۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
إثبات الرجعة: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ه‌ا' به 'ه‌ا'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'ه‌ا' به 'ه‌ا') |
||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
}} | }} | ||
'''إثبات الرجعة'''، تألیف [[آل محسن، علی|علی آل محسن]]، | '''إثبات الرجعة'''، تألیف [[آل محسن، علی|علی آل محسن]]، رساله‌ای است مختصر پیرامون بیان عقیده شیعه امامیه پیرامون مسئله رجعت و بررسی برخی شبهات مطرحشده پیرامون آن. | ||
کتاب به زبان عربی و مقدمه آن در سال 1429ق، نوشته شده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/27113/1/8 ر.ک: مقدمه، ص8]</ref>. | کتاب به زبان عربی و مقدمه آن در سال 1429ق، نوشته شده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/27113/1/8 ر.ک: مقدمه، ص8]</ref>. | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
در مقدمه، به این نکته اشاره گردیده که مسئله رجعت، | در مقدمه، به این نکته اشاره گردیده که مسئله رجعت، عقیده‌ای اسلامی بوده که آیات قرآنی و احادیث صحیح فراوانی بر آن دلالت نموده و مکررا در امتهای پیشین، اتفاق افتاده و در اخبار صحیحی به وقوع آن در این امت نیز اشاره شده است، اما بااینحال، برخی از علمای مذاهب اسلامی، به انکار آن پرداخته، ولذا در این رساله، به تبیین مراد از رجعت و اثبات آن، پرداخته شده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/27113/1/7 ر.ک: مقدمه، ص7-8]</ref>. | ||
نویسنده در ابتدا، به تبیین معنا و مفهوم رجعت پرداخته و به این نکته اشاره دارد که رجعت، اعتقاد به زنده شدن اقوامی پس از مرگشان و یافتن حیات و زندگانی مجدد در دولت حضرت مهدی(عج) و سپس مرگ یا کشته شدنشان میباشد<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/27113/1/9 ر.ک: متن کتاب، ص9]</ref>. | نویسنده در ابتدا، به تبیین معنا و مفهوم رجعت پرداخته و به این نکته اشاره دارد که رجعت، اعتقاد به زنده شدن اقوامی پس از مرگشان و یافتن حیات و زندگانی مجدد در دولت حضرت مهدی(عج) و سپس مرگ یا کشته شدنشان میباشد<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/27113/1/9 ر.ک: متن کتاب، ص9]</ref>. | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
نویسنده در تبیین رأی شیعه امامیه پیرامون رجعت، به بیان این مطلب پرداخته که علمای امامیه، معتقدند که رجعت در امم گذشته اتفاق افتاده و در امت ما هم، در آخرالزمان، اتفاق خواهد افتاد و در اثبات این موضوع، به اقوال علمایی چون [[مفید، محمد بن محمد|شیخ مفید]] (متوفی 413ق)، [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سید علی بن حسین مرتضی]] (متوفی 436ق)، [[طبرسی، فضل بن حسن|طبرسی]] (متوفی 548ق)، [[مازندرانی، محمدصالح بن احمد|محمدصالح مازندرانی]] (متوفی 1081ق) استناد شده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/27113/1/11 همان11-18]</ref>. | نویسنده در تبیین رأی شیعه امامیه پیرامون رجعت، به بیان این مطلب پرداخته که علمای امامیه، معتقدند که رجعت در امم گذشته اتفاق افتاده و در امت ما هم، در آخرالزمان، اتفاق خواهد افتاد و در اثبات این موضوع، به اقوال علمایی چون [[مفید، محمد بن محمد|شیخ مفید]] (متوفی 413ق)، [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سید علی بن حسین مرتضی]] (متوفی 436ق)، [[طبرسی، فضل بن حسن|طبرسی]] (متوفی 548ق)، [[مازندرانی، محمدصالح بن احمد|محمدصالح مازندرانی]] (متوفی 1081ق) استناد شده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/27113/1/11 همان11-18]</ref>. | ||
اما علمای اهل سنت، مسئله رجعت را انکار کرده و آن را دستمایه سرزنش علمای شیعه قرار داده و اعتقاد به آن را از جمله امور قبیحی دانسته که شماری از روایان را به آن واسطه تضعیف | اما علمای اهل سنت، مسئله رجعت را انکار کرده و آن را دستمایه سرزنش علمای شیعه قرار داده و اعتقاد به آن را از جمله امور قبیحی دانسته که شماری از روایان را به آن واسطه تضعیف نموده‌اند، باآنکه آنان، فی نفسه ثقه بوده و در مرویات خویش از کذب پرهیز داشته‌اند؛ راویانی همچون: جابر بن یزید جعفی، حارث بن حصیره، اصبغ بن نباته و داود بن یزید اودی<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/27113/1/19 ر.ک: همان، ص19-23]</ref>. | ||
نویسنده در ادامه، با اشاره به امکان عقلی زنده شدن مردگان در قیامت و باور تمامی مسلمین بر این امر و کافر دانستن منکر آن، به بررسی امکان عقلی رجعت پرداخته است.<ref>ر.ک: همان، ص24</ref> و آیات قرآنی دال بر وقوع رجعت را بررسی نموده و آنها را به دو دسته تقسیم نموده است: | نویسنده در ادامه، با اشاره به امکان عقلی زنده شدن مردگان در قیامت و باور تمامی مسلمین بر این امر و کافر دانستن منکر آن، به بررسی امکان عقلی رجعت پرداخته است.<ref>ر.ک: همان، ص24</ref> و آیات قرآنی دال بر وقوع رجعت را بررسی نموده و آنها را به دو دسته تقسیم نموده است: | ||