۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
الشجرة الطيبة في الأرض المخصبة: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ی‌ش' به 'ی‌ش'
جز (جایگزینی متن - 'می‌ک' به 'می‌ک') |
جز (جایگزینی متن - 'ی‌ش' به 'ی‌ش') |
||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
سید رضا غریفی، در ابتدای کتاب مقدمه‌ای آورده و نگارش این اثر را مصداق صله رحم بیان نموده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/16826/1/18 ر.ک: مقدمه، ص18، 21]</ref>. | سید رضا غریفی، در ابتدای کتاب مقدمه‌ای آورده و نگارش این اثر را مصداق صله رحم بیان نموده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/16826/1/18 ر.ک: مقدمه، ص18، 21]</ref>. | ||
این اثر رساله‌ای در ذکر نسب امام موسی کاظم(ع) و اعقاب آن حضرت از سید ابراهیم مجاب بن محمد عابد تا سید حسین غریفی است و نیز در ذکر انساب نوادگان [[بلادي بوشهري، عبدالله|سید عبدالله بلادی]] و احفاد سید هاشم بن سید علوی است<ref>مطبعهچی اصفهانی، سید مصطفی، ص131</ref> که با ترجمه امام موسی کاظم(ع) آغاز | این اثر رساله‌ای در ذکر نسب امام موسی کاظم(ع) و اعقاب آن حضرت از سید ابراهیم مجاب بن محمد عابد تا سید حسین غریفی است و نیز در ذکر انساب نوادگان [[بلادي بوشهري، عبدالله|سید عبدالله بلادی]] و احفاد سید هاشم بن سید علوی است<ref>مطبعهچی اصفهانی، سید مصطفی، ص131</ref> که با ترجمه امام موسی کاظم(ع) آغاز می‌شود. آن امام – که نامش در منابع بهخاطر تقیه گاه بهصورت «العبد الصالح» «الرجل» نیز آمده است - دارای شصت فرزند بوده است که امام رضا(ع)، ابراهیم مرتضی، محمد عابد، احمد ورع، زید النار، اسحاق، حسن، عبدالله، اسماعیل، حمزه، جعفر، عبیدالله، حسین، هارون و عباس از آن جمله‌اند. در میان آنان نام چهار نفرشان بیشتر به میان آمده است: امام رضا(ع)، ابراهیم مرتضی، جعفر و محمد عابد. محمد عابد آنکسی است که نسب نویسنده به او میرسد و در قمشه (شهرضا) اصفهان دفن شده است و نام مادرش علیّه و کنیه‌اش اماحمد بوده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/16826/1/22 ر.ک: متن کتاب، ص22-23]</ref>. | ||
علمای نسب معتقدند که ابراهیم مجاب تنها بازمانده از محمد عابد است. ضمان بن شدقم در کتاب تحفة الأزهار میگوید: علاوه بر ابراهیم مجاب، محمد زاهد نیز فرزند محمد عابد است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/16826/1/24 ر.ک: همان، ص24]</ref>. | علمای نسب معتقدند که ابراهیم مجاب تنها بازمانده از محمد عابد است. ضمان بن شدقم در کتاب تحفة الأزهار میگوید: علاوه بر ابراهیم مجاب، محمد زاهد نیز فرزند محمد عابد است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/16826/1/24 ر.ک: همان، ص24]</ref>. | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
از ابراهیم مجاب سه فرزند به یادگار ماند: احمد که فرزندی به نام قصر بن هبیره داشت، علی که فرزندش از حاکمان سیرجان بود و محمد حائری خابوری عابد؛ او همان کسی است که نسب نویسنده به ایشان میرسد<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/16826/1/26 ر.ک: همان، ص26]</ref>. | از ابراهیم مجاب سه فرزند به یادگار ماند: احمد که فرزندی به نام قصر بن هبیره داشت، علی که فرزندش از حاکمان سیرجان بود و محمد حائری خابوری عابد؛ او همان کسی است که نسب نویسنده به ایشان میرسد<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/16826/1/26 ر.ک: همان، ص26]</ref>. | ||
نویسنده در ادامه، هریک از نوادگان امام کاظم را نام برده و اعقاب آنها را | نویسنده در ادامه، هریک از نوادگان امام کاظم را نام برده و اعقاب آنها را برمی‌شمرد، تااینکه به سید خمیس (خمیس بن احمد بن ناصر بن علی بن سلیمان بن جعفر بن موسی بن محمد بن علی ضخیم بن ابوعلی حسن بن محمد حائری بن ابراهیم بن مجاب بن محمد عابد بن امام موسی کاظم(ع)) میرسد. او میگوید: سید خمیس دارای فرزندی به نام ابوعبدالله عیسی بود که فرزندی به نام عبدالله داشت و او (عبدالله) فرزندی به نام ابوالحسین احمد داشت و احمد نیز فرزندی به نام ابوالحسین حسن داشت. ابوالحسین حسن فرزندی به نام ابومحمد حسین غریفی داشت که نویسنده در ادامه مباحث کتاب، اعقاب ایشان (حسین بن حسن بن عبدالله بن عیسی بن خمیس) را برمی‌شمرد و او را معرفی می‌نماید<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/16826/1/28 ر.ک: همان، ص28-29]</ref>. او در غریفه که یکی از روستاهای بحرین است زندگی کرد و در همان جا در سال 1001ق، وفات نمود. در آن قریه مسجدی به نام اوست<ref>ر.ک: همان، ص36-37</ref>. ابومحمد حسین غریفی دارای نواده‌ای به نام علوی عتیق حسین است که سید رضا غریفی به ترجمه و اعقاب او می‌پردازد و میگوید: او دارای چهار فرزند به نام موسی، نورالدین، [[بلادي بوشهري، عبدالله|عبدالله بلادی]] و سید هاشم بحرانی بود<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/16826/1/40 ر.ک: همان، ص40-41]</ref>. | ||
نویسنده در ادامه به ترجمه [[بلادي بوشهري، عبدالله|سید عبدالله بلادی]] و ذکر عقبه او در طی فنونی پرداخته است<ref>ر.ک: همان، ص41-87</ref>. سپس عقبه سید هاشم بن علوی و عقبه او را ذکر نموده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/16826/1/112 ر.ک: همان، ص112]</ref>. | نویسنده در ادامه به ترجمه [[بلادي بوشهري، عبدالله|سید عبدالله بلادی]] و ذکر عقبه او در طی فنونی پرداخته است<ref>ر.ک: همان، ص41-87</ref>. سپس عقبه سید هاشم بن علوی و عقبه او را ذکر نموده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/16826/1/112 ر.ک: همان، ص112]</ref>. | ||