سلسله مباحث امامت و مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها

در ادامه این جلد «تجلی توحید در نظام امامت» مورد بحث قرار گرفته که چون با تجلی توحید در کل رسالات انبیا و رسالت اسلام و تجلی آن در امامت حضرت مهدی(ع) ارتباط دارد، در ضمن چهار گفتار مطرح شده است: تجلی توحید در کل رسالات انبیا، در اسلام، در نظام امامت و در امامت حضرت مهدی(عج). امامت با تمام ابعاد عمیق و ارزنده‎ای که دارد که از جمله خلافت و جانشینی در ارض و زمامداری و مدیریت امور عامه و حکومت کردن بین مردم است، فقط از سوی خدا و به نصب و تعیین اوست و کسی با خدا در آن حق مشارکت ندارد و اصالت توحیدی امامت از اینجا معلوم می‎شود که برحسب عقیده توحید، حکومت و ولایت و مالکیت حقیقیه مطلقه، مختص به خداست. نظام امامت و خلافت و ولایت باید از جانب خدا و انفاذ و اجرای ولایت و حکومت خدا باشد تا حکومت، شرعی و اطاعت از اوامرش واجب باشد و به‎این‎ترتیب است که هرگاه از جانب ولی امر (عج) یا هر یک از مجتهدین جامع‎الشرایط که در عصر غیبت نیابت عامه دارند حکمی صادر گردد و مخالفت آن شود، در حکم استخفاف به حکم خدا و رد بر امام (ع) خواهد بود، با این تفاوت که در فرمان علما و فقها به حکم «لا طاعة لمخلوق فی معصیة الخالق»؛ برای هیچ فردی، در معصیت خدا، اطاعت از فرد دیگر نیست. اگر حکم به معصیت باشد، اطاعت فرمان به معصیت موضوع پیدا نمی‎کند و حدیث مذکور به اطاعت از پیغمبر و امام نظر دارند<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/36077/1/137 ر.ک: متن کتاب، ج1، ص137]</ref> و <ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/36077/1/140 140] </ref>

اصالت مهدویت و ظهور مصلح آخرالزمان، در بین ملل و امم و مسلمین و حتی آنان که به آن معتقد نیستند، مسلم و ثابت بوده است و حتی در بسیاری از عقاید دینی دیگر، امکان آن اگر به ذهن نزدیک‎تر نباشد، دورتر نیست و لذا از قرن دوم به بعد که بعضی مجادلات و بحث‎ها در بین مسلمانان رواج گرفت و پیرامون بسیاری از مسائل اسلامی سخن گفته و رد و قبول داشتند، این موضوع اصلاً مورد شبهه و ایرادی قرار نگرفت؛ چون به‎هیچ‎وجه شبهه یا آنچه شبیه شبهه باشد در آن راه ندارد<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/36079/1/237 ر.ک: همان، ص237]</ref>‏.