معادشناسی (سبحانی): تفاوت میان نسخه‌ها

[[شیروانی، علی|علی شیروانی]]، در بخش نخست (که اثر خود مترجم است و ترجمه کتاب الإلهيات نیست)، فشرده‌ای از مباحث معاد را عرضه می‎دارد تا خواننده پیش از ورود در بحث‎های تفصیلی، تصویری کلی از قیامت و حیات اخروی در ذهن داشته باشد.

[[شیروانی، علی|دکتر شیروانی]] در بخش اول، به «مروری بر مباحث معاد» پرداخته است. او سه دلیلِ عبث بودن دنیا بدون معاد، معاد مقتضای عدل الهی و معاد مقتضای رحمت الهی را از عوامل ضرورت معاد مطرح می‌نماید و درباره هرکدام توضیحی مختصر ارائه می‎دهد<ref>ر.ک: همان، ص17</ref>. سپس از انگیزه منکرین معاد سخن به میان می‎آورد. او در این رابطه می‎گوید: پیروی از هوا و هوس، زمینه انکار معاد و استبعاد وقوع آن را در ذهن باطل‎گرایان فراهم می‌سازد و با بهانه‎های گوناگون از پذیرش آن خودداری می‌کنند<ref>ر.ک: همان، ص18</ref>.

او درباره مرگ می‎گوید: مرگ، نیستی و نابودی نیست، بلکه انتقال از عالمی به عالم دیگر است و حیات انسان پس از مرگ به‎گونه‌ای دیگر ادامه می‎یابد<ref>ر.ک: همان، ص21</ref>. حیات پس از مرگ ابتدا در برزخ ادامه می‎یابد. آیات قرآن و روایات متواتری بر این مدعا گواهی می‎دهند که انسان پس از مرگ به‎یکباره وارد عالم قیامت کبرا نمی‌شود، بلکه میان دنیا و آخرت، دوره‌ای می‎گذارند که برزخ نامیده می‌شود<ref>ر.ک: همان، ص22</ref>. در برزخ نیز همچون قیامت سؤال و مؤاخذه وجود دارد؛ لیک این سؤال و مؤاخذه، اختصاص به مؤمنان و ظالمان دارد و شامل مستضعفان و متوسطان نمی‌شود. [[کلینی، محمد بن یعقوب|کلینی]] در این‎باره از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] نقل نموده که آن حضرت فرموده: در قبر تنها از کسانی سؤال و مؤاخذه خواهد شد که دارای ایمان محض یا کفر محض باشند و دیگران به حال خود رها می‌شوند<ref>ر.ک: همان، ص28</ref>.