پرش به محتوا

درآمدی بر تاریخ علوم قرآنی: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۲ اوت ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'ی‎خ' به 'ی‌خ'
جز (جایگزینی متن - 'می‎د' به 'می‌د')
جز (جایگزینی متن - 'ی‎خ' به 'ی‌خ')
خط ۵۸: خط ۵۸:
در تألیف این مجموعه از آثار و منابع فراوان بهره برده شده است؛ از جمله از اثر محقق و قرآن‎پژوه معاصر [[مهدوی‌راد، محمدعلی|حجت‎الاسلام‎ آقاى محمدعلى مهدوى‎راد]]، با نام «سیر نگارش‎هاى علوم قرآنى» و نیز مقدمه و پاورقى‎هاى سودمند کتاب «[[البرهان في علوم القرآن]]» تألیف بدرالدین زرکشى با تحقیق [[مرعشلی، یوسف عبدالرحمن|یوسف مرعشلى]]، جمال حمدى ذهبى و ابراهیم عبداللّه کردى که به‎حقّ در پیدایى این اثر نقشى بسزا داشته‎اند. از جمله مزایاى این کتاب، پردازش آن به شکل یک کتاب درسى و افزودن بخش «پرسش و پژوهش» در پایان هر فصل است که به‎منظور خودآزمایى و نیز آماده‎سازى دانش‎پژوهان گرامى در جهت توسعه و تکمیل آموخته‎هاى پیشین خود در باب هر موضوع و شناسایى و ارزیابى و مقایسه‎ى آراء، آثار و تألیفات اندیشمندان و نویسندگان بزرگ شیعه و اهل سنت و خاورشناسان و نوآورى و خلاقیت در عرصه‎هاى نوین علوم قرآنى، فراهم آمده است. همچنین براى آسان‎یابى موضوعات براى مطالعه‎کنندگان، علاوه بر فهرست موضوعى، نمایه‎ى آیات، روایات، اعلام و کتاب‎ها نیز در آخر کتاب افزوده شده است»<ref>همان، صفحه‎های ط - یا</ref>.
در تألیف این مجموعه از آثار و منابع فراوان بهره برده شده است؛ از جمله از اثر محقق و قرآن‎پژوه معاصر [[مهدوی‌راد، محمدعلی|حجت‎الاسلام‎ آقاى محمدعلى مهدوى‎راد]]، با نام «سیر نگارش‎هاى علوم قرآنى» و نیز مقدمه و پاورقى‎هاى سودمند کتاب «[[البرهان في علوم القرآن]]» تألیف بدرالدین زرکشى با تحقیق [[مرعشلی، یوسف عبدالرحمن|یوسف مرعشلى]]، جمال حمدى ذهبى و ابراهیم عبداللّه کردى که به‎حقّ در پیدایى این اثر نقشى بسزا داشته‎اند. از جمله مزایاى این کتاب، پردازش آن به شکل یک کتاب درسى و افزودن بخش «پرسش و پژوهش» در پایان هر فصل است که به‎منظور خودآزمایى و نیز آماده‎سازى دانش‎پژوهان گرامى در جهت توسعه و تکمیل آموخته‎هاى پیشین خود در باب هر موضوع و شناسایى و ارزیابى و مقایسه‎ى آراء، آثار و تألیفات اندیشمندان و نویسندگان بزرگ شیعه و اهل سنت و خاورشناسان و نوآورى و خلاقیت در عرصه‎هاى نوین علوم قرآنى، فراهم آمده است. همچنین براى آسان‎یابى موضوعات براى مطالعه‎کنندگان، علاوه بر فهرست موضوعى، نمایه‎ى آیات، روایات، اعلام و کتاب‎ها نیز در آخر کتاب افزوده شده است»<ref>همان، صفحه‎های ط - یا</ref>.


در بخشی از کتاب درباره [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] و قرآن چنین می‎خوانیم: «از جمله اقدامات [[امام على(ع)|امیر مؤمنان(ع)]]، پس از ارتحال پیامبر اسلام(ص)، جمع‎آورى تمامى آیات و سور قرآن در مصحف واحد بود. نخستین کسى که بر این امر مهم اهتمام ورزید، [[امام على(ع)|حضرت على(ع)]] بود. ابن ندیم درباره‎ى مصحف حضرت مى‎نویسد: آن حضرت سوگند یاد کرد که ردا بر دوش نگیرد، مگر آنگاه که قرآن را فراهم آورد. سه روز از خانه بیرون نیامد تا قرآن را گرد آورد و آن نخستین مصحفى بود که مجموع قرآن در آن فراهم آمد و آن مصحف نزد خاندان جعفر بود.
در بخشی از کتاب درباره [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] و قرآن چنین می‌خوانیم: «از جمله اقدامات [[امام على(ع)|امیر مؤمنان(ع)]]، پس از ارتحال پیامبر اسلام(ص)، جمع‎آورى تمامى آیات و سور قرآن در مصحف واحد بود. نخستین کسى که بر این امر مهم اهتمام ورزید، [[امام على(ع)|حضرت على(ع)]] بود. ابن ندیم درباره‎ى مصحف حضرت مى‎نویسد: آن حضرت سوگند یاد کرد که ردا بر دوش نگیرد، مگر آنگاه که قرآن را فراهم آورد. سه روز از خانه بیرون نیامد تا قرآن را گرد آورد و آن نخستین مصحفى بود که مجموع قرآن در آن فراهم آمد و آن مصحف نزد خاندان جعفر بود.


[[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطى]] نیز از طریق ابن سیرین آورده است که على(ع) هنگام رحلت پیامبر اسلام(ص) فرمود: «آليت أن لا آخذ ردائي إلاّ لصلوة جمعة حتى أجمع القرآن فجمعته»؛ سوگند یاد کردم که ردا برنگیرم، مگر براى نماز جمعه تا آنگاه که قرآن را جمع‎آورى نمایم و در نتیجه موفق به جمع قرآن شدم»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص18</ref>.
[[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطى]] نیز از طریق ابن سیرین آورده است که على(ع) هنگام رحلت پیامبر اسلام(ص) فرمود: «آليت أن لا آخذ ردائي إلاّ لصلوة جمعة حتى أجمع القرآن فجمعته»؛ سوگند یاد کردم که ردا برنگیرم، مگر براى نماز جمعه تا آنگاه که قرآن را جمع‎آورى نمایم و در نتیجه موفق به جمع قرآن شدم»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص18</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش