أدب الإملاء و الاستملاء: تفاوت میان نسخه‌ها

فصل اول، پیرامون علم الحدیث می‎باشد. نویسنده، معتقد است که علم حدیث، بعد از علم به کتاب خدا، اشرف علوم است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص9</ref>. به اعتقاد وی، از آنجا که الفاظ رسول‎الله(ص)، نیازمند نقل می‎باشند، تنها راه شناخت صحت آن‎ها، اسناد صحیح بوده و صحت اسناد به دست نمی‎آید، مگر به‎واسطه روایت ثقه از ثقه و شخص عادل از عادل<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/7358/1/10 ر.ک: همان، ص10]</ref>.

شیوه کتابت حدیث و املای آن، نحوه املا کردن رسول‎الله(ص) نامه‌های خویش را، املا بر جماعت، مجالس املا، طلب علم و عنایت به آن، از جمله مباحثی می‎باشند که توضیحاتی پیرامون آن‎ها ارائه گردیده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/7358/1/16 ر.ک: همان، ص16-‎29]</ref>.

از جمله آدابی که وی رعایت آن‎ها را برای محدث شایسته دانسته و به آن‎ها اشاره کرده است، عبارتند از: رو به قبله نشستن، داشتن طهارت هنگام روایت حدیث، روایت از روی کتاب خود، خواندن سوره‌ای از قرآن قبل از شروع، بلند کردن صدا نسبت به چیزی که قصد املای آن را دارد، بلند نکردن صدا مگر به مقداری که حاضرین در مجلس بشنوند، نشستن بر منبر، شروع با «بسم الله الرحمن الرحيم»، فرستادن صلوات بر رسول‎الله(ص)، ترحم بر استاد خویش و دعا برای وی، عدم روایت مگر از ثقات و اجتناب از روایت از افراد ضعیف، اهل بدعت و افراد هواپرست<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/7358/1/55 ر.ک: همان، ص55-‎69]</ref>.