العروة الوثقی مع تعليقة السيد علي الحسيني السيستاني: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ی‎د' به 'ی‌د'
جز (جایگزینی متن - 'ه‎ه' به 'ه‌ه')
جز (جایگزینی متن - 'ی‎د' به 'ی‌د')
خط ۳۵: خط ۳۵:
سپس آنجا که [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|صاحب عروه]] در هشتمین مورد از نجاسات، تمامی اقسام کافر را نجس می‎‎داند، اشتمال این حکم بر اهل کتاب را احتیاط مستحب می‎‎داند<ref>ر.ک: همان، ص59</ref>.
سپس آنجا که [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|صاحب عروه]] در هشتمین مورد از نجاسات، تمامی اقسام کافر را نجس می‎‎داند، اشتمال این حکم بر اهل کتاب را احتیاط مستحب می‎‎داند<ref>ر.ک: همان، ص59</ref>.


در مورد غلات و خوارج نیز قائل به تفکیک است؛ مثلاً خوارجی را که اعلان به بغض اهل‎بیت(ع) می‎‎کنند، داخل در نواصب دانسته و غیر آن‎ها را اگرچه خوارج شمرده می‎-شوند، اما محکوم به نجاست نمی‎داند<ref>ر.ک: همان، ص60-61</ref>.
در مورد غلات و خوارج نیز قائل به تفکیک است؛ مثلاً خوارجی را که اعلان به بغض اهل‎بیت(ع) می‎‎کنند، داخل در نواصب دانسته و غیر آن‎ها را اگرچه خوارج شمرده می‎-شوند، اما محکوم به نجاست نمی‌داند<ref>ر.ک: همان، ص60-61</ref>.


تعلیقات [[سیستانی، علی|آیت‌الله سیستانی]]، حاکی از دقت فراوان ایشان و تسلط وی بر نصوص است؛ به‎عنوان مثال در بحث طهارت، [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|صاحب عروه]]، شستشوی اماکنی مانند معبد یهود و نصاری و مجوس را برای اقامه نماز در آن اماکن مستحب می‎‎داند. [[سیستانی، علی|آیت‌الله سیستانی]] به بخش مجوس آن اشکال گرفته و متذکر می‎‎شود که: آنچه در نصوص آمده «بيوت المجوس» است و اراده معبد از آن، روشن نیست<ref>ر.ک: همان، ص120</ref>.
تعلیقات [[سیستانی، علی|آیت‌الله سیستانی]]، حاکی از دقت فراوان ایشان و تسلط وی بر نصوص است؛ به‎عنوان مثال در بحث طهارت، [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|صاحب عروه]]، شستشوی اماکنی مانند معبد یهود و نصاری و مجوس را برای اقامه نماز در آن اماکن مستحب می‎‎داند. [[سیستانی، علی|آیت‌الله سیستانی]] به بخش مجوس آن اشکال گرفته و متذکر می‎‎شود که: آنچه در نصوص آمده «بيوت المجوس» است و اراده معبد از آن، روشن نیست<ref>ر.ک: همان، ص120</ref>.
جالب آنکه مسئله 213 که [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|صاحب عروه]] در آخر فصل مطهرات ذکر کرده است، مؤیدی برای این مطلب است. وی شستشو و جریان آب بر معابد یهود و نصاری در صورت شک در نجاست آن را مستحب می‎‎داند، ولی ذکری از «مجوس» در آن دیده نمی-شود<ref>ر.ک: همان، ص64</ref>.
جالب آنکه مسئله 213 که [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|صاحب عروه]] در آخر فصل مطهرات ذکر کرده است، مؤیدی برای این مطلب است. وی شستشو و جریان آب بر معابد یهود و نصاری در صورت شک در نجاست آن را مستحب می‎‎داند، ولی ذکری از «مجوس» در آن دیده نمی-شود<ref>ر.ک: همان، ص64</ref>.


عظمت [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|صاحب عروه]]، سبب نشده است که نویسنده از نقد آراء وی صرف نظر کند؛ ولذا در مسائل فراوانی نظریات [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سید کاظم یزدی]] را به چالش کشانده است. در یکی از مسائل، [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|صاحب عروه]]، هرگونه استفاده از ظروف طلا و نقره، اعم از خوردن و آشامیدن، وضو گرفتن، غسل و تطهیر نجاسات و مانند آن را حرام می‎‎داند. [[سیستانی، علی|آیت‌الله سیستانی]]، حرمت استعمال را منحصر در خوردن و آشامیدن دانسته و حرمت باقی موارد استفاده را صحیح نمی‎داند<ref>ر.ک: همان، ص123</ref>.
عظمت [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|صاحب عروه]]، سبب نشده است که نویسنده از نقد آراء وی صرف نظر کند؛ ولذا در مسائل فراوانی نظریات [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سید کاظم یزدی]] را به چالش کشانده است. در یکی از مسائل، [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|صاحب عروه]]، هرگونه استفاده از ظروف طلا و نقره، اعم از خوردن و آشامیدن، وضو گرفتن، غسل و تطهیر نجاسات و مانند آن را حرام می‎‎داند. [[سیستانی، علی|آیت‌الله سیستانی]]، حرمت استعمال را منحصر در خوردن و آشامیدن دانسته و حرمت باقی موارد استفاده را صحیح نمی‌داند<ref>ر.ک: همان، ص123</ref>.


فهرست هریک از جلدهای کتاب، در انتهای آن آمده است.
فهرست هریک از جلدهای کتاب، در انتهای آن آمده است.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش