دیوان سید عمادالدین نسیمی: تفاوت میان نسخه‌ها

این ابیات هم او را از قائل بودن به انسان‎خدایی تبرئه می‌کند و نیز احیانا نشان‎دهنده رسیدن او در سیر روحی‎اش در مراحل بالاتری، به «صحو بعد المحو» است. چون در این ابیات متوجه است که هم‎زمان هم شاهنشه اعظم است و هم گدای کشور نیستی و هرچه دارد از دولت زلف یار است.<ref>ر.ک: همان، ص26</ref>.