پرش به محتوا

دیوان الهی قمشه‌ای: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۲ اوت ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'می‎د' به 'می‌د'
جز (جایگزینی متن - 'اي ' به 'ای ')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - 'می‎د' به 'می‌د')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۸۳: خط ۸۳:
{{شعر}}{{ب|''آن‎چنان‎ در هوای‎ خاک درش ''|2=''می‎رود‎ آب دیده‎ام که مپرس''}}{{پایان شعر}} ‎<ref>ر.ک: همان، ص98</ref>.
{{شعر}}{{ب|''آن‎چنان‎ در هوای‎ خاک درش ''|2=''می‎رود‎ آب دیده‎ام که مپرس''}}{{پایان شعر}} ‎<ref>ر.ک: همان، ص98</ref>.


حافظ در مطلع غزل، عشق را دردآور دانسته و الهی، عشق‎ را‎ دارای شهد می‎داند، نه درد:
حافظ در مطلع غزل، عشق را دردآور دانسته و الهی، عشق‎ را‎ دارای شهد می‌داند، نه درد:
{{شعر}}{{ب|''درد‎ عشقی چشیده‎ام که‎ مپرس ''|2='' زهر هجری چشیده‎ام که‎ مپرس''}}{{پایان شعر}}
{{شعر}}{{ب|''درد‎ عشقی چشیده‎ام که‎ مپرس ''|2='' زهر هجری چشیده‎ام که‎ مپرس''}}{{پایان شعر}}


خط ۸۹: خط ۸۹:
{{شعر}}{{ب|''شهد عشقی چشیده‎ام که‎ مپرس ''|2=''وصف‎ یاری شنیده‎ام‎ که‎ مپرس''}}{{پایان شعر}}
{{شعر}}{{ب|''شهد عشقی چشیده‎ام که‎ مپرس ''|2=''وصف‎ یاری شنیده‎ام‎ که‎ مپرس''}}{{پایان شعر}}


اختلاف نظر حافظ و الهی در این غزل به همین جا ختم نمی‎شود؛ زیرا‎ حافظ‎ خود را غریب راه عشقی می‎داند‎ که‎ در این‎ وادی‎ به‎ مقامی رسیده است:
اختلاف نظر حافظ و الهی در این غزل به همین جا ختم نمی‎شود؛ زیرا‎ حافظ‎ خود را غریب راه عشقی می‌داند‎ که‎ در این‎ وادی‎ به‎ مقامی رسیده است:
{{شعر}}{{ب|''همچو‎ حافظ غریب در ره عشق''|2=''به مقامی رسیده‎ام که مپرس''}}{{پایان شعر}}
{{شعر}}{{ب|''همچو‎ حافظ غریب در ره عشق''|2=''به مقامی رسیده‎ام که مپرس''}}{{پایان شعر}}


۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش