دیوان رضی‌الدین ارتیمانی: تفاوت میان نسخه‌ها

==گزارش محتوا==

[[رضي الدين ارتيماني|رضی]] از آن جمله شاعرانی است که به قول «هرمان اته» راه خود را پیموده و در بند وزن و قافیه متصنع نبوده و در حقیقت شعر را به‎خاطر نشان دادن واقعیات و جلوه‎گر ساختن احساسات می‎سروده، نه به ضرورت احتیاج و تشریفات. «اته» می‎نویسد:

درباره تعداد اشعاری که از [[رضي الدين ارتيماني|رضی]] برجای مانده، سخن متفاوت است؛ [[هدایت، رضاقلی|رضاقلی خان هدایت]]، اشعار او را یک‎هزار بیت نوشته. تذکره سرو آزاد می‎نویسد: دیوان مختصری از او به نظر آمده. آذر بیگدلی، مؤلف آتشکده آذر، اشعار وی را به یک‎هزار بیت تخمین زده و ادیب دانشمند، آقای [[گلچین معانی، احمد|احمد گلچین معانی]] در پاورقی صفحه 938 تذکره میخانه، مجموع اشعارش را تا یک‎هزاروپانصد بیت نوشته. به هر صورت در مجموعه حاضر سعی شده است کلیه آثار این شاعر در دسترس علاقه‎مندان قرار گیرد و اگر هم غیر از این شعری داشته باشد، باید منتظر فرصتی بود تا در آینده به کمک ادب‎دوستان به این مجموعه افزوده گردد؛ زیرا به حکم «ما لا يدرك كله لا يترك كله»، انصاف نبود بیش از این گرد فراموشی چهره شاعر را بپوشاند.

{{ب|''جهان منزل راحت‎اندیش نیست''|2=''ازل تا ابد یک نفس بیش نیست''}}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب|''الهی به مستان میخانه‎ات''|2='' به عقل‎آفرینان دیوانه‎ات''}}

{{ب|''عقل کلی شده فراموشم ''|2=''بس‎که مالیده عشق، گوش مرا''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: همان، ص38</ref>.

{{شعر}}

{{ب|''دگر چه شد که دلم برکشید ناله زار''|2=''دگر چه رفت که سر نیست در غم دستار''}}