ملى فلورانس يافته بود اعلام داشت.
وى از نخستين دوره كنگره تحقيقات ايرانى كه از سوى دانشگاه تهران به سال 1349 بر پا گرديد تا هشتمين دوره آن كه هريك از سوى دانشگاه‌هاى فردوسى مشهد، تبريز، اصفهان، شيراز و ملى سابق (دكتر بهشتى)، بنياد فرهنگ ايران و فرهنگستان ادب و هنر در کرمان عضويت موثر داشت چنان كه 5 دفتر از خطابه‌هاى كنگره‌هاى بنياد فرهنگ ايران و فرهنگستان ادب و هنر با نظارت و ويراستارى وى منتشر گرديد. او همچنين در كنگره جهانى هزارمين سال تدوين شاهنامه فردوسى كه از سوى يونسكو در دانشگاه تهران به سال 1369 بر پا گرديد، عضويت داشت و براى نخستين بار خدشه‌دار بودن نسخه خطى شاهنامه فلورانس را كه تاريخ مجعول 614 دارد و خود توفيق بررسى عين نسخه را در كتابخانه ملى فلورانس يافته بود اعلام داشت.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش