اعتضادالسلطنه، علیقلی بن فتحعلی: تفاوت میان نسخه‌ها

او همواره با شعرا و دانشمندان مصاحب؛ و میان شاهزادگان قاجار به داشتن فضل و دانش بسیار معروف بود. اعتضادالسلطنه در شعر، خاقان تخلص می‎کرد و «تاریخ افغانستان» و «فلک‎السعاده» از آثار اوست.

‎‎ناصرالدین‎شاه بسیار آرزو داشت که دیگر وزیران و حکام و کارگزارانش هم مانند اعتضادالسلطنه‎ در خدمتگزاری صادق و کوشا و بینا باشند، اما وزیر علوم میان درباریان هم از نظر فضل و دانش و هم از جهت پشتکار و ابتکار ممتاز و برجسته بود. او ملایر و تویسرکان را تیول دارالفنون کرده بود و مالیات و درآمد آن ولایت پردرآمد را بی‎آنکه خود اندک بهره‎ای از آن بردارد، صرف نیازمندی‎های دارالفنون می‎کرد. به همین جهت روزبه‎روز بر رونق و اعتبار و پیشرفت دارالفنون افزوده می‎شد<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/44670/76 همان، ص76]</ref>.

چنانکه گفته شد اعتضادالسلطنه از دانشمندان بنام است؛ هم نویسنده خوبی بود و هم شعر می‎سرود‎. به زبان شیرین فارسی عشق می‎ورزید و به پاسداری آن افتخار می‎کرد. در تنظیم امور تجاری و پیشه‎وری نیز شیوه‎های خردمندانه به کار برد. از جمله چون پیش از او کاغذفروشان و کتاب‎فروشان و تذهیب‎گران و قاب‎عکس‎سازان و صحافان و قلمدان‎سازان در کار یکدیگر مداخله و باهم ناسازگاری و ستیزه‎گری می‎کردند، او حدود فعالیت آنان را به رضای هم مشخص و معلوم و بعضی را در کار با یکدیگر شریک کرد و ازآن‎پس ایشان به آسودگی خیال به شغل خویش پرداختند<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/44670/77 ر.ک همان، ص77]</ref>.