گیاهان دارویی در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

در هر بخش، ابتدا اسم گیاه مورد نظر را آورده و در ادامه با آوردن نام علمی آن، اشارات و منابع قرآنی آن را ذکر می‎نماید؛ مثلاًدر ابتدای کتاب در مورد گیاه ترنجبین یا گزنگبین اشاره می‌کند که در سوره بقره آیه 57 آمده است که: «وَ ظَلَّلْنَا عَلَيْكُمُ الْغَمَامَ وَ أَنْزَلْنَا عَلَيْكُمُ الْمَنَّ وَ السَّلْوَى كُلُوا مِنْ طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَ مَا ظَلَمُونَا وَ لٰكِنْ كَانُوا أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ»؛‎ «و بر شما ابر را سایه‌‏گستر كردیم و بر شما «گزانگبین» و «بلدرچین» فروفرستادیم [و گفتیم:] «از خوراكی‎هاى پاکیزه‏‌اى كه به شما روزى داده‏ایم، بخورید» و [لى آنان] بر ما ستم نكردند، بلكه بر خویشتن ستم روا می‌‏داشتند».

در پایان هر بخش، احادیثی را در موضوع همان گیاه ذکر نموده است؛ مثلاًدر مورد گیاه «منّ» احادیثی را از کتب مختلف روایی، ذکر می‌کند؛ چنان‎که از [[صحيح البخاري|صحیح بخاری]] نقل می‌کند که: از سعید بن زید روایت شده که پیامبر(ص) فرمود: کمأه (نوعی قارچ خوردنی) شبیه به من است و شیره‎ی آن دارویی برای معالجه دردهای چشم است. همچنین از کتاب «طب الأئمة» نقل می‎نماید که: از امام صادق(ع) روایت شده است که رسول خدا(ص) فرمود: «منّ»، هدیه‎ای می‎باشد از بهشت و آب آن موجب شفای چشم است<ref>ر.ک: همان، ص17</ref>.