۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'یخ' به 'یخ') |
جز (جایگزینی متن - 'ین' به 'ین') |
||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
نویسنده در آغاز تبیین «تفسیر جمله اعتقادی»، تعبیر به «اله عرش» کرده است. دلیل این تعبیر آن است که اله عرش همه مخلوقات ذیل آن را در بر میگیرد؛ پس اینگونه تعبیر کرده و مثلاً «اله خلق» نگفته است. وی عرش را اعظم مخلوقات دانسته است<ref>ر.ک: همان، ص23</ref>. | نویسنده در آغاز تبیین «تفسیر جمله اعتقادی»، تعبیر به «اله عرش» کرده است. دلیل این تعبیر آن است که اله عرش همه مخلوقات ذیل آن را در بر میگیرد؛ پس اینگونه تعبیر کرده و مثلاً «اله خلق» نگفته است. وی عرش را اعظم مخلوقات دانسته است<ref>ر.ک: همان، ص23</ref>. | ||
برخى از مفسران با الهام از پارهاى از روایات، عرش و کرسى را به دو موجود عظیم و دو جرم بزرگ کیهانى تفسیر کردهاند؛ بدین معنا که مجموعه آسمانها و زمین در برابر کرسى بسیار کوچک و همانند حلقه انگشتر در یک بیابان پهناور است. کرسى، مخلوق عظیمى است و آنقدر فراخ و گسترده است که گنجایش و ظرفیت فراگیرى تمامى آسمانها و زمین را دارد و از هر سو آنها را احاطه کرده است و همین تناسب بین کرسى و عرش وجود دارد؛ روایاتى مانند: «الكرسي محيط بالسموات و الأرض و ما بينهما و ما تحت الثرى» و «كل شيء في الكرسي، السموات و الأرض»، منابع این دیدگاه به حساب میآیند. علامه مجلسى | برخى از مفسران با الهام از پارهاى از روایات، عرش و کرسى را به دو موجود عظیم و دو جرم بزرگ کیهانى تفسیر کردهاند؛ بدین معنا که مجموعه آسمانها و زمین در برابر کرسى بسیار کوچک و همانند حلقه انگشتر در یک بیابان پهناور است. کرسى، مخلوق عظیمى است و آنقدر فراخ و گسترده است که گنجایش و ظرفیت فراگیرى تمامى آسمانها و زمین را دارد و از هر سو آنها را احاطه کرده است و همین تناسب بین کرسى و عرش وجود دارد؛ روایاتى مانند: «الكرسي محيط بالسموات و الأرض و ما بينهما و ما تحت الثرى» و «كل شيء في الكرسي، السموات و الأرض»، منابع این دیدگاه به حساب میآیند. علامه مجلسى مینویسد: «گاهى واژه عرش در لسان روایات بر جسم بزرگى که بر سایر جسمانیات محیط است اطلاق شده است». عبداللّه شبر معتقد است که: «عرش جسم بزرگى است که بر تمامى اجسام محیط است و کرسى یا همان عرش است و یا کوچکتر از عرش است که هستى را احاطه کرده است». وجود چنان عالم و جرمى که تمامى آسمانها و زمین را در بر گرفته باشد و بهمراتب وسیعتر از جهان ما باشد، هنوز از طریق متداول علمى اثبات نشده است و براى بشر امروزى تصور یک چنین جرم باعظمتى بسیار مشکل است. ولى درعینحال هیچ دلیلى بر نفى آن در دسترس نیست. همه دانشمندان معترفند که وسعت آسمانها و زمین در نظر ما با پیشرفت وسایل و ابزار مطالعات نجومى روزبهروز بیشتر مىشود و هیچکس نمىتواند ادعا کند وسعت عالم هستى به همین اندازهاى است که امروز علم موفق به کشف آن شده است. به احتمال قوى عوالم بىشمار دیگرى وجود دارد که از قلمرو دید ما، بیرون است. قرآن در چند مورد اشاره به آفرینش آسمانهاى هفتگانه نموده و اینکه آسمان دنیا، یعنى اولین و نزدیکترین آسمانهاى هفتگانه، به ستارگان فروزان و چراغهاى نورانى زینت داده شده است<ref>ر.ک: بیات مختاری، ماشاءالله، ص56-55</ref>. | ||
در بحث ایمان، قواعد دین، ارکان دین، مسالک دین، ولایت و برائت مطرح شده است. در موضوع ولایت و برائت حقیقی، نص قطعی دال بر سعادت یا شقاوت فردی معین، شرط دانسته شده است؛ خواه آن فرد معین با اسم ذکر شده خواه با کنیه یا وصف. | در بحث ایمان، قواعد دین، ارکان دین، مسالک دین، ولایت و برائت مطرح شده است. در موضوع ولایت و برائت حقیقی، نص قطعی دال بر سعادت یا شقاوت فردی معین، شرط دانسته شده است؛ خواه آن فرد معین با اسم ذکر شده خواه با کنیه یا وصف. | ||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
شارح پس از توضیح هریک از این صفات رذیله، چنین نتیجه میگیرد که از هریک از آنها، هریک از دو قسم کفر (کفر شرک و کفر نعمت)، ناشی میشود<ref>ر.ک: همان، ص142</ref>. | شارح پس از توضیح هریک از این صفات رذیله، چنین نتیجه میگیرد که از هریک از آنها، هریک از دو قسم کفر (کفر شرک و کفر نعمت)، ناشی میشود<ref>ر.ک: همان، ص142</ref>. | ||
شارح در انتهای کتاب چنین | شارح در انتهای کتاب چنین مینویسد: «این آخر مباحثی است که خداوند متعال میسر نمود از تهذیب تعلیقهای که بر این منظومه مبارکه پیش از این املا کرده بودم و فرصت و مجالی برای کتابت شرحی شایسته در حد این منظومه فراهم نشده بود. من این شرح را - جز در موارد نادر - بدون رجوع به منبع علمی نوشتم. هدف من از این نوشتار آن بود که دانشجویان را بر فهم مراد از غاية المراد کمک کنم تا آموزش آن برای آنها آسان شود و اهدافش را بهخوبی بفهمند<ref>ر.ک: همان، ص181</ref>. | ||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== |
ویرایش