پرش به محتوا

كتاب الطهارة (ایروانی): تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۲ اوت ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'ب‎ه' به 'ب‌ه'
جز (جایگزینی متن - 'ی‎پ' به 'ی‌پ')
جز (جایگزینی متن - 'ب‎ه' به 'ب‌ه')
خط ۲۱: خط ۲۱:


==ساختار==
==ساختار==
مباحث این کتاب، مانند سایر کتاب‎های طهارت در فقه ارائه شده است. البته بخشی درباره تحقیق در قاعده امکان در حیض دارد که افزون بر سایر کتاب‎های فقهی است. البته چون این نسخه، خطی است در ابتدا با متن نویسنده روبرو می‌شویم؛ یعنی این اثر تحقیق و پاورقی و فهرست و... ندارد.
مباحث این کتاب، مانند سایر کتاب‌های طهارت در فقه ارائه شده است. البته بخشی درباره تحقیق در قاعده امکان در حیض دارد که افزون بر سایر کتاب‌های فقهی است. البته چون این نسخه، خطی است در ابتدا با متن نویسنده روبرو می‌شویم؛ یعنی این اثر تحقیق و پاورقی و فهرست و... ندارد.


==گزارش محتوا==
==گزارش محتوا==
کتاب با این عبارات شروع می‌شود. «بسم‎الله الرحمن الرحيم. الحمدالله و سلام علی عباده الذين اصطفی. المقصد الأول في المياة و يقع البحث أولا في الأحكام المشتركة بين قاطبة المياه»؛ به نام خداوند بخشاینده بخشایشگر. ستایش مخصوص خداست و درود بر بندگان برگزیده‌اش. اولین مقصد درباره آب‎ها است و در آن ابتدا درباره احکام مشترک بین همه آب‎ها صحبت می‌کنیم.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص1</ref> مصنف از صفحه 13 به بعد، احکام آب کر را بیان می‌کند و در صفحه 37 درباره مُلاقی با غساله استنجا بحث کرده و بیان می‌دارد: «لا اشكال و لا خلاف في طهارة ملاقي غسالة الاستنجاء...» در پاک بودن چیزی که با غساله استنجا تماس پیدا کند هیچ اشکالی نیست و علما در این مورد اختلاف‎نظر ندارند (اتفاق‎نظر دارند). او از صفحه 44 به بعد به بیان مباحث وضو می‌پردازد و درباره شستن صورت چنین می‌نویسد: «يجب غسل الوجه في الوضوء من أعلاه الی أسفله أعني من قصاص الشعر إلی منتهی الذقن هذا بحسب الطول و التحديد بحسبه المذكور ليس تحديداً تعبديا بل حذو الوجه العرفي»؛ در وضو شستن طول صورت از بالا به پایین (از رستنگاه مو تا چانه) واجب است و وجوب این مقدار از روی دلیل تعبدی در شستشوی این اندازه نیست بلکه حد عرفی صورت همین است.<ref>ر.ک: همان، ص52</ref> میرزاعلی ایروانی، در این بخش، به بیان احکام و متعلقات مباحث شستن و... در هریک از اعضای شستشو (دست‎ها و صورت) و اعضای مسح (سر و پاها)، حدود هرکدام، تعداد غسلات، حکم وضو در صورت وجود مانع از رسیدن آب، ترتیب، موالات و... می‌پردازد.<ref>ر.ک: همان، ص44-123</ref>
کتاب با این عبارات شروع می‌شود. «بسم‎الله الرحمن الرحيم. الحمدالله و سلام علی عباده الذين اصطفی. المقصد الأول في المياة و يقع البحث أولا في الأحكام المشتركة بين قاطبة المياه»؛ به نام خداوند بخشاینده بخشایشگر. ستایش مخصوص خداست و درود بر بندگان برگزیده‌اش. اولین مقصد درباره آب‌ها است و در آن ابتدا درباره احکام مشترک بین همه آب‌ها صحبت می‌کنیم.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص1</ref> مصنف از صفحه 13 به بعد، احکام آب کر را بیان می‌کند و در صفحه 37 درباره مُلاقی با غساله استنجا بحث کرده و بیان می‌دارد: «لا اشكال و لا خلاف في طهارة ملاقي غسالة الاستنجاء...» در پاک بودن چیزی که با غساله استنجا تماس پیدا کند هیچ اشکالی نیست و علما در این مورد اختلاف‎نظر ندارند (اتفاق‎نظر دارند). او از صفحه 44 به بعد به بیان مباحث وضو می‌پردازد و درباره شستن صورت چنین می‌نویسد: «يجب غسل الوجه في الوضوء من أعلاه الی أسفله أعني من قصاص الشعر إلی منتهی الذقن هذا بحسب الطول و التحديد بحسبه المذكور ليس تحديداً تعبديا بل حذو الوجه العرفي»؛ در وضو شستن طول صورت از بالا به پایین (از رستنگاه مو تا چانه) واجب است و وجوب این مقدار از روی دلیل تعبدی در شستشوی این اندازه نیست بلکه حد عرفی صورت همین است.<ref>ر.ک: همان، ص52</ref> میرزاعلی ایروانی، در این بخش، به بیان احکام و متعلقات مباحث شستن و... در هریک از اعضای شستشو (دست‎ها و صورت) و اعضای مسح (سر و پاها)، حدود هرکدام، تعداد غسلات، حکم وضو در صورت وجود مانع از رسیدن آب، ترتیب، موالات و... می‌پردازد.<ref>ر.ک: همان، ص44-123</ref>


مباحث این کتاب، با بیان حرمت جلوس جُنُب در مسجد ادامه می‎یابد. نویسنده این مبحث را به‎صورت سؤالی شروع می‌کند؛ وی می‌پرسد: آیا آنچه به‌اتفاق نص و فتوی، به‎جز نادری از فتاوا، بر جُنُب درباره جلوس در مسجد حرام است، به همین عنوان جلوس و نشستن در مسجد می‎خورد یا عنوان وجودی‌ای [مانند جلوس و قعود] در اینجا وجود ندارد و هر چیزی غیر از مشی و عبور بر او حرام خواهد بود؟<ref>ر.ک: همان، ص123</ref> وی با استناد به روایتی صحیح از حجر بن زائده، شستشوی تمام پوست (حتی جاهایی که با مو پوشیده شده) در غسل جنابت را واجب می‌داند.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص128</ref> او مسئله وجوب ترتیب بین اعضای غسل و... را در ادامه بیان می‌کند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص130-139</ref> و پس‎ازاین مباحث به بیان استبرا و اثر آن می‌پردازد؛ اثر استبرا در بول، طهارت هر رطوبت مشتبه دیگری است که بعدازآن از مخرج بول خارج شود و بقای وضو از دیگر آثار آن است. البته شیخ با این نظر مخالف است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص139</ref>
مباحث این کتاب، با بیان حرمت جلوس جُنُب در مسجد ادامه می‎یابد. نویسنده این مبحث را به‎صورت سؤالی شروع می‌کند؛ وی می‌پرسد: آیا آنچه به‌اتفاق نص و فتوی، به‎جز نادری از فتاوا، بر جُنُب درباره جلوس در مسجد حرام است، به همین عنوان جلوس و نشستن در مسجد می‎خورد یا عنوان وجودی‌ای [مانند جلوس و قعود] در اینجا وجود ندارد و هر چیزی غیر از مشی و عبور بر او حرام خواهد بود؟<ref>ر.ک: همان، ص123</ref> وی با استناد به روایتی صحیح از حجر بن زائده، شستشوی تمام پوست (حتی جاهایی که با مو پوشیده شده) در غسل جنابت را واجب می‌داند.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص128</ref> او مسئله وجوب ترتیب بین اعضای غسل و... را در ادامه بیان می‌کند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص130-139</ref> و پس‎ازاین مباحث به بیان استبرا و اثر آن می‌پردازد؛ اثر استبرا در بول، طهارت هر رطوبت مشتبه دیگری است که بعدازآن از مخرج بول خارج شود و بقای وضو از دیگر آثار آن است. البته شیخ با این نظر مخالف است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص139</ref>
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش