فتح المجيد شرح كتاب العميد في علم التجويد: تفاوت میان نسخه‌ها

| کتابخانۀ دیجیتال نور =6589

'''فتح المجيد شرح كتاب العميد في علم التجويد'''، شرح عربی [[قمحاوي، محمد صادق|محمدصادق قمحاوی]]، بر کتاب «[[العميد في علم التجويد]]» تألیف شیخ [[بسه، محمود علي|محمود علی بسّه]] است.  

کتاب، مشتمل بر گفتاری از محقق کتاب، مقدمه مؤلف، 27 درس و یک خاتمه می‎باشد. در انتهای هر درس که به‎حسب موضوع آن، مختصر یا طولانی است، سؤالات و تمارینی قرار داده شده تا اینکه دانشجو به دنبال مطالعه درس به آنها پاسخ دهد و فهم درس تثبیت شود.  

قمحاوی در مقدمه‎ای مختصر در ابتدای اثر، برخی از جملات کتاب را نیازمند توضیح و تنظیم دانسته، ولذا اقدام به تعلیق و تحقیق کتاب کرده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/6589/1/3 ر.ک: کلمه محقق، ص3]</ref>‎.

مؤلف در مقدمه کتاب، علم تجوید را از افضل علومی دانسته که بدون واسطه به قرآن کریم تعلق دارد. سپس خود را از طفولیت علاقه‎مند به علم تجوید و مشتاق آشنایی با قواعد آن دانسته است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/6589/1/4 ر.ک: مقدمه مؤلف، ص4]</ref>‎. پس از آن از اشتیاقش به تدریس علم تجوید سخن گفته است؛ البته بر طبق اطلاعاتی که خود در رابطه با این علم دارد، نه کتبی که در دست دانشجویان است که به اعتقاد وی اولاً به‎جهت اختصار، فایده مورد انتظار را برای دانشجویانی که تنها یک سال علم تجوید را مورد مطالعه قرار داده‎اند، ندارد؛ ثانیاً از جهت دشواری آن و مشتمل بودن بر برخی تعبیرات پیچیده با فهم آنها سازگار نیست و ثالثاً برخی از این آثار حاوی برخی مثال‎ها برای برخی قواعد است که در قرآن وجود ندارد<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/6589/1/5 ر.ک: همان، ص5]</ref>‎. به همین جهت برخی از دانشجویان از نویسنده درخواست می‎کنند که کتابی در علم تجوید بنویسد که با وجود سهولت و نظم آثار گذشته‎اش مشتمل بر توضیحات و تفصیلات باشد<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/6589/1/6 ر.ک: همان، ص6]</ref>‎.  

درس اول با مقدمات عمومی علم تجوید در شش عنوان است. تجوید در لغت به معنای تحسین و در اصطلاح علمی است که در آن کلمات قرآنی از حیث اعطای حق و مستحق حروف مورد بحث قرار می‌گیرد. حق حرف همان مخرج و صفاتی از حرف است که از آن جدا نشده و لازمه آن حرف باشد؛ همچون صفات و ویژگی‎هایی که هریک از حروف به‎تنهایی و بدون ترکیب در کلمه پیدا می‎کنند؛ مانند: جهر و همس، صفیر و... مستحق حرف، به صفاتی گفته می‌شود که گاه حرف به آن متصف می‌شود و گاهی نمی‌شود؛ یعنی از پیوستن حرف در ترکیب با حروف و یا حرکات دیگر به دست می‎آید؛ مثل: تفخیم و ترقیق راء<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/6589/1/7 ر.ک: متن کتاب، ص7]</ref>‎.  

نویسنده در ادامه، واضع علم تجوید را از لحاظ عملی نبی اکرم(ص) و از لحاظ وضع قواعد، خلیل بن احمد فراهیدی و دیگر قراء و لغویون دانسته است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/6589/1/7 ر.ک: همان]</ref>‎. فایده این علم نیز حفظ لسان از لحن در قرآن است؛ لحن به معنای تمایل از درست به خطا و اشتباه در ادای حرکات، حروف و احکام‎ تجوید‎ و قرائتی قرآن، خواه معنا را عـوض کنـد‎ یا‎ نـه‎ و نیز در مواضع وقف و وصل و ابتدا و تنغیم‎ (لحن‎ بیان) است. لحن بر دو نوع است: لحن جلی و خفی<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/6589/1/7 ر.ک: همان، ص8-7]؛ [https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/66862/130 بستانی، قاسم، ص130]</ref>‎.  

در خاتمه کتاب نیز برخی احکام قرائت قرآن از دیدگاه نویسنده ذکر شده است؛ به‎عنوان نمونه عدم اعتنا به تجوید حروف یا عدم فحص و بررسی در وقف و ابتدا از جمله محرمات در قرائت دانسته شده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/6589/1/192 ر.ک: همان، ص192]</ref>‎.

فهرست مطالب در انتهای کتاب ذکر شده است. پاورقی‎های کتاب به قلم محقق کتاب است.

#[[:noormags:1136723|رضایی اصفهانی، محمدعلی؛ امینی تهرانی، محمد، «گونه‎شناسی منابع علوم و فنون قرائات در حوزه دانش تجوید»، دوفصل‎نامه علمی - ترویجی مطالعات قرائت قرآن، شماره 6، بهار و تابستان 1395، ص‎121 تا 146]].

#[[:noormags:1131911|بستانی، قاسم، «لحن (خطا) در قرائت قرآن و گونه‎شناسی علل و اسباب آن»، پایگاه مجلات تخصصی نور، پژوهش‎های قرآنی، تابستان 1394، شماره 75، صفحه 128 تا 159]].